Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Halleluja! Salig er den, der frygter Herren og ret har lyst til hans bud!

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Hans Æt bliver mægtig på Jord, den oprigtiges Slægt velsignes;

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig retfærdig.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

Salig den, der ynkes og låner ud og styrer sine Sager med Ret;

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid, til HERREN;

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

til fattige deler han rundhåndet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og går til Grunde; de gudløses Attrå bliver til intet.