Psalmen 116
1 Halleluja! Ik heb Jahweh lief, Want Hij hoort naar mijn smeken!
Jeg elsker Herren; thi han hører min Røst, mine ydmyge Begæringer.
2 Hij luisterde naar mij, toen ik riep
Thi han har bøjet sit Øre til mig, og hele mit Liv igennem vil jeg paakalde ham.
3 En de strikken des doods mij omknelden; Toen doodsangst mij kwelde, Nood en jammer mij troffen. (Sheol h7585)
Dødens Reb have omspændt mig, og Helvedes Angest har fundet mig; jeg finder Angest og Bedrøvelse. (Sheol h7585)
4 Ik riep de Naam van Jahweh aan: "Ach, Jahweh, spaar toch mijn leven!"
Men jeg paakalder Herrens Navn: Kære Herre! udfri min Sjæl!
5 En Jahweh was genadig en trouw, Onze God vol ontferming:
Herren er naadig og retfærdig, og vor Gud er barmhjertig.
6 Jahweh waakt over de zwakken; Ik was uitgeput, maar Jahweh heeft mij gered!
Herren bevarer de enfoldige; jeg var ringe, dog frelste han mig.
7 Wees dan gelaten, mijn ziel; Want Jahweh blijft voor u zorgen:
Min Sjæl! kom tilbage til din Ro; thi Herren har gjort vel imod dig.
8 Hij heeft mij gered van de dood, Mijn ogen van tranen, mijn voeten van stoten;
Thi du udfriede min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Stød.
9 Nog mag ik voor Jahweh’s aanschijn wandelen In de landen der levenden!
Jeg vil vandre for Herrens Ansigt i de levendes Lande.
10 Ik blijf dus vertrouwen, al roep ik ook uit: "Ik ben diep ongelukkig!"
Jeg troede, derfor talte jeg; jeg var saare plaget.
11 Al zou ik in mijn ellende ook zeggen: "Er is geen mens te vertrouwen!"
Jeg sagde, der jeg forfærdedes: Hvert Menneske er en Løgner.
12 Hoe zal ik Jahweh kunnen vergelden Al het goede, dat Hij mij deed?
Hvorledes skal jeg betale Herren alle hans Velgerninger imod mig?
13 De kelk der redding hef ik omhoog, En roep de Naam van Jahweh aan;
Frelsens Kalk vil jeg tage og paakalde Herrens Navn.
14 Ik zal mijn gelofte aan Jahweh volbrengen Ten overstaan van heel het volk:
Jeg vil betale Herren mine Løfter, og det for alt hans Folks Øjne.
15 Want te duur was in de ogen van Jahweh De dood zijner vromen.
Kostbar i Herrens Øjne er hans helliges Død.
16 Ach Jahweh, ik ben maar uw knecht, de zoon van uw dienstmaagd, Toch hebt Gij mijn boeien verbroken:
Ak, Herre —! thi jeg er din Tjener; jeg er din Tjener, din Tjenestekvindes Søn, du har løst mine Baand.
17 Ik breng U dan een offer van dank, En roep de Naam van Jahweh aan,
Dig vil jeg ofre Takoffer og paakalde Herrens Navn.
Jeg vil betale Herren mine Løfter og det for alt hans Folks Øjne,
19 In de voorhoven van Jahweh’s huis, Binnen uw muren, Jerusalem!
i Herrens Hus's Forgaarde, midt i dig, Jerusalem! Halleluja!
