Psalmen 119
1 Gelukkig, die onberispelijk zijn in hun wandel, En leven volgens Jahweh’s wet;
Blago onima kojima je put èist, koji hode u zakonu Gospodnjem.
2 Gelukkig, die op zijn vermaningen letten, Hem zoeken met geheel hun hart;
Blago onima koji èuvaju otkrivenja njegova, svijem srcem traže ga;
3 Zij ook, die geen ongerechtigheid plegen, Maar blijven leven naar zijn woord.
Koji ne èine bezakonja, hode putovima njegovijem!
4 Gij zelf hebt uw bevelen gegeven, Opdat men ze trouw zou volbrengen;
Ti si dao zapovijesti svoje, da se èuvaju dobro.
5 Ach, mocht mijn gedrag zo onwankelbaar zijn, Dat ik uw inzettingen trouw onderhield.
Kad bi putovi moji bili upravljeni da èuvam naredbe tvoje!
6 Dan zal ik nooit beschaamd komen staan, Als ik het oog richt op al uw geboden;
Onda se ne bih postidio, pazeæi na zapovijesti tvoje;
7 Maar in oprechtheid des harten zal ik U danken, Als ik uw rechtvaardige voorschriften leer.
Hvalio bih te s pravijem srcem, uèeæi se pravednijem zakonima tvojim.
8 Ik houd mij vast aan uw bestel: Verlaat mij dan niet voor altoos!
Èuvaæu naredbe tvoje, nemoj me ostaviti sasvijem.
9 Hoe kan een jongeman zijn reinheid bewaren? Door zich te houden aan uw woord!
Kako æe mladiæ oèistiti put svoj? Vladajuæi se po tvojim rijeèima.
10 Ik heb U met heel mijn hart gezocht, Laat mij nooit uw geboden verlaten;
Svijem srcem svojim tražim tebe, ne daj mi da zaðem od zapovijesti tvojih.
11 Ik bewaar uw bestel in mijn hart, Om nooit te zondigen tegen U.
U srce svoje zatvorio sam rijeè tvoju, da ti ne griješim.
12 Geprezen zijt Gij, o Jahweh, Leer mij uw inzettingen kennen;
Blagosloven si, Gospode! nauèi me naredbama svojim.
13 Dan zal ik met mijn lippen verbreiden Al de voorschriften van uw mond.
Ustima svojim javljam sve sudove usta tvojih.
14 Ik verheug mij over de weg, die uw vermaning mij wees, Meer dan over alle schatten;
Na putu otkrivenja tvojih radujem se kao za veliko bogatstvo.
15 Uw bevelen wil ik overwegen, En op uw paden blijven letten;
O zapovijestima tvojim razmišljam, i pazim na putove tvoje.
16 Ik wil mij aan uw wet verkwikken, En nimmermeer uw woord vergeten!
Naredbama tvojim tješim se, ne zaboravljam rijeèi tvoje.
17 Laat uw dienstknecht leven, En ik zal uw woord onderhouden;
Uèini milost sluzi svojemu, da bih živio i èuvao rijeè tvoju.
18 Neem de sluier van mijn ogen, Opdat ik de wonderen van uw wet aanschouwe.
Otvori oèi moje, da bih vidio èudesa zakona tvojega;
19 Al ben ik maar een zwerver op aarde, Verberg mij uw bevelen niet;
Gost sam na zemlji, nemoj sakriti od mene zapovijesti svojih.
20 Want mijn ziel wordt verteerd van verlangen Naar uw voorschriften, altijd door.
Iznemože duša moja želeæi bez prestanka poznati sudove tvoje.
21 Gij bedreigt de hoogmoedigen, Vervloekt, die uw geboden verlaat;
Ti si strašan prokletim oholicama, koje zastranjuju od zapovijesti tvojih.
22 Wend dan smaad en hoon van mij af, Want uw vermaningen neem ik ter harte.
Odvrati od mene rug i sramotu, jer èuvam otkrivenja tvoja.
23 Al spannen ook vorsten tegen mij samen, Uw dienstknecht peinst over uw inzettingen na;
Sjede knezovi i dogovaraju se na mene; a sluga tvoj razmišlja o naredbama tvojim.
24 Ja, uw bestel is mij een lust, En mijn berader.
Otkrivenja su tvoja utjeha moja, savjetnici moji.
25 Reeds ligt mijn ziel aan het stof gekluisterd: Wek mij ten leven naar uw woord.
Duša moja leži u prahu; oživi me po rijeèi svojoj.
26 Mijn leven heb ik U open gelegd: Gij hebt mij gehoord, Leer mij thans uw inzettingen kennen;
Kazujem putove svoje, i èuješ me; nauèi me naredbama svojim.
27 Onderricht mij, hoe ik naar uw bevelen moet leven, En ik zal uw wonderen vermelden.
Urazumi me o putu zapovijesti svojih, i razmišljaæu o èudesima tvojim.
28 Mijn ziel kwijnt weg van ellende: Richt mij naar uw bestel weer op.
Suze proliva duša moja od tuge, okrijepi me po rijeèi svojoj.
29 Houd de weg der leugen ver van mij af, En schenk mij genadig uw wet;
Put lažni ukloni od mene i zakon svoj daruj mi.
30 Ik heb de weg der waarheid gekozen, Uw voorschriften mij voor ogen gesteld.
Put istini izbrah, zakone tvoje tražim.
31 Ik klamp mij aan uw vermaningen vast, Maak mij niet te schande, o Jahweh;
Prionuh za otkrivenja tvoja, Gospode; nemoj me osramotiti.
32 De weg uwer geboden zal ik bewandelen, Als Gij mijn hart maar verblijdt.
Putem zapovijesti tvojih trèim, jer si raširio srce moje.
33 Leer mij, Jahweh, naar uw inzettingen leven, Opdat ik ze ten einde toe onderhoud;
Pokaži mi, Gospode, put naredaba svojih, da ga se držim do kraja.
34 Geef mij inzicht om uw wet te volbrengen, En met heel mijn hart te beleven;
Urazumi me, i držaæu se zakona tvojega, i èuvati ga svijem srcem.
35 Laat mij het pad uwer geboden betreden, Want dat is mijn vreugd.
Postavi me na stazu zapovijesti svojih, jer mi je ona omiljela.
36 Neig mijn hart naar uw vermaningen, En niet naar gewin;
Privij srce moje k otkrivenjima svojim, a ne k lakomstvu.
37 Wend mijn ogen van de ijdelheid af, En laat mij leven naar uw woord.
Odvrati oèi moje da ne gledaju ništavila, putem svojim oživi me.
38 Doe uw bestel aan uw dienstknecht gestand, Dat Gij beschikt hebt voor hen, die U vrezen;
Ispuni sluzi svojemu rijeè svoju da te se boji.
39 Wentel de smaad, die ik ducht, van mij weg, Want uw voorschriften blijven voortreffelijk.
Ukloni rug moj, kojega se plašim; jer su sudovi tvoji blagi.
40 Zie, ik hunker naar uw bevelen, Laat mij door uw gerechtigheid leven!
Mile su mi zapovijesti tvoje, pravdom svojom oživi me.
41 Moge uw genade mijn deel zijn, o Jahweh, En uw heil naar uw bestel;
Neka doðe na me milost tvoja, Gospode, pomoæ tvoja po rijeèi tvojoj.
42 Dan zal ik mijn lasteraars te woord kunnen staan, Want ik vertrouw op uw woord;
I ja æu odgovoriti onome koji me ruži; jer se uzdam u rijeè tvoju.
43 Neem het woord der waarheid niet geheel uit mijn mond, Want ik wacht uw voorschriften af.
Nemoj uzeti nigda od usta mojih rijeèi istine, jer èekam sudove tvoje.
44 Uw wet wil ik steeds onderhouden, Voor eeuwig en immer;
I èuvaæu zakon tvoj svagda, dovijeka i bez prestanka.
45 Dan zal ik ongestoord kunnen leven, Omdat ik naar uw bevelen vraag.
Hodiæu slobodno, jer tražim zapovijesti tvoje.
46 Zelfs koningen zal ik van uw vermaningen spreken, En mij er nooit over schamen;
Govoriæu o otkrivenjima tvojim pred carevima, i neæu se stidjeti.
47 Ik zal mij aan uw geboden verkwikken, Die ik van harte bemin;
Tješiæu se zapovijestima tvojim, koje ljubim.
48 Tot U zal ik mijn handen verheffen, En uw inzettingen overwegen.
Ruke svoje pružam k zapovijestima tvojim, koje ljubim, i razmišljam o naredbama tvojim.
49 Gedenk het woord, tot uw dienstknecht gesproken, En waarop Gij mijn hoop hebt gesteld;
Opomeni se rijeèi svoje k sluzi svojemu, na koju si mi zapovjedio da se oslanjam.
50 Dit is mijn troost in mijn ellende, Dat uw bestel mij het leven behoudt.
U nevolji mojoj tješi me što me rijeè tvoja oživljava.
51 Al bespotten de bozen mij nog zo vijandig, Toch wijk ik niet af van uw wet;
Oholi mi se rugaju veoma; ali ja ne otstupam od zakona tvojega.
52 Ik blijf uw aloude voorschriften indachtig, En voel mij er door getroost, o Jahweh;
Pamtim sudove tvoje od iskona, Gospode, i tješim se.
53 Maar gramschap maakt zich van mij meester, Om de zondaars, die uw geboden verlaten.
Gnjev me obuzima na bezbožnike, koji ostavljaju zakon tvoj.
54 Uw inzettingen ruisen als zangen mij tegen In het huis van mijn ballingschap;
Naredbe su tvoje pjesma moja u putnièkom stanu mojem.
55 Des nachts, o Jahweh, gedenk ik uw Naam, En volg uw vermaningen op;
Noæu pominjem ime tvoje, Gospode, i èuvam zakon tvoj.
56 Want dit is mijn plicht: Dat ik uw bevelen volbreng.
To je moje, da èuvam zapovijesti tvoje.
57 Gij zijt mijn erfdeel, o Jahweh: Ik heb beloofd, uw woord te volbrengen;
Dio moj ti si, Gospode; naumio sam èuvati rijeèi tvoje.
58 Van ganser harte zoek ik uw aanschijn, Wees mij genadig naar uw bestel.
Molim ti se iz svega srca, smiluj se na me po rijeèi svojoj.
59 Ik overleg bij mijzelf, welke weg ik moet gaan, En naar uw vermaningen richt ik mijn schreden;
Razmatram putove svoje, i obraæam noge svoje k otkrivenjima tvojim.
60 Ik haast mij, zonder ooit te talmen, Om uw geboden te onderhouden;
Hitim, i ne zatežem se èuvati zapovijesti tvoje.
61 En al houden mij de strikken der bozen gevangen, Nooit vergeet ik uw wet;
Mreže bezbožnièke opkoliše me, ali zakona tvojega ne zaboravljam.
62 Midden in de nacht sta ik op, Om U voor uw rechtvaardige voorschriften te danken.
U po noæi ustajem da te slavim za pravedne sudove tvoje.
63 Ik ben de vriend van al, die U vreest, En die uw bevelen volbrengt;
U zajednici sam sa svima koji se tebe boje i koji èuvaju zapovijesti tvoje.
64 De aarde is vol van uw goedheid, o Jahweh, Leer mij maar uw inzettingen kennen.
Dobrote je tvoje, Gospode, puna sva zemlja; naredbama svojim nauèi me.
65 Gij hebt uw dienstknecht wèl gedaan, O Jahweh, naar uw woord;
Uèinio si dobro sluzi svojemu, Gospode, po rijeèi svojoj.
66 Schenk mij een helder oordeel en inzicht, Want ik heb vertrouwen in uw geboden.
Dobroj misli i znanju nauèi me, jer zapovijestima tvojim vjerujem.
67 Eer ik vernederd werd, dwaalde ik af, Maar nu houd ik mij aan uw bestel;
Prije stradanja svojega lutah, a sad èuvam rijeè tvoju.
68 Gij zijt goed en doet wèl: Leer mij dan uw inzettingen kennen.
Ti si dobar, i dobro èiniš; nauèi me naredbama svojim.
69 Onbeschaamden belasteren mij, Want van ganser harte neem ik uw bevelen in acht;
Oholi pletu na mene laž, ali se ja svijem srcem držim zapovijesti tvojih.
70 Lomp als vet is hun hart, Maar ìk vind mijn vreugd in uw wet;
Zadriglo je srce njihovo kao salo, a ja se tješim zakonom tvojim.
71 En het was mij goed, te worden vernederd, Om uw vermaningen te leren verstaan;
Dobro mi je što stradam, da se nauèim naredbama tvojim.
72 Want de voorschriften van uw mond schat ik hoger, Dan duizenden in goud en zilver!
Miliji mi je zakon usta tvojih nego tisuæe zlata i srebra.
73 Uw handen hebben mij gemaakt en gevormd, Geef mij ook inzicht, om uw geboden te kennen;
Ruke tvoje stvorile su me i naèinile me; urazumi me, i nauèiæu se zapovijestima tvojim.
74 Dan zien, die U vrezen, met vreugd op mij neer, Omdat ik vertrouw op uw woord.
Koji se tebe boje, vidjeæe me, i radovaæe se što se uzdam u tvoju rijeè.
75 Ik weet, dat uw oordeel rechtvaardig is, Jahweh, En dat Gij mij naar verdienste kastijdt;
Znam da su sudovi tvoji, Gospode, pravedni, i po pravdi me karaš.
76 Maar uw genade zij mij tot troost, Naar uw bestel voor uw knecht;
Neka bude dobrota tvoja utjeha moja, kao što si rekao sluzi svojemu.
77 Uw ontferming dale op mij neer, en doe mij herleven, Want uw wet is mij een verkwikking.
Neka doðe k meni milosrðe tvoje, i oživim; jer je zakon tvoj utjeha moja.
78 Schande voor de trotsen, die onverdiend mij verdrukken, Daar ik uw bevelen bedenk;
Nek se postide oholi; jer me bez krivice oboriše. Ja razmišljam o zapovijestima tvojim.
79 Maar mijn vrienden mogen zijn, die U vrezen, En die uw vermaningen kennen;
Nek se obrate k meni koji se tebe boje, i koji znadu otkrivenja tvoja.
80 Door uw inzettingen worde mijn hart zonder smet, Zodat ik niet beschaamd hoef te staan.
Srce moje neka bude savršeno u naredbama tvojim, da se ne postidim.
81 Mijn ziel smacht naar uw heil, Ik vertrouw op uw woord;
Èezne duša moja za spasenjem tvojim, rijeè tvoju èekam.
82 Mijn ogen hunkeren naar uw bestel, En vragen: Wanneer brengt Gij mij troost?
Èeznu oèi moje za rijeèju tvojom; govorim: kad æeš me utješiti?
83 Al ben ik als een leren zak in de rook, Toch vergeet ik uw inzettingen niet.
Postadoh kao mijeh u dimu, ali tvojih naredaba ne zaboravih.
84 Ach, hoelang zal uw dienstknecht nog leven, En wanneer voltrekt Gij aan mijn vervolgers uw oordeel?
Koliko æe biti dana sluge tvojega? Kad æeš suditi onima koji me gone?
85 Onbeschaamden hebben mij kuilen gegraven, Want ze leven niet naar uw wet.
Oholi iskopaše mi jamu nasuprot zakonu tvojemu.
86 Al uw geboden zijn waarachtig, Maar men vervolgt mij met leugens: Ach kom mij te hulp;
Sve su zapovijesti tvoje istina; bez krivice me gone, pomozi mi.
87 Men had mij haast van de aarde verdelgd, Toch had ik mij niet aan uw bevelen onttrokken;
Umalo me ne ubiše na zemlji, ali ja ne ostavljam zapovijesti tvojih.
88 Behoud mij in het leven naar uw genade, En de vermaningen van uw mond volg ik op!
Po milosti svojoj oživi me, i èuvaæu otkrivenja usta tvojih.
89 Uw woord blijft eeuwig, o Jahweh, Het staat vast als de hemel;
Dovijeka je, Gospode, rijeè tvoja utvrðena na nebesima,
90 Uw bestel houdt stand van geslacht tot geslacht, Staat vast als de aarde, die Gij hebt gegrond;
Od koljena do koljena istina tvoja; ti si postavio zemlju, i stoji.
91 En naar uw voorschriften blijven ze ook nu nog bestaan, Want het heelal is uw dienstknecht!
Po tvojoj naredbi sve stoji sad; jer sve služi tebi.
92 Wanneer uw wet mij niet had verkwikt, Dan was ik in mijn ellende te gronde gegaan;
Da nije zakon tvoj bio utjeha moja, poginuo bih u nevolji svojoj.
93 Nimmer zal ik dan uw bevelen vergeten, Want juist daardoor doet Gij mij leven.
Zapovijesti tvojih neæu zaboraviti dovijeka, jer me njima oživljavaš.
94 Ik ben de uwe: Ach, kom mij te hulp, Want ijverig spoor ik uw voorschriften na;
Ja sam tvoj, pomozi mi, jer tražim zapovijesti tvoje.
95 De bozen loeren, om mij te verdelgen, Maar ik blijf uw vermaningen achten.
Bezbožnici gledaju da me ubiju; a ja razmišljam o tvojim otkrivenjima.
96 Aan alles zie ik een eind, al is het nog zo volmaakt, Maar uw gebod is onbegrensd!
Svemu savršenome vidjeh kraj; ali je zapovijest tvoja veoma široka.
97 Hoe lief toch heb ik uw wet, Ik overweeg ze de hele dag door!
Kako ljubim zakon tvoj! Vas dan mislim o njemu.
98 Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden zijn, Want het vergezelt mij voor eeuwig;
Zapovijest tvoja èini me mudrijega od neprijatelja mojih; jer je sa mnom uvijek.
99 Ik heb meer verstand dan al mijn meesters, Want ik denk over uw vermaningen na;
Razumniji postah od svijeh uèitelja svojih; jer razmišljam o tvojim otkrivenjima.
100 En ik heb helderder inzicht dan de oudsten, Want ik neem uw bevelen in acht.
Mudriji sam od staraca; jer zapovijesti tvoje èuvam.
101 Van alle slechte paden houd ik mijn voeten, Om uw woord te volbrengen;
Od svakoga zloga puta zaustavljam noge svoje, da bih èuvao rijeè tvoju.
102 En van uw voorschriften wijk ik niet af, Want Gij hebt ze mij zelf onderwezen.
Od naredaba tvojih ne otstupam; jer si me ti nauèio.
103 Hoe zoet voor mijn gehemelte is uw bestel, Meer dan honing voor mijn mond;
Kako su slatke jeziku mojemu rijeèi tvoje, slaðe od meda ustima mojima!
104 Door uw inzettingen ben ik verstandig geworden, En haat dus ieder leugenpad.
Od zapovijesti tvojih postadoh razuman; toga radi mrzim na svaki put lažni.
105 Uw woord is een lamp voor mijn voeten, En een licht op mijn pad;
Rijeè je tvoja žižak nozi mojoj, i vidjelo stazi mojoj.
106 Ik heb gezworen, en zal het gestand doen, Uw rechtvaardige voorschriften te onderhouden.
Zakleh se da æu èuvati naredbe pravde tvoje, i izvršiæu.
107 Ach, Jahweh, ik ga zo diep gebukt, Wek mij ten leven naar uw bestel;
Poništen sam veoma, Gospode, oživi me po rijeèi svojoj.
108 Wil de offeranden van mijn mond aanvaarden, o Jahweh, En onderricht mij in uw geboden.
Neka ti bude ugodna, Gospode, dobrovoljna žrtva usta mojih, i sudovima svojim nauèi me.
109 Al zweeft mijn leven in voortdurend gevaar, Toch vergeet ik nimmer uw wet;
Duša je moja u ruci mojoj neprestano u nevolji; ali zakona tvojega ne zaboravljam.
110 En al leggen de bozen mij strikken, Van al uw bevelen wijk ik niet af.
Bezbožnici su mi metnuli zamku; ali od zapovijesti tvojih ne zastranih.
111 Uw vermaningen blijven mijn erfdeel voor eeuwig, Want ze zijn de vreugd van mijn hart;
Prisvojih otkrivenja tvoja zavavijek; jer su radost srcu mojemu.
112 En ik heb er mijn hart op gezet, Naar uw inzettingen te leven voor eeuwig en immer!
Privolio sam srce svoje da tvori naredbe tvoje navijek, do kraja.
113 Ik haat halfslachtige wezens, Maar uw wet heb ik lief;
Koji prestupaju zakon, ja na njih mrzim, a zakon tvoj ljubim.
114 Gij zijt mijn schuts en mijn schild, Ik vertrouw op uw woord;
Ti si zaklon moj i štit moj; rijeè tvoju èekam.
115 Weg van mij, zondaars, Laat mij de geboden van mijn God onderhouden!
Idite od mene, bezakonici! I èuvaæu zapovijesti Boga svojega.
116 Sterk mij naar uw bestel, opdat ik blijf leven, En laat mijn hoop niet worden beschaamd;
Ukrijepi me po rijeèi svojoj i biæu živ, i nemoj me osramotiti u nadanju mom.
117 Stut mij, opdat ik worde gered, En mij altijd aan uw bevelen verkwikke.
Utvrdi me, i spašæu se, i razmišljaæu o naredbama tvojim bez prestanka.
118 Wie uw inzettingen verlaten, zijn U een gruwel, Want ze bedenken enkel leugens;
Obaraš sve koji otstupaju od naredaba tvojih; jer su pomisli njihove laž.
119 En als afval veracht Gij alle bozen op aarde, Daarom heb ik uw vermaningen lief.
Kao gar bacaš sve bezbožnike na zemlji; toga radi omilješe mi otkrivenja tvoja.
120 Mijn lichaam beeft voor U van schrik, En ik ben bevreesd voor uw oordeel!
Drkæe od straha tvojega tijelo moje, i sudova tvojih bojim se.
121 Een rechtvaardig oordeel hebt Gij geveld, Lever mij niet over aan mijn verdrukkers;
Èinim sud i pravdu, ne daj me onima koji me gone.
122 Uw woord blijve borg voor uw dienaar, Laat geen onbeschaamde mij kwellen.
Odbrani slugu svojega na dobro njegovo, da mi ne èine sile oholi.
123 Mijn ogen smachten naar uw heil, En naar uw rechtvaardig bestel;
Oèi moje èeznu za spasenjem tvojim i za rijeèju pravde tvoje.
124 Handel met uw dienstknecht naar uw genade, En leer mij uw inzettingen kennen;
Uèini sluzi svojemu po milosti svojoj, i naredbama svojim nauèi me.
125 Ik ben uw dienstknecht: ach, geef mij verstand, Opdat ik uw vermaningen moge begrijpen.
Ja sam sluga tvoj; urazumi me, i poznaæu otkrivenja tvoja.
126 Het is tijd om te handelen, Jahweh: Men verkracht uw wet;
Vrijeme je da Gospod radi; oboriše zakon tvoj.
127 Daarom heb ik uw geboden lief, Boven goud en edel metaal;
Toga radi ljubim zapovijesti tvoje veæma nego zlato i drago kamenje.
128 Daarom richt ik mij naar al uw bevelen, En haat ik ieder leugenpad.
Toga radi zapovijesti tvoje držim da su vjerne, na svaki put lažni mrzim.
129 Uw vermaningen zijn wondervol, Mijn ziel neemt ze daarom in acht;
Divna su otkrivenja tvoja; zato ih èuva duša moja.
130 De openbaring van uw woord straalt licht van zich uit, En geeft wijsheid aan de eenvoudigen;
Rijeèi tvoje kad se jave, prosvjetljuju i urazumljuju proste.
131 En smachtend open ik mijn mond, Want ik hunker naar uw geboden.
Otvoram usta svoja da odahnem, jer sam žedan zapovijesti tvojih.
132 Keer U tot mij, en wees mij genadig, Naar uw beschikking voor hen, die uw Naam beminnen;
Pogledaj me i smiluj se na me, kao što radiš s onima koji ljube ime tvoje.
133 Richt mijn schreden naar uw bestel, En laat geen onheil mij treffen.
Tvrdi stope moje u rijeèi svojoj, i ne daj nikakome bezakonju da oblada mnom.
134 Bevrijd mij van de verdrukking der mensen, Opdat ik trouw uw bevelen volbrenge;
Izbavi me od nasilja ljudskoga, i èuvaæu zapovijesti tvoje.
135 Laat uw aangezicht stralen over uw dienstknecht, En leer mij uw inzettingen kennen.
Svjetlošæu lica svojega obasjaj slugu svojega, i nauèi me naredbama svojim.
136 Stromen van tranen ontwellen mijn ogen, Omdat men uw wet niet beleeft.
Oèi moje liju potoke, zato što ne èuvaju zakona tvojega.
137 Rechtvaardig zijt Gij, o Jahweh, En ook uw voorschriften zijn volgens recht;
Pravedan si, Gospode, i pravi su sudovi tvoji.
138 In gerechtigheid hebt Gij uw vermaningen gegeven, En in volledige trouw.
Javio si pravdu u otkrivenjima svojim, i istinu cijelu.
139 Ik word door ergernis verteerd, Omdat mijn vijanden uw woord vergeten;
Revnost moja jede me, zato što moji neprijatelji zaboraviše rijeèi tvoje.
140 Maar uw bestel is beproefd als in vuur, En uw dienstknecht heeft het lief;
Rijeè je tvoja veoma èista, i sluga je tvoj veoma ljubi.
141 En al ben ik maar klein en gering, Nooit wil ik uw bevelen vergeten.
Ja sam malen i poništen, ali zapovijesti tvojih ne zaboravljam.
142 Ongerept blijft uw gerechtigheid voor eeuwig en immer, En waarachtig uw wet;
Pravda je tvoja pravda vjeèna, i zakon tvoj istina.
143 Al treffen mij nood en ellende, Uw geboden zijn mijn verkwikking.
Tuga i nevolja naðe me, zapovijesti su tvoje utjeha moja.
144 Uw inzettingen zijn rechtvaardig voor eeuwig; Onderricht mij er in, opdat ik blijf leven!
Vjeèna je pravda u otkrivenjima tvojim; urazumi me, i biæu živ.
145 Ik roep met heel mijn hart: Jahweh verhoor mij! Uw inzettingen wil ik trouw onderhouden;
Vièem iz svega srca: usliši me, Gospode; saèuvaæu naredbe tvoje.
146 Ik roep U aan: ach, kom mij te hulp, Om uw vermaningen te beleven.
Prizivam te, pomozi mi; držaæu se otkrivenja tvojih.
147 Ik ben met mijn smeken de dageraad vóór, Want ik smacht naar uw woord;
Pretjeèem svanuæe, i vièem; rijeè tvoju èekam.
148 En mijn ogen voorkomen de nachtwake, Om op te zien naar uw bestel.
Pretjeèu oèi moje jutrenju stražu, da bih razmišljao o rijeèi tvojoj.
149 Hoor in uw goedheid mijn smeken, o Jahweh, En wek mij naar uw beschikking ten leven;
Èuj glas moj po milosti svojoj, Gospode; po sudu svojemu oživi me.
150 Mijn listige vervolgers zijn al nabij, Maar ze houden zich ver van uw wet;
Prikuèuju se koji ljube bezakonje; udaljili su se od zakona tvojega.
151 Maar Gij ook, Jahweh, zijt nabij, En waarachtig zijn al uw geboden;
Ti si blizu, Gospode, i sve su zapovijesti tvoje istina.
152 Van oudsher ken ik uw bevelen, Want Gij hebt ze gegeven voor eeuwig!
Odavna znam za otkrivenja tvoja, da si ih postavio zavavijek.
153 Aanschouw mijn ellende, en kom mij te hulp, Want nooit vergeet ik uw wet;
Pogledaj nevolju moju, i izbavi me, jer ne zaboravljam zakona tvojega.
154 Wees mijn verdediger en mijn beschermer, En doe mij leven naar uw bestel.
Primi se stvari moje, i odbrani me; po rijeèi svojoj oživi me.
155 Het heil blijft ver van de bozen verwijderd, Want ze zoeken uw inzettingen niet;
Daleko je od bezbožnika spasenje, jer se ne drže naredaba tvojih.
156 Maar uw barmhartigheid, Jahweh, is groot, Wek mij ten leven naar uw woord.
Milosrðe je tvoje, Gospode, veliko; po pravome sudu svom oživi me.
157 Al zijn mijn vervolgers en vijanden talrijk, Van uw vermaningen wijk ik niet af;
Mnogo je protivnika mojih i neprijatelja mojih; ali ja ne otstupam od otkrivenja tvojih.
158 Het walgt mij, als ik trouwelozen aanschouw, Die uw geboden niet willen volbrengen.
Vidim odmetnike, i mrsko mi je; jer ne èuvaju rijeèi tvoje.
159 Zie, hoe ik uw bevelen liefheb, o Jahweh, Laat mij dan leven naar uw genade;
Gledaj, kako ljubim zapovijesti tvoje, Gospode, po milosti svojoj oživi me.
160 Uw woord is een en al waarheid, En eeuwig houden al uw rechtvaardige voorschriften stand.
Osnova je rijeèi tvoje istina, i vjeèan je svaki sud pravde tvoje.
161 Vorsten vervolgen mij zonder enige grond, Maar mijn hart is enkel beducht voor uw woord.
Knezovi me gone ni za što, ali se srce moje boji rijeèi tvoje.
162 Ik verheug mij over uw bestel, Als iemand, die rijke buit heeft gemaakt;
Radujem se rijeèi tvojoj kao onaj koji zadobije velik plijen.
163 Leugen en haat verfoei ik, Maar uw inzettingen heb ik lief.
Mrzim na laž i gadim se na nju, ljubim zakon tvoj.
164 Zeven maal daags zing ik uw lof, Om uw rechtvaardige voorschriften;
Sedam puta na dan hvalim te za sudove pravde tvoje.
165 Die uw wet beminnen, genieten een heerlijke vrede, En struikelen nooit.
Velik mir imaju oni koji ljube zakon tvoj, i u njih nema spoticanja.
166 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En onderhoud uw geboden;
Èekam spasenje tvoje, Gospode, i zapovijesti tvoje izvršujem.
167 Ik volg uw vermaningen op, En bemin ze van harte;
Duša moja èuva otkrivenja tvoja, i ja ih ljubim veoma.
168 Ik volbreng uw bevelen, Ja, heel mijn leven ligt voor U bloot!
Èuvam zapovijesti tvoje i otkrivenja; jer su svi putovi moji pred tobom.
169 Jahweh, mijn smeken dringe tot U door, Geef mij inzicht naar uw woord;
Neka izaðe tužnjava moja preda te, Gospode! Po rijeèi svojoj urazumi me.
170 Moge mijn gebed voor uw aangezicht komen, Breng mij redding naar uw bestel.
Neka doðe moljenje moje preda te! Po rijeèi svojoj izbavi me.
171 Dan zal een lofzang mijn lippen ontstromen, Omdat Gij uw inzettingen mij hebt geleerd;
Usta æe moja pjevati hvalu, kad me nauèiš naredbama svojim.
172 En mijn tong zal uw waarachtigheid loven, Want al uw vermaningen zijn gerecht.
Jezik æe moj kazivati rijeè tvoju, jer su sve zapovijesti tvoje pravedne.
173 Uw hand zij bereid, mij te helpen, Want uw bevelen heb ik verkoren;
Neka mi bude ruka tvoja u pomoæi; jer mi omilješe zapovijesti tvoje;
174 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En uw wet is mij een verkwikking.
Žedan sam spasenja tvojega, Gospode, i zakon je tvoj utjeha moja.
175 Mijn ziel moge leven, om U te loven, En uw voorschriften mogen mij helpen;
Neka živi duša moja i tebe hvali, i sudovi tvoji neka mi pomogu.
176 Als een verloren schaap dool ik rond: zoek uw dienaar weer op, Want nimmer heb ik uw geboden vergeten!
Zaðoh kao ovca izgubljena: traži slugu svojega; jer zapovijesti tvojih ne zaboravih.
