Psalmen 109
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!
O Dios a daydayawek, saanka nga agulimek,
2 Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;
Ta darupendak dagiti nagdadangkes ken manangallilaw; agibagada kadagiti inuulbod a maibusor kaniak.
3 Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;
Liklikmutendak ken agsasaoda kadagiti makapapungtot a banbanag, ken awan ti gapgapuna a dardarupendak.
4 Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;
Kas supapak iti ayatko kadakuada ket daddadaelandak, ngem ikarkararagak ida.
5 Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.
Dakes ti insupapakda iti kinaimbagko, ken kagurada ti ayatko.
6 Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;
Mangdutokka iti maysa a nadangkes a tao a mangusig iti kabusor a kas kadagitoy a tattao; mangdutokka ti agpabasol nga agtakder iti makannawan nga imana.
7 Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.
Inton maukom isuna, maduktalan koma a nagbasol isuna; maibilang koma a basol ti kararagna.
8 Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.
Umabbaba koma dagiti aldawna; adda koma sabali a mangala iti saadna.
9 Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;
Maawanan koma ti ama dagiti annakna, ken mabalo koma ti asawana a babai.
10 Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.
Agalla-alla ken agpalama koma dagiti annakna, a dumawdawat iti aniaman a maipaima kabayatan ti ipapanawada iti nadadael a pagtaenganda.
11 De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.
Alaen koma ti agpapautang dagiti amin a kukuana; takawen koma dagiti ganggannaet dagiti naurnongna.
12 Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;
Awan koma uray maysa a mangidiaya iti kinaimbag kenkuana; awan koma iti mangngaasi kadagiti annakna nga naulilana.
13 Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.
Matay koma dagiti annakna; mapukaw koma dagiti naganda iti sumaruno a kaputotan.
14 Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;
Madakamat koma dagiti basol dagiti kapuonanna kenni Yahweh; ken saan koma a malipatan ti basol ti inanna.
15 Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.
Kankanayon koma nga adda iti sangoanan ni Yahweh dagiti basolda; pukawen koma ni Yahweh manipud iti daga ti pakalaglagipan kadakuada.
16 Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.
Aramiden koma ni Yahweh daytoy gapu ta saan pulos a pinadas daytoy a tao iti mangipakita ti aniaman a kinapudnona iti tulag, ngem ketdi, riniriribokna dagiti maidaddadanes, dagiti agkasapulan, ken dagiti awanan iti namnama agingga a matayda.
17 Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!
Paggaayatna ti panagilunlunod, agsubli koma daytoy kenkuana. Kinagurana iti bendision; awan koma iti maiyeg a bendision kenkuana.
18 De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;
Binadoanna ti bagina iti panagilunlunod a kasla kawesna, ken kasla danum a simrek iti kaunggan ti kinataona ti panagilunlunod, a kas iti lana a sumagepsep kadagiti tulangna.
19 Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.
Agsubli koma kenkuana dagiti panagilunlunodna a kasla kadagiti kawesna a pangabbongna iti bagina, a kasla iti barikes a kankanayon a pagbarbarikesna.
20 Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!
Daytoy koma ti gunggona dagiti mangpabpabasol kaniak manipud kenni Yahweh, kadagiti agibagbaga kadagiti dakes a banbanag maipapan kaniak.
21 Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!
O Yahweh nga Apok, tratoennak a siaasi gapu iti naganmo. Isalakannak, gapu ta naimbag ti kinapudnom iti tulagmo.
22 Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;
Ta marigrigatan ken agkasapulanak, ken nasugatan ti pusok iti kaun-gak.
23 Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;
Agpukpukawakon a kasla ti aniniwan iti rabii; naipalpalaisak a kasla dudon.
24 Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.
Nakapuy dagiti tumengko gapu iti panagayunar; agbalbalinakon a kudil ken tulang.
25 Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.
Tinagtagibassitdak dagiti mangpabpabasol kaniak; agwingiwingda no makitadak.
26 Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;
Tulongannak, O Yahweh a Diosko; isalakannak gapu iti kinapudnom iti tulagmo.
27 Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!
Maammoanda koma nga aramidmo daytoy, a sika O Yahweh, ti nangaramid iti daytoy.
28 Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;
Urayno ilunlunoddak, pangngaasim ta bendisionannak; inton dumarupda, maibabainda koma, ngem agrag-o koma ti adipenmo.
29 Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!
Makawesan koma iti bain dagiti kabusorko; iyarwatda koma a kas kagayda ti panagbainda.
30 Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;
Iyebkasko babaen iti ngiwatko ti naindaklan a panagyamanko kenni Yahweh; idaydayawko isuna iti nagtetengngaan dagiti adu a tattao.
31 Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!
Ta agtakder isuna iti makannawan nga ima iti agkasapulan, tapno isalakanna isuna manipud kadagiti manguk-ukom kenkuana.
