Psalmen 122

1 Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

2 En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

3 Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

4 Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

5 Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

6 Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

7 Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

8 Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

9 Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!

For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.