Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Aleluja! Blagor mu, kdor, koli se boji Gospoda, v zapovedih njegovih raduje se močno.

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Mogočno bode na zemlji seme njegovo; pravičnih rod se blagoslavlja.

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

Moč in bogastvo v hiši njegovi in pravica njegova ostane vekomaj.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

V temi blišči luč pravičnih; milosten je, usmiljen in pravičen.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

Kdor je dober, darí deli milostno in posoja; svoje reči vlada po dolžnosti.

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

Ker vekomaj ne omahne; v večnem spominu je pravični.

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

Hudega glasu se ne boji, z mirnim srcem svojim zaupajoč v Gospoda.

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

V srci svojem podprt se ne boji, dokler ne vidi hudega na sovražnikih svojih.

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

Razsiplje, daje potrebnim, pravica njegova ostane vekomaj; rog njegov se dviguje v časti.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

Krivični pa vidi in se huduje, sè zobmí svojimi škripajoč koprní; krivičnih želja bode minila.