Psalmen 109
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!
Para o músico chefe. Um Salmo de David. Deus do meu louvor, não fique calado,
2 Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;
pois eles abriram a boca dos ímpios e a boca do engano contra mim. Eles me falaram com uma língua mentirosa.
3 Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;
Eles também me cercaram com palavras de ódio, e lutou contra mim sem uma causa.
4 Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;
Em troca do meu amor, eles são meus adversários; mas eu estou em oração.
5 Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.
Eles me recompensaram com o mal pelo bem, e ódio por meu amor.
6 Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;
Colocar um homem malvado sobre ele. Deixe um adversário de pé à sua direita.
7 Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.
Quando ele for julgado, deixe-o sair culpado. Que sua oração seja transformada em pecado.
8 Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.
Que seus dias sejam poucos. Deixe outro tomar seu cargo.
9 Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;
Que seus filhos sejam órfãos de pai, e sua esposa uma viúva.
10 Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.
Let seus filhos andam vagueando mendigos. Que sejam procurados a partir de suas ruínas.
11 De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.
Let o credor apreende tudo o que tem. Deixe os estranhos saquearem o fruto de seu trabalho.
12 Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;
Que não haja ninguém para lhe estender a gentileza, nem que haja alguém que tenha piedade de seus filhos sem pai.
13 Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.
Deixe sua posteridade ser cortada. Na geração seguinte, deixe seu nome ser apagado.
14 Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;
Que a iniqüidade de seus pais seja lembrada por Javé. Não deixe que o pecado de sua mãe seja apagado.
15 Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.
Deixe-os estar diante de Yahweh continuamente, que ele possa cortar a memória deles da terra;
16 Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.
porque ele não se lembrava de mostrar gentileza, mas perseguiu os pobres e necessitados, os partidos de coração, para matá-los.
17 Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!
Yes, ele adorava praguejar, e isso chegou até ele. Ele não se deliciou com a bênção, e isso estava longe dele.
18 De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;
Ele também se vestiu de maldição como com sua roupa. Entrou em suas partes internas como água, como óleo em seus ossos.
19 Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.
Que seja para ele como a roupa com a qual ele se cobre, para o cinto que está sempre ao seu redor.
20 Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!
Esta é a recompensa dos meus adversários de Yahweh, daqueles que falam mal contra a minha alma.
21 Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!
Mas lide comigo, Yahweh o Senhor, em nome de seu nome, porque sua bondade amorosa é boa, me entregue;
22 Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;
pois sou pobre e necessitado. Meu coração está ferido dentro de mim.
23 Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;
Desvaneco-me como uma sombra noturna. Sou sacudido como um gafanhoto.
24 Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.
Meus joelhos estão fracos por causa do jejum. Meu corpo é fino e carente de gordura.
25 Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.
Também me tornei uma reprovação para eles. Quando eles me vêem, abanam a cabeça.
26 Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;
Ajude-me, Yahweh, meu Deus. Salve-me de acordo com sua amorosa bondade;
27 Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!
para que eles saibam que esta é a sua mão; que você, Javé, o fez.
28 Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;
Eles podem amaldiçoar, mas você abençoa. Quando eles surgirem, eles serão envergonhados, mas seu servo se regozijará.
29 Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!
Let meus adversários estão vestidos com desonra. Deixe-os se cobrir com sua própria vergonha como com um manto.
30 Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;
Vou agradecer muito a Iavé com minha boca. Sim, eu o elogiarei entre a multidão.
31 Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!
Pois ele estará à direita dos necessitados, para salvá-lo daqueles que julgam sua alma.
