< Psalmen 119 >
1 Gelukkig, die onberispelijk zijn in hun wandel, En leven volgens Jahweh’s wet;
Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!
2 Gelukkig, die op zijn vermaningen letten, Hem zoeken met geheel hun hart;
Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!
3 Zij ook, die geen ongerechtigheid plegen, Maar blijven leven naar zijn woord.
Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
4 Gij zelf hebt uw bevelen gegeven, Opdat men ze trouw zou volbrengen;
Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.
5 Ach, mocht mijn gedrag zo onwankelbaar zijn, Dat ik uw inzettingen trouw onderhield.
Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!
6 Dan zal ik nooit beschaamd komen staan, Als ik het oog richt op al uw geboden;
Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.
7 Maar in oprechtheid des harten zal ik U danken, Als ik uw rechtvaardige voorschriften leer.
Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.
8 Ik houd mij vast aan uw bestel: Verlaat mij dan niet voor altoos!
Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!
9 Hoe kan een jongeman zijn reinheid bewaren? Door zich te houden aan uw woord!
Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
10 Ik heb U met heel mijn hart gezocht, Laat mij nooit uw geboden verlaten;
Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!
11 Ik bewaar uw bestel in mijn hart, Om nooit te zondigen tegen U.
Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.
12 Geprezen zijt Gij, o Jahweh, Leer mij uw inzettingen kennen;
Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.
13 Dan zal ik met mijn lippen verbreiden Al de voorschriften van uw mond.
Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.
14 Ik verheug mij over de weg, die uw vermaning mij wees, Meer dan over alle schatten;
Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
15 Uw bevelen wil ik overwegen, En op uw paden blijven letten;
Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.
16 Ik wil mij aan uw wet verkwikken, En nimmermeer uw woord vergeten!
Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.
17 Laat uw dienstknecht leven, En ik zal uw woord onderhouden;
Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.
18 Neem de sluier van mijn ogen, Opdat ik de wonderen van uw wet aanschouwe.
Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.
19 Al ben ik maar een zwerver op aarde, Verberg mij uw bevelen niet;
Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!
20 Want mijn ziel wordt verteerd van verlangen Naar uw voorschriften, altijd door.
İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
21 Gij bedreigt de hoogmoedigen, Vervloekt, die uw geboden verlaat;
Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.
22 Wend dan smaad en hoon van mij af, Want uw vermaningen neem ik ter harte.
Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.
23 Al spannen ook vorsten tegen mij samen, Uw dienstknecht peinst over uw inzettingen na;
Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
24 Ja, uw bestel is mij een lust, En mijn berader.
Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.
25 Reeds ligt mijn ziel aan het stof gekluisterd: Wek mij ten leven naar uw woord.
Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.
26 Mijn leven heb ik U open gelegd: Gij hebt mij gehoord, Leer mij thans uw inzettingen kennen;
Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!
27 Onderricht mij, hoe ik naar uw bevelen moet leven, En ik zal uw wonderen vermelden.
Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.
28 Mijn ziel kwijnt weg van ellende: Richt mij naar uw bestel weer op.
İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!
29 Houd de weg der leugen ver van mij af, En schenk mij genadig uw wet;
Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.
30 Ik heb de weg der waarheid gekozen, Uw voorschriften mij voor ogen gesteld.
Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
31 Ik klamp mij aan uw vermaningen vast, Maak mij niet te schande, o Jahweh;
Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!
32 De weg uwer geboden zal ik bewandelen, Als Gij mijn hart maar verblijdt.
İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
33 Leer mij, Jahweh, naar uw inzettingen leven, Opdat ik ze ten einde toe onderhoud;
Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
34 Geef mij inzicht om uw wet te volbrengen, En met heel mijn hart te beleven;
Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
35 Laat mij het pad uwer geboden betreden, Want dat is mijn vreugd.
Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.
36 Neig mijn hart naar uw vermaningen, En niet naar gewin;
Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.
37 Wend mijn ogen van de ijdelheid af, En laat mij leven naar uw woord.
Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.
38 Doe uw bestel aan uw dienstknecht gestand, Dat Gij beschikt hebt voor hen, die U vrezen;
Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
39 Wentel de smaad, die ik ducht, van mij weg, Want uw voorschriften blijven voortreffelijk.
Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
40 Zie, ik hunker naar uw bevelen, Laat mij door uw gerechtigheid leven!
Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!
41 Moge uw genade mijn deel zijn, o Jahweh, En uw heil naar uw bestel;
Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!
42 Dan zal ik mijn lasteraars te woord kunnen staan, Want ik vertrouw op uw woord;
O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
43 Neem het woord der waarheid niet geheel uit mijn mond, Want ik wacht uw voorschriften af.
Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
44 Uw wet wil ik steeds onderhouden, Voor eeuwig en immer;
Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.
45 Dan zal ik ongestoord kunnen leven, Omdat ik naar uw bevelen vraag.
Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
46 Zelfs koningen zal ik van uw vermaningen spreken, En mij er nooit over schamen;
Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.
47 Ik zal mij aan uw geboden verkwikken, Die ik van harte bemin;
Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
48 Tot U zal ik mijn handen verheffen, En uw inzettingen overwegen.
Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
49 Gedenk het woord, tot uw dienstknecht gesproken, En waarop Gij mijn hoop hebt gesteld;
Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
50 Dit is mijn troost in mijn ellende, Dat uw bestel mij het leven behoudt.
Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
51 Al bespotten de bozen mij nog zo vijandig, Toch wijk ik niet af van uw wet;
Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
52 Ik blijf uw aloude voorschriften indachtig, En voel mij er door getroost, o Jahweh;
Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
53 Maar gramschap maakt zich van mij meester, Om de zondaars, die uw geboden verlaten.
Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
54 Uw inzettingen ruisen als zangen mij tegen In het huis van mijn ballingschap;
Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
55 Des nachts, o Jahweh, gedenk ik uw Naam, En volg uw vermaningen op;
Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
56 Want dit is mijn plicht: Dat ik uw bevelen volbreng.
Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
57 Gij zijt mijn erfdeel, o Jahweh: Ik heb beloofd, uw woord te volbrengen;
Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
58 Van ganser harte zoek ik uw aanschijn, Wees mij genadig naar uw bestel.
Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
59 Ik overleg bij mijzelf, welke weg ik moet gaan, En naar uw vermaningen richt ik mijn schreden;
Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
60 Ik haast mij, zonder ooit te talmen, Om uw geboden te onderhouden;
Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
61 En al houden mij de strikken der bozen gevangen, Nooit vergeet ik uw wet;
Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
62 Midden in de nacht sta ik op, Om U voor uw rechtvaardige voorschriften te danken.
Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
63 Ik ben de vriend van al, die U vreest, En die uw bevelen volbrengt;
Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
64 De aarde is vol van uw goedheid, o Jahweh, Leer mij maar uw inzettingen kennen.
Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
65 Gij hebt uw dienstknecht wèl gedaan, O Jahweh, naar uw woord;
Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
66 Schenk mij een helder oordeel en inzicht, Want ik heb vertrouwen in uw geboden.
Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
67 Eer ik vernederd werd, dwaalde ik af, Maar nu houd ik mij aan uw bestel;
Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
68 Gij zijt goed en doet wèl: Leer mij dan uw inzettingen kennen.
Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
69 Onbeschaamden belasteren mij, Want van ganser harte neem ik uw bevelen in acht;
Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
70 Lomp als vet is hun hart, Maar ìk vind mijn vreugd in uw wet;
Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
71 En het was mij goed, te worden vernederd, Om uw vermaningen te leren verstaan;
İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
72 Want de voorschriften van uw mond schat ik hoger, Dan duizenden in goud en zilver!
Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
73 Uw handen hebben mij gemaakt en gevormd, Geef mij ook inzicht, om uw geboden te kennen;
Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
74 Dan zien, die U vrezen, met vreugd op mij neer, Omdat ik vertrouw op uw woord.
Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
75 Ik weet, dat uw oordeel rechtvaardig is, Jahweh, En dat Gij mij naar verdienste kastijdt;
Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76 Maar uw genade zij mij tot troost, Naar uw bestel voor uw knecht;
Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
77 Uw ontferming dale op mij neer, en doe mij herleven, Want uw wet is mij een verkwikking.
Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
78 Schande voor de trotsen, die onverdiend mij verdrukken, Daar ik uw bevelen bedenk;
Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
79 Maar mijn vrienden mogen zijn, die U vrezen, En die uw vermaningen kennen;
Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
80 Door uw inzettingen worde mijn hart zonder smet, Zodat ik niet beschaamd hoef te staan.
Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
81 Mijn ziel smacht naar uw heil, Ik vertrouw op uw woord;
İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
82 Mijn ogen hunkeren naar uw bestel, En vragen: Wanneer brengt Gij mij troost?
Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
83 Al ben ik als een leren zak in de rook, Toch vergeet ik uw inzettingen niet.
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
84 Ach, hoelang zal uw dienstknecht nog leven, En wanneer voltrekt Gij aan mijn vervolgers uw oordeel?
Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85 Onbeschaamden hebben mij kuilen gegraven, Want ze leven niet naar uw wet.
Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
86 Al uw geboden zijn waarachtig, Maar men vervolgt mij met leugens: Ach kom mij te hulp;
Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87 Men had mij haast van de aarde verdelgd, Toch had ik mij niet aan uw bevelen onttrokken;
Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88 Behoud mij in het leven naar uw genade, En de vermaningen van uw mond volg ik op!
Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89 Uw woord blijft eeuwig, o Jahweh, Het staat vast als de hemel;
Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
90 Uw bestel houdt stand van geslacht tot geslacht, Staat vast als de aarde, die Gij hebt gegrond;
Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91 En naar uw voorschriften blijven ze ook nu nog bestaan, Want het heelal is uw dienstknecht!
Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
92 Wanneer uw wet mij niet had verkwikt, Dan was ik in mijn ellende te gronde gegaan;
Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
93 Nimmer zal ik dan uw bevelen vergeten, Want juist daardoor doet Gij mij leven.
Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
94 Ik ben de uwe: Ach, kom mij te hulp, Want ijverig spoor ik uw voorschriften na;
Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
95 De bozen loeren, om mij te verdelgen, Maar ik blijf uw vermaningen achten.
Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96 Aan alles zie ik een eind, al is het nog zo volmaakt, Maar uw gebod is onbegrensd!
Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97 Hoe lief toch heb ik uw wet, Ik overweeg ze de hele dag door!
Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
98 Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden zijn, Want het vergezelt mij voor eeuwig;
Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
99 Ik heb meer verstand dan al mijn meesters, Want ik denk over uw vermaningen na;
Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
100 En ik heb helderder inzicht dan de oudsten, Want ik neem uw bevelen in acht.
Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
101 Van alle slechte paden houd ik mijn voeten, Om uw woord te volbrengen;
Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
102 En van uw voorschriften wijk ik niet af, Want Gij hebt ze mij zelf onderwezen.
Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
103 Hoe zoet voor mijn gehemelte is uw bestel, Meer dan honing voor mijn mond;
Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
104 Door uw inzettingen ben ik verstandig geworden, En haat dus ieder leugenpad.
Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
105 Uw woord is een lamp voor mijn voeten, En een licht op mijn pad;
Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
106 Ik heb gezworen, en zal het gestand doen, Uw rechtvaardige voorschriften te onderhouden.
Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
107 Ach, Jahweh, ik ga zo diep gebukt, Wek mij ten leven naar uw bestel;
Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
108 Wil de offeranden van mijn mond aanvaarden, o Jahweh, En onderricht mij in uw geboden.
Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
109 Al zweeft mijn leven in voortdurend gevaar, Toch vergeet ik nimmer uw wet;
Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
110 En al leggen de bozen mij strikken, Van al uw bevelen wijk ik niet af.
Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
111 Uw vermaningen blijven mijn erfdeel voor eeuwig, Want ze zijn de vreugd van mijn hart;
Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
112 En ik heb er mijn hart op gezet, Naar uw inzettingen te leven voor eeuwig en immer!
Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
113 Ik haat halfslachtige wezens, Maar uw wet heb ik lief;
Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
114 Gij zijt mijn schuts en mijn schild, Ik vertrouw op uw woord;
Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
115 Weg van mij, zondaars, Laat mij de geboden van mijn God onderhouden!
Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
116 Sterk mij naar uw bestel, opdat ik blijf leven, En laat mijn hoop niet worden beschaamd;
Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
117 Stut mij, opdat ik worde gered, En mij altijd aan uw bevelen verkwikke.
Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
118 Wie uw inzettingen verlaten, zijn U een gruwel, Want ze bedenken enkel leugens;
Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
119 En als afval veracht Gij alle bozen op aarde, Daarom heb ik uw vermaningen lief.
Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
120 Mijn lichaam beeft voor U van schrik, En ik ben bevreesd voor uw oordeel!
Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
121 Een rechtvaardig oordeel hebt Gij geveld, Lever mij niet over aan mijn verdrukkers;
Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
122 Uw woord blijve borg voor uw dienaar, Laat geen onbeschaamde mij kwellen.
Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
123 Mijn ogen smachten naar uw heil, En naar uw rechtvaardig bestel;
Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
124 Handel met uw dienstknecht naar uw genade, En leer mij uw inzettingen kennen;
Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
125 Ik ben uw dienstknecht: ach, geef mij verstand, Opdat ik uw vermaningen moge begrijpen.
Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
126 Het is tijd om te handelen, Jahweh: Men verkracht uw wet;
Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
127 Daarom heb ik uw geboden lief, Boven goud en edel metaal;
Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
128 Daarom richt ik mij naar al uw bevelen, En haat ik ieder leugenpad.
Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
129 Uw vermaningen zijn wondervol, Mijn ziel neemt ze daarom in acht;
Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
130 De openbaring van uw woord straalt licht van zich uit, En geeft wijsheid aan de eenvoudigen;
Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
131 En smachtend open ik mijn mond, Want ik hunker naar uw geboden.
Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
132 Keer U tot mij, en wees mij genadig, Naar uw beschikking voor hen, die uw Naam beminnen;
Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
133 Richt mijn schreden naar uw bestel, En laat geen onheil mij treffen.
Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
134 Bevrijd mij van de verdrukking der mensen, Opdat ik trouw uw bevelen volbrenge;
Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
135 Laat uw aangezicht stralen over uw dienstknecht, En leer mij uw inzettingen kennen.
Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
136 Stromen van tranen ontwellen mijn ogen, Omdat men uw wet niet beleeft.
Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
137 Rechtvaardig zijt Gij, o Jahweh, En ook uw voorschriften zijn volgens recht;
Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
138 In gerechtigheid hebt Gij uw vermaningen gegeven, En in volledige trouw.
Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
139 Ik word door ergernis verteerd, Omdat mijn vijanden uw woord vergeten;
Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
140 Maar uw bestel is beproefd als in vuur, En uw dienstknecht heeft het lief;
Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
141 En al ben ik maar klein en gering, Nooit wil ik uw bevelen vergeten.
Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
142 Ongerept blijft uw gerechtigheid voor eeuwig en immer, En waarachtig uw wet;
Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
143 Al treffen mij nood en ellende, Uw geboden zijn mijn verkwikking.
Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
144 Uw inzettingen zijn rechtvaardig voor eeuwig; Onderricht mij er in, opdat ik blijf leven!
Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
145 Ik roep met heel mijn hart: Jahweh verhoor mij! Uw inzettingen wil ik trouw onderhouden;
Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
146 Ik roep U aan: ach, kom mij te hulp, Om uw vermaningen te beleven.
Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
147 Ik ben met mijn smeken de dageraad vóór, Want ik smacht naar uw woord;
Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
148 En mijn ogen voorkomen de nachtwake, Om op te zien naar uw bestel.
Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
149 Hoor in uw goedheid mijn smeken, o Jahweh, En wek mij naar uw beschikking ten leven;
Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
150 Mijn listige vervolgers zijn al nabij, Maar ze houden zich ver van uw wet;
Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
151 Maar Gij ook, Jahweh, zijt nabij, En waarachtig zijn al uw geboden;
Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
152 Van oudsher ken ik uw bevelen, Want Gij hebt ze gegeven voor eeuwig!
Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
153 Aanschouw mijn ellende, en kom mij te hulp, Want nooit vergeet ik uw wet;
Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
154 Wees mijn verdediger en mijn beschermer, En doe mij leven naar uw bestel.
Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
155 Het heil blijft ver van de bozen verwijderd, Want ze zoeken uw inzettingen niet;
Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
156 Maar uw barmhartigheid, Jahweh, is groot, Wek mij ten leven naar uw woord.
Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
157 Al zijn mijn vervolgers en vijanden talrijk, Van uw vermaningen wijk ik niet af;
Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
158 Het walgt mij, als ik trouwelozen aanschouw, Die uw geboden niet willen volbrengen.
Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
159 Zie, hoe ik uw bevelen liefheb, o Jahweh, Laat mij dan leven naar uw genade;
Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
160 Uw woord is een en al waarheid, En eeuwig houden al uw rechtvaardige voorschriften stand.
Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
161 Vorsten vervolgen mij zonder enige grond, Maar mijn hart is enkel beducht voor uw woord.
Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
162 Ik verheug mij over uw bestel, Als iemand, die rijke buit heeft gemaakt;
Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
163 Leugen en haat verfoei ik, Maar uw inzettingen heb ik lief.
Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
164 Zeven maal daags zing ik uw lof, Om uw rechtvaardige voorschriften;
Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
165 Die uw wet beminnen, genieten een heerlijke vrede, En struikelen nooit.
Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
166 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En onderhoud uw geboden;
Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
167 Ik volg uw vermaningen op, En bemin ze van harte;
Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
168 Ik volbreng uw bevelen, Ja, heel mijn leven ligt voor U bloot!
Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
169 Jahweh, mijn smeken dringe tot U door, Geef mij inzicht naar uw woord;
Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!
170 Moge mijn gebed voor uw aangezicht komen, Breng mij redding naar uw bestel.
Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
171 Dan zal een lofzang mijn lippen ontstromen, Omdat Gij uw inzettingen mij hebt geleerd;
Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
172 En mijn tong zal uw waarachtigheid loven, Want al uw vermaningen zijn gerecht.
Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
173 Uw hand zij bereid, mij te helpen, Want uw bevelen heb ik verkoren;
Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
174 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En uw wet is mij een verkwikking.
Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.
175 Mijn ziel moge leven, om U te loven, En uw voorschriften mogen mij helpen;
Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.
176 Als een verloren schaap dool ik rond: zoek uw dienaar weer op, Want nimmer heb ik uw geboden vergeten!
Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.