Psalmen 119
1 Gelukkig, die onberispelijk zijn in hun wandel, En leven volgens Jahweh’s wet;
Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
2 Gelukkig, die op zijn vermaningen letten, Hem zoeken met geheel hun hart;
Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
3 Zij ook, die geen ongerechtigheid plegen, Maar blijven leven naar zijn woord.
Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
4 Gij zelf hebt uw bevelen gegeven, Opdat men ze trouw zou volbrengen;
Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
5 Ach, mocht mijn gedrag zo onwankelbaar zijn, Dat ik uw inzettingen trouw onderhield.
O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
6 Dan zal ik nooit beschaamd komen staan, Als ik het oog richt op al uw geboden;
När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
7 Maar in oprechtheid des harten zal ik U danken, Als ik uw rechtvaardige voorschriften leer.
Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
8 Ik houd mij vast aan uw bestel: Verlaat mij dan niet voor altoos!
Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
9 Hoe kan een jongeman zijn reinheid bewaren? Door zich te houden aan uw woord!
Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
10 Ik heb U met heel mijn hart gezocht, Laat mij nooit uw geboden verlaten;
Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
11 Ik bewaar uw bestel in mijn hart, Om nooit te zondigen tegen U.
Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
12 Geprezen zijt Gij, o Jahweh, Leer mij uw inzettingen kennen;
Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
13 Dan zal ik met mijn lippen verbreiden Al de voorschriften van uw mond.
Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
14 Ik verheug mij over de weg, die uw vermaning mij wees, Meer dan over alle schatten;
Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
15 Uw bevelen wil ik overwegen, En op uw paden blijven letten;
Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
16 Ik wil mij aan uw wet verkwikken, En nimmermeer uw woord vergeten!
Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
17 Laat uw dienstknecht leven, En ik zal uw woord onderhouden;
Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
18 Neem de sluier van mijn ogen, Opdat ik de wonderen van uw wet aanschouwe.
Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
19 Al ben ik maar een zwerver op aarde, Verberg mij uw bevelen niet;
Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
20 Want mijn ziel wordt verteerd van verlangen Naar uw voorschriften, altijd door.
Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
21 Gij bedreigt de hoogmoedigen, Vervloekt, die uw geboden verlaat;
Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
22 Wend dan smaad en hoon van mij af, Want uw vermaningen neem ik ter harte.
Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
23 Al spannen ook vorsten tegen mij samen, Uw dienstknecht peinst over uw inzettingen na;
Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
24 Ja, uw bestel is mij een lust, En mijn berader.
Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
25 Reeds ligt mijn ziel aan het stof gekluisterd: Wek mij ten leven naar uw woord.
Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
26 Mijn leven heb ik U open gelegd: Gij hebt mij gehoord, Leer mij thans uw inzettingen kennen;
Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
27 Onderricht mij, hoe ik naar uw bevelen moet leven, En ik zal uw wonderen vermelden.
Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
28 Mijn ziel kwijnt weg van ellende: Richt mij naar uw bestel weer op.
Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
29 Houd de weg der leugen ver van mij af, En schenk mij genadig uw wet;
Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
30 Ik heb de weg der waarheid gekozen, Uw voorschriften mij voor ogen gesteld.
Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
31 Ik klamp mij aan uw vermaningen vast, Maak mij niet te schande, o Jahweh;
Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
32 De weg uwer geboden zal ik bewandelen, Als Gij mijn hart maar verblijdt.
När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
33 Leer mij, Jahweh, naar uw inzettingen leven, Opdat ik ze ten einde toe onderhoud;
Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
34 Geef mij inzicht om uw wet te volbrengen, En met heel mijn hart te beleven;
Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
35 Laat mij het pad uwer geboden betreden, Want dat is mijn vreugd.
För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
36 Neig mijn hart naar uw vermaningen, En niet naar gewin;
Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
37 Wend mijn ogen van de ijdelheid af, En laat mij leven naar uw woord.
Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
38 Doe uw bestel aan uw dienstknecht gestand, Dat Gij beschikt hebt voor hen, die U vrezen;
Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
39 Wentel de smaad, die ik ducht, van mij weg, Want uw voorschriften blijven voortreffelijk.
Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
40 Zie, ik hunker naar uw bevelen, Laat mij door uw gerechtigheid leven!
Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
41 Moge uw genade mijn deel zijn, o Jahweh, En uw heil naar uw bestel;
Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
42 Dan zal ik mijn lasteraars te woord kunnen staan, Want ik vertrouw op uw woord;
Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
43 Neem het woord der waarheid niet geheel uit mijn mond, Want ik wacht uw voorschriften af.
Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
44 Uw wet wil ik steeds onderhouden, Voor eeuwig en immer;
Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
45 Dan zal ik ongestoord kunnen leven, Omdat ik naar uw bevelen vraag.
Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
46 Zelfs koningen zal ik van uw vermaningen spreken, En mij er nooit over schamen;
Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
47 Ik zal mij aan uw geboden verkwikken, Die ik van harte bemin;
Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
48 Tot U zal ik mijn handen verheffen, En uw inzettingen overwegen.
Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
49 Gedenk het woord, tot uw dienstknecht gesproken, En waarop Gij mijn hoop hebt gesteld;
Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
50 Dit is mijn troost in mijn ellende, Dat uw bestel mij het leven behoudt.
Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
51 Al bespotten de bozen mij nog zo vijandig, Toch wijk ik niet af van uw wet;
De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
52 Ik blijf uw aloude voorschriften indachtig, En voel mij er door getroost, o Jahweh;
Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
53 Maar gramschap maakt zich van mij meester, Om de zondaars, die uw geboden verlaten.
Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
54 Uw inzettingen ruisen als zangen mij tegen In het huis van mijn ballingschap;
Dine rätter äro min visa i mino huse.
55 Des nachts, o Jahweh, gedenk ik uw Naam, En volg uw vermaningen op;
Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
56 Want dit is mijn plicht: Dat ik uw bevelen volbreng.
Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
57 Gij zijt mijn erfdeel, o Jahweh: Ik heb beloofd, uw woord te volbrengen;
Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
58 Van ganser harte zoek ik uw aanschijn, Wees mij genadig naar uw bestel.
Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
59 Ik overleg bij mijzelf, welke weg ik moet gaan, En naar uw vermaningen richt ik mijn schreden;
Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
60 Ik haast mij, zonder ooit te talmen, Om uw geboden te onderhouden;
Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
61 En al houden mij de strikken der bozen gevangen, Nooit vergeet ik uw wet;
De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
62 Midden in de nacht sta ik op, Om U voor uw rechtvaardige voorschriften te danken.
Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
63 Ik ben de vriend van al, die U vreest, En die uw bevelen volbrengt;
Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
64 De aarde is vol van uw goedheid, o Jahweh, Leer mij maar uw inzettingen kennen.
Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
65 Gij hebt uw dienstknecht wèl gedaan, O Jahweh, naar uw woord;
Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
66 Schenk mij een helder oordeel en inzicht, Want ik heb vertrouwen in uw geboden.
Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
67 Eer ik vernederd werd, dwaalde ik af, Maar nu houd ik mij aan uw bestel;
Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
68 Gij zijt goed en doet wèl: Leer mij dan uw inzettingen kennen.
Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
69 Onbeschaamden belasteren mij, Want van ganser harte neem ik uw bevelen in acht;
De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
70 Lomp als vet is hun hart, Maar ìk vind mijn vreugd in uw wet;
Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
71 En het was mij goed, te worden vernederd, Om uw vermaningen te leren verstaan;
Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
72 Want de voorschriften van uw mond schat ik hoger, Dan duizenden in goud en zilver!
Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
73 Uw handen hebben mij gemaakt en gevormd, Geef mij ook inzicht, om uw geboden te kennen;
Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
74 Dan zien, die U vrezen, met vreugd op mij neer, Omdat ik vertrouw op uw woord.
De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
75 Ik weet, dat uw oordeel rechtvaardig is, Jahweh, En dat Gij mij naar verdienste kastijdt;
Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
76 Maar uw genade zij mij tot troost, Naar uw bestel voor uw knecht;
Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
77 Uw ontferming dale op mij neer, en doe mij herleven, Want uw wet is mij een verkwikking.
Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
78 Schande voor de trotsen, die onverdiend mij verdrukken, Daar ik uw bevelen bedenk;
Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
79 Maar mijn vrienden mogen zijn, die U vrezen, En die uw vermaningen kennen;
Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
80 Door uw inzettingen worde mijn hart zonder smet, Zodat ik niet beschaamd hoef te staan.
Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
81 Mijn ziel smacht naar uw heil, Ik vertrouw op uw woord;
Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
82 Mijn ogen hunkeren naar uw bestel, En vragen: Wanneer brengt Gij mij troost?
Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
83 Al ben ik als een leren zak in de rook, Toch vergeet ik uw inzettingen niet.
Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
84 Ach, hoelang zal uw dienstknecht nog leven, En wanneer voltrekt Gij aan mijn vervolgers uw oordeel?
Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
85 Onbeschaamden hebben mij kuilen gegraven, Want ze leven niet naar uw wet.
De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
86 Al uw geboden zijn waarachtig, Maar men vervolgt mij met leugens: Ach kom mij te hulp;
Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
87 Men had mij haast van de aarde verdelgd, Toch had ik mij niet aan uw bevelen onttrokken;
De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
88 Behoud mij in het leven naar uw genade, En de vermaningen van uw mond volg ik op!
Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
89 Uw woord blijft eeuwig, o Jahweh, Het staat vast als de hemel;
Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
90 Uw bestel houdt stand van geslacht tot geslacht, Staat vast als de aarde, die Gij hebt gegrond;
Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
91 En naar uw voorschriften blijven ze ook nu nog bestaan, Want het heelal is uw dienstknecht!
Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
92 Wanneer uw wet mij niet had verkwikt, Dan was ik in mijn ellende te gronde gegaan;
Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
93 Nimmer zal ik dan uw bevelen vergeten, Want juist daardoor doet Gij mij leven.
Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
94 Ik ben de uwe: Ach, kom mij te hulp, Want ijverig spoor ik uw voorschriften na;
Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
95 De bozen loeren, om mij te verdelgen, Maar ik blijf uw vermaningen achten.
De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
96 Aan alles zie ik een eind, al is het nog zo volmaakt, Maar uw gebod is onbegrensd!
Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
97 Hoe lief toch heb ik uw wet, Ik overweeg ze de hele dag door!
Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
98 Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden zijn, Want het vergezelt mij voor eeuwig;
Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
99 Ik heb meer verstand dan al mijn meesters, Want ik denk over uw vermaningen na;
Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
100 En ik heb helderder inzicht dan de oudsten, Want ik neem uw bevelen in acht.
Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
101 Van alle slechte paden houd ik mijn voeten, Om uw woord te volbrengen;
Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
102 En van uw voorschriften wijk ik niet af, Want Gij hebt ze mij zelf onderwezen.
Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
103 Hoe zoet voor mijn gehemelte is uw bestel, Meer dan honing voor mijn mond;
Din ord äro minom mun sötare än hannog.
104 Door uw inzettingen ben ik verstandig geworden, En haat dus ieder leugenpad.
Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
105 Uw woord is een lamp voor mijn voeten, En een licht op mijn pad;
Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
106 Ik heb gezworen, en zal het gestand doen, Uw rechtvaardige voorschriften te onderhouden.
Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
107 Ach, Jahweh, ik ga zo diep gebukt, Wek mij ten leven naar uw bestel;
Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
108 Wil de offeranden van mijn mond aanvaarden, o Jahweh, En onderricht mij in uw geboden.
Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
109 Al zweeft mijn leven in voortdurend gevaar, Toch vergeet ik nimmer uw wet;
Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
110 En al leggen de bozen mij strikken, Van al uw bevelen wijk ik niet af.
De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
111 Uw vermaningen blijven mijn erfdeel voor eeuwig, Want ze zijn de vreugd van mijn hart;
Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
112 En ik heb er mijn hart op gezet, Naar uw inzettingen te leven voor eeuwig en immer!
Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
113 Ik haat halfslachtige wezens, Maar uw wet heb ik lief;
Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
114 Gij zijt mijn schuts en mijn schild, Ik vertrouw op uw woord;
Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
115 Weg van mij, zondaars, Laat mij de geboden van mijn God onderhouden!
Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
116 Sterk mij naar uw bestel, opdat ik blijf leven, En laat mijn hoop niet worden beschaamd;
Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
117 Stut mij, opdat ik worde gered, En mij altijd aan uw bevelen verkwikke.
Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
118 Wie uw inzettingen verlaten, zijn U een gruwel, Want ze bedenken enkel leugens;
Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
119 En als afval veracht Gij alle bozen op aarde, Daarom heb ik uw vermaningen lief.
Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
120 Mijn lichaam beeft voor U van schrik, En ik ben bevreesd voor uw oordeel!
Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
121 Een rechtvaardig oordeel hebt Gij geveld, Lever mij niet over aan mijn verdrukkers;
Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
122 Uw woord blijve borg voor uw dienaar, Laat geen onbeschaamde mij kwellen.
Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
123 Mijn ogen smachten naar uw heil, En naar uw rechtvaardig bestel;
Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
124 Handel met uw dienstknecht naar uw genade, En leer mij uw inzettingen kennen;
Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
125 Ik ben uw dienstknecht: ach, geef mij verstand, Opdat ik uw vermaningen moge begrijpen.
Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
126 Het is tijd om te handelen, Jahweh: Men verkracht uw wet;
Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
127 Daarom heb ik uw geboden lief, Boven goud en edel metaal;
Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
128 Daarom richt ik mij naar al uw bevelen, En haat ik ieder leugenpad.
Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
129 Uw vermaningen zijn wondervol, Mijn ziel neemt ze daarom in acht;
Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
130 De openbaring van uw woord straalt licht van zich uit, En geeft wijsheid aan de eenvoudigen;
När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
131 En smachtend open ik mijn mond, Want ik hunker naar uw geboden.
Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
132 Keer U tot mij, en wees mij genadig, Naar uw beschikking voor hen, die uw Naam beminnen;
Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
133 Richt mijn schreden naar uw bestel, En laat geen onheil mij treffen.
Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
134 Bevrijd mij van de verdrukking der mensen, Opdat ik trouw uw bevelen volbrenge;
Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
135 Laat uw aangezicht stralen over uw dienstknecht, En leer mij uw inzettingen kennen.
Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
136 Stromen van tranen ontwellen mijn ogen, Omdat men uw wet niet beleeft.
Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
137 Rechtvaardig zijt Gij, o Jahweh, En ook uw voorschriften zijn volgens recht;
Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
138 In gerechtigheid hebt Gij uw vermaningen gegeven, En in volledige trouw.
Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
139 Ik word door ergernis verteerd, Omdat mijn vijanden uw woord vergeten;
Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
140 Maar uw bestel is beproefd als in vuur, En uw dienstknecht heeft het lief;
Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
141 En al ben ik maar klein en gering, Nooit wil ik uw bevelen vergeten.
Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Ongerept blijft uw gerechtigheid voor eeuwig en immer, En waarachtig uw wet;
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Al treffen mij nood en ellende, Uw geboden zijn mijn verkwikking.
Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
144 Uw inzettingen zijn rechtvaardig voor eeuwig; Onderricht mij er in, opdat ik blijf leven!
Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
145 Ik roep met heel mijn hart: Jahweh verhoor mij! Uw inzettingen wil ik trouw onderhouden;
Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
146 Ik roep U aan: ach, kom mij te hulp, Om uw vermaningen te beleven.
Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
147 Ik ben met mijn smeken de dageraad vóór, Want ik smacht naar uw woord;
Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
148 En mijn ogen voorkomen de nachtwake, Om op te zien naar uw bestel.
Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
149 Hoor in uw goedheid mijn smeken, o Jahweh, En wek mij naar uw beschikking ten leven;
Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
150 Mijn listige vervolgers zijn al nabij, Maar ze houden zich ver van uw wet;
Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
151 Maar Gij ook, Jahweh, zijt nabij, En waarachtig zijn al uw geboden;
Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
152 Van oudsher ken ik uw bevelen, Want Gij hebt ze gegeven voor eeuwig!
Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
153 Aanschouw mijn ellende, en kom mij te hulp, Want nooit vergeet ik uw wet;
Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
154 Wees mijn verdediger en mijn beschermer, En doe mij leven naar uw bestel.
Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
155 Het heil blijft ver van de bozen verwijderd, Want ze zoeken uw inzettingen niet;
Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
156 Maar uw barmhartigheid, Jahweh, is groot, Wek mij ten leven naar uw woord.
Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
157 Al zijn mijn vervolgers en vijanden talrijk, Van uw vermaningen wijk ik niet af;
Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
158 Het walgt mij, als ik trouwelozen aanschouw, Die uw geboden niet willen volbrengen.
Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
159 Zie, hoe ik uw bevelen liefheb, o Jahweh, Laat mij dan leven naar uw genade;
Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
160 Uw woord is een en al waarheid, En eeuwig houden al uw rechtvaardige voorschriften stand.
Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
161 Vorsten vervolgen mij zonder enige grond, Maar mijn hart is enkel beducht voor uw woord.
Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
162 Ik verheug mij over uw bestel, Als iemand, die rijke buit heeft gemaakt;
Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
163 Leugen en haat verfoei ik, Maar uw inzettingen heb ik lief.
Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
164 Zeven maal daags zing ik uw lof, Om uw rechtvaardige voorschriften;
Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
165 Die uw wet beminnen, genieten een heerlijke vrede, En struikelen nooit.
Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
166 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En onderhoud uw geboden;
Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
167 Ik volg uw vermaningen op, En bemin ze van harte;
Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
168 Ik volbreng uw bevelen, Ja, heel mijn leven ligt voor U bloot!
Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
169 Jahweh, mijn smeken dringe tot U door, Geef mij inzicht naar uw woord;
Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
170 Moge mijn gebed voor uw aangezicht komen, Breng mij redding naar uw bestel.
Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
171 Dan zal een lofzang mijn lippen ontstromen, Omdat Gij uw inzettingen mij hebt geleerd;
Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
172 En mijn tong zal uw waarachtigheid loven, Want al uw vermaningen zijn gerecht.
Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
173 Uw hand zij bereid, mij te helpen, Want uw bevelen heb ik verkoren;
Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
174 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En uw wet is mij een verkwikking.
Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
175 Mijn ziel moge leven, om U te loven, En uw voorschriften mogen mij helpen;
Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
176 Als een verloren schaap dool ik rond: zoek uw dienaar weer op, Want nimmer heb ik uw geboden vergeten!
Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
