Psalmen 122

1 Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

Canticum graduum. [Lætatus sum in his quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

2 En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

Stantes erant pedes nostri in atriis tuis, Jerusalem.

3 Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

Jerusalem, quæ ædificatur ut civitas, cujus participatio ejus in idipsum.

4 Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israël, ad confitendum nomini Domini.

5 Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

Quia illic sederunt sedes in judicio, sedes super domum David.

6 Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

Rogate quæ ad pacem sunt Jerusalem, et abundantia diligentibus te.

7 Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

Fiat pax in virtute tua, et abundantia in turribus tuis.

8 Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

Propter fratres meos et proximos meos, loquebar pacem de te.

9 Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!

Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.]