Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Hallelujah! Selig der Mann, der Jehovah fürchtet, der sehr Lust hat an Seinen Geboten!

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Mächtig wird sein Same sein auf Erden, das Geschlecht der Redlichen wird gesegnet sein.

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

Güter und Reichtum sind in seinem Hause, und seine Gerechtigkeit besteht immerfort.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

Den Redlichen geht ein Licht auf in der Finsternis, gnädig und erbarmungsvoll und gerecht.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

Der gute Mann ist gnädig und leicht; er besorgt seine Worte im Gerichte.

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

Denn ewig wankt er nicht, in ewigem Gedächtnis wird der Gerechte sein.

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

Vor bösem Gerücht fürchtet er sich nicht, fest ist sein Herz, vertrauet auf Jehovah.

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

Sein Herz wird erhalten, er fürchtet sich nicht, bis er auf seine Dränger hinsieht.

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

Er streut aus, er gibt den Dürftigen, seine Gerechtigkeit besteht immerfort. Sein Horn ist erhöht in Herrlichkeit.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

Der Ungerechte sieht es und ärgert sich. Er knirscht mit seinen Zähnen und zerschmilzt. Verloren geht das Gelüste der Ungerechten.