Psalmen 122

1 Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: "Vi skola gå till HERRENS hus."

2 En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,

3 Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,

4 Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.

5 Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.

6 Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.

7 Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!

8 Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.

9 Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!

För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.