Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Dicsérjétek az Urat. Boldog az ember, a ki féli az Urat, és az ő parancsolataiban igen gyönyörködik.

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Hős lesz annak magva a földön; a hívek nemzedéke megáldatik.

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

Gazdagság és bőség lesz annak házában, s igazsága mindvégig megmarad.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

Az igazakra világosság fénylik a sötétben: attól a ki irgalmas, kegyelmes és igaz.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

Jó annak az embernek, a ki könyörül és kölcsön ad; dolgait pedig igazán végezi.

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

Mivelhogy soha sem ingadoz: örök emlékezetben lesz az igaz.

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

Semmi rossz hírtől nem fél; szíve erős, az Úrban bizakodó.

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

Rendületlen az ő szíve; nem fél, míglen ellenségeire lenéz.

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

Osztogat, adakozik a szegényeknek; igazsága megmarad mindvégig; az ő szarva felemeltetik dicsőséggel.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

Látja ezt a gonosz és dühöng; fogait csikorgatja és eleped; a gonoszok kivánsága semmivé lesz.