Psalmen 114

1 Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,

Kad izaðe Izrailj iz Misira, dom Jakovljev iz naroda tuðega,

2 Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.

Judeja postade svetinja Božija, Izrailj oblast njegova.

3 De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;

More vidje i pobježe; Jordan se obrati natrag.

4 Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.

Gore skakaše kao ovnovi, brdašca kao jaganjci.

5 Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;

Što ti bi, more, te pobježe i tebi, Jordane, te se obrati natrag?

6 Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?

Gore, što skaèete kao ovnovi, i brdašca, kao jaganjci?

7 Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;

Pred licem Gospodnjim drkæi, zemljo, pred licem Boga Jakovljeva.

8 Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!

Koji pretvara kamen u jezero vodeno, granit u izvor vodeni.