Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Blago èovjeku koji se boji Gospoda, kome su veoma omiljele zapovijesti njegove.

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Silno æe biti na zemlji sjeme njegovo, rod pravednièki biæe blagosloven.

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

Obilje je i bogatstvo u domu njegovu, i pravda njegova traje dovijeka.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

U tami sjaje vidjelo pravednicima od dobroga, milostivoga i pravednoga.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

Blago onome koji je milostiv i daje u zajam! On æe dati tvrðu rijeèima svojim na sudu.

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

Jer neæe posrnuti dovijeka, pravednik æe se spominjati uvijek.

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

Ne boji se zla glasa; srce je njegovo stalno, uzda se u Gospoda.

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

Utvrðeno je srce njegovo, neæe se pobojati, i vidjeæe kako padaju neprijatelji njegovi.

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

Prosipa, daje ubogima; pravda njegova traje dovijeka, rog se njegov uzvišuje u slavi.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

Bezbožnik vidi i jedi se, škrguæe zubima svojim, i sahne. Želja æe bezbožnicima propasti.