Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Angraeng to saphaw oh. Angraeng to zit moe, a paek ih loknawk nuiah anghoehaih tawn kami loe tahamhoih.

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Anih ih caanawk loe long nuiah thacak o tih; katoeng kami ih caanawk loe tahamhoih o tih.

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

A im ah hmuenmae hoi angraenghaih to om tih; a toenghaih loe dungzan khoek to om poe tih.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

Katoeng kami hanah loe, khoving thungah aanghaih to oh. To baktih kami loe tahmenhaih hoi amlunghaih to tawnh moe, toenghaih hoiah tok to sak.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

Kuuhoih moe, paek koehhaih palungthin tawn kami loe khosak hoih; anih loe toenghaih hoiah tok to sah tih.

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

Anih loe tasoehhaih om mak ai; katoeng kami loe dungzan khoek to pahnet mak ai.

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

Tamthang sae to anih mah zii mak ai; Angraeng to a oep pongah, palungthin to cak.

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

Anih ih palungthin loe cak, a misanawk pazawkhaih hnu ai karoek to zithaih tawn mak ai.

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

Anih loe amtang kaminawk hanah paek moe, pazet boih pongah, a toenghaih loe dungzan khoek to cak; angmah ih taki to pakoehhaih hoiah tapom tahang tih.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

Kahoih ai kami mah anih to hnuk naah, palung naa tih; anih loe haa to kaek ueloe, amro tih; to naah kasae kami koehhaih to anghmaa tih boeh.