Psalmen 120

1 Een bedevaartslied. Tot Jahweh riep ik in mijn nood, En Hij heeft mij verhoord.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Verlos mij, Jahweh, van leugenlippen En lastertongen!

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Wat kan een lastertong u al brengen, En wat er nog bij doen:

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Scherpgepunte oorlogspijlen, Met gloeiende houtskool!

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Wee mij, dat ik moet toeven In de tenten van Mésjek, En dat ik moet wonen In de tenten van Kedar!

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Reeds te lang leef ik samen Met vredeverstoorders;

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Als ìk over vrede wil spreken, Zoeken zij strijd!

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.