Psalmen 109
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!
Kuom jatend wer. Zaburi mar Daudi. Yaye Nyasaye ma apako, kik ilingʼ,
2 Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;
nimar joma timbegi richo gi jo-miriambo osemonja gi wechegi; gisewuoyo kuomwa marach, adier gisewacho miriambo kuoma.
3 Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;
Gilwora koni gi koni gi weche mag achaya; gibuka maonge gima omiyo.
4 Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;
An aherogi to gin to gimon koda. Gitimona kamano kata obedo ni an to alemonegi.
5 Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.
Gichula rach kar ber, kod achaya kar osiep.
6 Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;
Ket ngʼat marach mondo oked kod jasika; we jadonj ne ji mondo ochungʼ kode e bura.
7 Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.
Kiyale to mi mondo oyude gi ketho, kendo kata lemo molamo onego onyis kethone.
8 Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.
Mad ngʼad ndalone dok manok; kendo mad ngʼat machielo kaw tije.
9 Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;
Mad nyithinde dongʼ kiye kendo chiege dongʼ dhako ma chwore otho.
10 Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.
Mad nyithinde lokre jokwecho mabayo abaya; mad riembgi gia koda ka e miechgi mosekethore.
11 De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.
Mad jagope moro mak gige duto ma en-go kendo mad joma welo oyak mwandu duto moseloso.
12 Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;
Onego ngʼato kik timne ngʼwono kata kecho nyithinde modongʼ kiye.
13 Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.
Kothe duto mondo kargi olal nono, kendo nying-gi oruchi kik bedi e tiengʼ mabiro.
14 Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;
Mad Jehova Nyasaye sik kaparo richo mane wuonegi otimo; kendo mad richo min kik ruchi.
15 Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.
Richogi mondo osiki e nyim Jehova Nyasaye, eka mondo ongʼad kargi oko chuth e piny.
16 Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.
Nimar kane ongima to ne ok odewo timo ngʼwono, kar timo kamano to nosando jodhier, kaachiel gi joma ochando gi joma chunygi lit; nosandogi malit nyaka ne githo.
17 Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!
Nohero kwongʼo ji to koro mad kwongʼneno dogne; ne ok ohero gwedho ji omiyo koro mad gweth bed mabor kode.
18 De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;
Ne orwako kwongʼ ka nangane; mad kwongʼno koro donji e dende ka pi, mad gibud chokene ka mo.
19 Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.
Mad ochal nanga moumogo dende duto, kata kamba motweyego nyaka chiengʼ.
20 Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!
Mano ema mondo obed chudo, ma Jehova Nyasaye chulo joma donjona; mano e kaka onego otim ne joma wuoyo marach kuoma.
21 Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!
To in, yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, timna maber nikech nyingi; konya nikech ber mar herani.
22 Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;
Nimar adhier kendo achando, kendo chunya winjo marach e iya.
23 Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;
Ndalona rumo mos mos ka tipo mar odhiambo kendo yamo uka ka det bonyo.
24 Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.
Chongena onyosore nikech onge gima acham, kendo adhero alokora choke lilo.
25 Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.
Alokora gima ijaro ne joma donjona; ka ginena to gitwenyona umgi ka gigoyona siboi.
26 Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;
Konya, yaye Jehova Nyasaye Nyasacha, resa kaluwore gi herani.
27 Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!
Mi mondo gingʼe ni achal kama nikech lweti, mi gingʼe ni lweti ema osetime, yaye Jehova Nyasaye.
28 Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;
Gin ginyalo kwongʼa to angʼeyo ni in ibiro gwedha; ka gimonja to ibiro kuodo wigi, to jatichni to biro bedo mamor.
29 Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!
Wichkuot maduongʼ biro mako joma donjona kendo gibiro rwako wichkuot ka kandho.
30 Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;
Abiro dhialo Jehova Nyasaye malich gi dhoga; abiro pake e dier oganda maduongʼ.
31 Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!
Nimar ochungʼ e bat korachwich mar ngʼat mochando, mondo ores ngimane kuom joma ngʼadone buch tho.
