Psalmen 122

1 Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

David ƒe mɔzɔha. Mekpɔ dzidzɔ kple ame siwo gblɔ nam be, “Mina míayi Yehowa ƒe aƒe me.”

2 En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

O! Yerusalem, míaƒe afɔwo le wò agbowo nu.

3 Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

Wotso Yerusalem, eye nèle abe du si tsyia ɖe wo nɔewo nu ene.

4 Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

Afi ma to vovovoawo yina, Yehowa ƒe toawo, be woakafu Yehowa, le ɖoɖo si wòna Israel nu.

5 Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

Afi ma woɖo ʋɔnudrɔ̃zikpuiwo ɖo, David ƒe aƒe la ƒe fiazikpuiwo.

6 Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

Mido gbe ɖa, abia ŋutifafa na Yerusalem be, “Ame siwo lɔ̃ wò la nenɔ dedie.

7 Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

Ŋutifafa nenɔ wò gliwo me kple dedinɔnɔ le wò fiasãwo me.”

8 Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

Le nɔvinye ŋutsuwo kple xɔ̃nyewo ta, magblɔ be, “Ŋutifafa nenɔ mewò.”

9 Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!

Le Yehowa, míaƒe Mawu la ƒe aƒe la ta, madi dzidzedze na wò.