< Psalmen 122 >

1 Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"
Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.
2 En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!
Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,
3 Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;
Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;
4 Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;
Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.
5 Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.
Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.
6 Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;
Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag (sila) nga nahigugma kanimo.
7 Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!
Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.
8 Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;
Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.
9 Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!
Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.

< Psalmen 122 >