< Psalmen 109 >

1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!
Pou direktè koral la; Yon Sòm David O Bondye lwanj mwen an, pa rete an silans!
2 Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;
Paske yo te ouvri bouch desepsyon ak mechanste a kont mwen. Yo te pale kont mwen avèk yon lang k ap manti.
3 Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;
Anplis, yo te antoure mwen avèk pawòl ki plen rayisman E yo te goumen kont mwen san koz.
4 Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;
An echanj pou lanmou m, yo te aji kon akizatè mwen; men mwen toujou ap priye.
5 Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.
Konsa, yo te rekonpanse mwen mal pou byen ak rayisman pou lanmou m.
6 Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;
Plase yon nonm mechan sou li e kite yon akizatè kanpe sou men dwat Li.
7 Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.
Lè l fin jije, kite li sòti koupab e kite lapriyè li devni peche.
8 Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.
Kite jou li yo vin mwens. Kite yon lòt moun pran pozisyon li.
9 Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;
Kite pitit li yo rete san papa, e kite madanm li vin vèv.
10 Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.
Kite pitit li yo mache egare, e mande nan lari. Kite yo chache yo nan kay kraze a kote yo rete.
11 De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.
Kite moun li dwe, sezi tout sa li posede e etranje yo piyaje tout sa li pwodwi.
12 Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;
Kite l rive ke nanpwen moun ki pou ofri li lanmou dous, Ni okenn moun ki pou fè gras a òfelen li yo.
13 Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.
Kite desandan li yo koupe retire nèt. Nan jenerasyon ki swiv yo, kite non yo efase nèt.
14 Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;
Kite inikite a papa zansèt li yo vin sonje devan SENYÈ a, E pa kite peche a manman l yo vin efase.
15 Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.
Kite yo devan SENYÈ a tout tan pou L koupe retire memwa yo sou latè,
16 Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.
akoz li pa t sonje montre lanmou dous, men te pèsekite e te aflije malere a, ak (sila) ki dekouraje nan kè l la, pou l mete yo a lanmò.
17 Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!
Anplis, li te renmen bay madichon. Konsa, madichon an te retounen sou li. Li pa t renmen beni. Konsa, sa te rete lwen l.
18 De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;
Men li te abiye li menm ak madichon tankou vètman, e sa te fonse nan kò l tankou dlo, tankou lwil, sa rive nan zo li.
19 Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.
Kite sa rive li tankou yon vètman k ap sèvi pou kouvri kò l, paske sentiwon sa a ap toujou mare l.
20 Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!
Kite SENYÈ a bay sa kon rekonpans akizatè mwen yo, ak (sila) ki pale mal kont nanm mwen yo.
21 Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!
Men Ou menm, O Bondye, SENYÈ a, aji dousman avè m pou koz a non Ou. Akoz lanmou dous Ou a bon, delivre m,
22 Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;
paske mwen aflije e malere. Kè m blese anndan m.
23 Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;
Mwen ap pase tankou yon lonbraj ki vin long. Mwen souke retire tankou krikèt volan.
24 Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.
Jenou m vin fèb nan fè jèn e chè m vin mèg, san grès.
25 Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.
Mwen menm, anplis, te vin yon repwòch a yo menm. Lè yo wè m, yo souke tèt yo.
26 Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;
Fè m sekou, O SENYÈ, Bondye mwen an. Sove mwen selon lanmou dous Ou a.
27 Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!
Konsa, ya konnen ke sa te fèt pa men Ou, ke se Ou menm, SENYÈ a, ki te fè l.
28 Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;
Kite yo menm bay madichon sou mwen, men pou Ou menm, bay benediksyon. Lè yo leve, yo va wont, men sèvitè Ou a va fè kè kontan.
29 Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!
Kite akizatè mwen yo vin abiye ak dezonè. Kite yo kouvri yo menm ak pwòp wont yo tankou se avèk yon manto.
30 Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;
Avèk bouch mwen, mwen va bay anpil remèsiman a SENYÈ a. Nan mitan gwo foul la, mwen va louwe Li.
31 Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!
Paske Li kanpe kote men dwat malere a pou sove li de men a (sila) ki jije nanm li yo.

< Psalmen 109 >