Psalmen 122

1 Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;

2 En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.

3 Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;

4 Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.

5 Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.

6 Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.

7 Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.

8 Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.

9 Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!

För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.