Psalmen 116
1 Halleluja! Ik heb Jahweh lief, Want Hij hoort naar mijn smeken!
Mwen renmen SENYÈ a, paske Li tande vwa m, avèk siplikasyon mwen yo.
2 Hij luisterde naar mij, toen ik riep
Akoz Li te panche zòrèy Li bò kote m, pou sa, mwen va rele non Li pandan tout tan ke m viv.
3 En de strikken des doods mij omknelden; Toen doodsangst mij kwelde, Nood en jammer mij troffen. (Sheol h7585)
Kòd lanmò yo te antoure m, e laperèz fòs lanmò te vini sou mwen. Mwen te jwenn twoub ak gwo tristès. (Sheol h7585)
4 Ik riep de Naam van Jahweh aan: "Ach, Jahweh, spaar toch mijn leven!"
Alò, mwen te rele non SENYÈ a. O SENYÈ, mwen sipliye Ou, sove lavi mwen!
5 En Jahweh was genadig en trouw, Onze God vol ontferming:
Ranpli ak gras ak ladwati, se SENYÈ a. Wi, Bondye nou an plen ak mizerikòd.
6 Jahweh waakt over de zwakken; Ik was uitgeput, maar Jahweh heeft mij gered!
SENYÈ a toujou pwoteje moun senp yo. Mwen te abese mwen nèt e Li te sove mwen.
7 Wees dan gelaten, mijn ziel; Want Jahweh blijft voor u zorgen:
Reprann repo ou, O nanm mwen, paske Bondye te aji nan bonte Li avèk ou.
8 Hij heeft mij gered van de dood, Mijn ogen van tranen, mijn voeten van stoten;
Paske Ou te delivre nanm mwen devan lanmò, zye m pou m pa kriye, pye m pou m pa glise tonbe.
9 Nog mag ik voor Jahweh’s aanschijn wandelen In de landen der levenden!
Mwen va mache devan SENYÈ a nan peyi moun vivan an.
10 Ik blijf dus vertrouwen, al roep ik ook uit: "Ik ben diep ongelukkig!"
Mwen te kwè, pou sa mwen te di: “Mwen te vrèman aflije.”
11 Al zou ik in mijn ellende ook zeggen: "Er is geen mens te vertrouwen!"
Mwen te di nan mitan gwo twoub mwen yo: “Tout moun se mantè”.
12 Hoe zal ik Jahweh kunnen vergelden Al het goede, dat Hij mij deed?
Kisa mwen kapab bay a SENYÈ a Pou tout bonte Li anvè mwen?
13 De kelk der redding hef ik omhoog, En roep de Naam van Jahweh aan;
Mwen va leve wo koup sali a, e rele non SENYÈ a.
14 Ik zal mijn gelofte aan Jahweh volbrengen Ten overstaan van heel het volk:
Mwen va peye tout ve mwen yo anvè SENYÈ a. Wi, nan prezans tout pèp Li a!
15 Want te duur was in de ogen van Jahweh De dood zijner vromen.
Byen chè nan zye SENYÈ a, se lanmò a fidèl Li yo.
16 Ach Jahweh, ik ben maar uw knecht, de zoon van uw dienstmaagd, Toch hebt Gij mijn boeien verbroken:
O SENYÈ, anverite, mwen se sèvitè Ou. Mwen se sèvitè Ou, fis a sèvant Ou an. Ou fin lache kòd mwen yo.
17 Ik breng U dan een offer van dank, En roep de Naam van Jahweh aan,
A Ou menm, mwen va ofri yon sakrifis remèsiman, e va rele sou non SENYÈ a.
Mwen va peye ve mwen yo a SENYÈ a. Wi, kite l fèt nan prezans a tout pèp Li a!
19 In de voorhoven van Jahweh’s huis, Binnen uw muren, Jerusalem!
Nan lakou lakay SENYÈ a, nan mitan nou menm, O Jérusalem, Louwe SENYÈ a!
