Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Bienaventurado el varón que teme a Jehová: en sus mandamientos se deleita en gran manera:

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Su simiente será valiente en la tierra: la generación de los rectos será bendita.

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

Hacienda y riquezas habrá en su casa; y su justicia permanece para siempre.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

Resplandeció en las tinieblas luz a los rectos: clemente, y misericordioso, y justo.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

El buen varón tiene misericordia, y presta: gobierna sus cosas con juicio.

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

Por lo cual para siempre no resbalará: en memoria eterna será el justo:

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

De mala fama no tendrá temor: su corazón está aparejado, confiado en Jehová.

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

Asentado está su corazón, no temerá, hasta que vea en sus enemigos la venganza.

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

Esparce, da a los pobres, su justicia permanece para siempre; su cuerno será ensalzado en gloria.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

El impío verá, y airarse ha: sus dientes crujirá, y carcomerse ha: el deseo de los impíos perecerá.