Psalmen 115
1 Niet ons, o Jahweh, niet ons, Maar uw Naam geef eer om uw goedheid en trouw!
ʻOua naʻa tuku kiate kimautolu, ʻE Sihova, ʻoua naʻa tuku kiate kimautolu, ka ki ho huafa ʻae ongoongolelei, koeʻuhi ko hoʻo ʻaloʻofa, pea mo hoʻo moʻoni.
2 Waarom zouden de heidenen zeggen: "Waar is toch hun God?"
Ko e hā ʻe pehē ai ʻe he hiteni, “Ko e fē honau ʻOtua?”
3 De God van òns is in de hemel, En Hij doet wat Hij wil;
Ka ko hotau ʻOtua ʻoku ʻi he ngaahi langi: kuo ne fai ʻaia kuo ne finangalo ki ai.
4 Doch hùn goden zijn maar zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt.
Ko honau ngaahi tamapua ko e siliva mo e koula, ko e ngāue ʻae nima ʻoe tangata.
5 Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;
ʻOku ai honau ngutu, ka ʻoku ʻikai tenau lea: ʻoku nau maʻu ʻae mata, ka ʻoku ʻikai tenau mamata:
6 Oren, maar kunnen niet horen; Een neus, maar kunnen niet ruiken.
ʻOku nau telinga, ka ʻoku ʻikai tenau ongoʻi: ʻoku ai honau ihu, ka ʻoku ʻikai tenau nanamu:
7 Hun handen kunnen niet tasten, Hun voeten niet gaan; Ze geven geen geluid met hun keel, En hebben geen adem in hun mond.
ʻOku nau maʻu ʻae nima, ka ʻoku ʻikai tenau ala ki ha meʻa: ʻoku ai honau vaʻe, ka ʻoku ʻikai tenau ʻaʻeva: pea ʻoku ʻikai tenau lea ʻaki honau kia.
8 Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!
Ko kinautolu ʻoku ngaohi ʻakinautolu ʻoku nau tatau mo kinautolu: pea ʻoku pehē pe ʻakinautolu kotoa pē ʻoku falala ki ai.
9 Maar Israël blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
ʻE ʻIsileli, ke ke falala kia Sihova ko honau tokoni ia mo honau fakaū.
10 Het huis van Aäron blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
ʻE fale ʻo ʻElone, ke ke falala kia Sihova: ko honau tokoni ia mo honau fakaū.
11 Die Jahweh vrezen, blijven op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild!
ʻAkimoutolu ʻoku manavahē kia Sihova, mou falala kia Sihova: ko honau tokoni ia mo honau fakaū.
12 En Jahweh zal ons gedenken, Ons zijn zegen verlenen: Het huis van Israël zegenen, Het huis van Aäron zegenen,
Kuo manatuʻi ʻe Sihova ʻakitautolu: te ne tāpuaki ʻakitautolu; te ne tāpuaki ʻae fale ʻo ʻIsileli; te ne tāpuaki ʻae fale ʻo ʻElone.
13 Die Jahweh vrezen zegenen, Kleinen en groten;
Te ne tāpuaki ʻakinautolu ʻoku nau manavahē kia Sihova, ʻae iiki mo e lalahi.
14 En Jahweh zal u blijven zegenen, U en uw kinderen!
ʻE fakatokolahi ʻakimoutolu ʻe Sihova, pea te mou tupu pe, ʻakimoutolu mo hoʻomou fānau.
15 Weest dan gezegend door Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt:
ʻOku mou monūʻia ʻia Sihova, ʻaia naʻa ne ngaohi ʻae langi mo māmani.
16 De hemel blijft de hemel van Jahweh, Maar de aarde gaf Hij aan de kinderen der mensen.
ʻOku ʻo Sihova ʻae langi, ʻio, ko e ngaahi langi: pea kuo ne foaki ʻa māmani ki he fānau ʻae tangata.
17 De doden zullen Jahweh niet prijzen, Niemand, die in het oord van Stilte is gedaald:
ʻOku ʻikai fakamālō kia Sihova ʻae mate, pe ha taha ʻoku ʻalu hifo ki he fakalongo pē.
18 Maar wij, wij zullen Jahweh loven, Van nu af tot in eeuwigheid!
Ka te tau fakafetaʻi kia Sihova mei he ʻaho ni ʻo taʻengata. Mou fakamālō kia Sihova.
