< Psalmen 108 >
1 Een lied; een psalm van David. Mijn hart is gerust, o mijn God; Ik wil zingen en spelen:
Ein Lied, ein Psalm Davids. Mein Herz ist bereit, o Gott, ich will singen, will Psalmen singen, auch meine Herrlichkeit.
2 Word wakker, mijn lofzang; harp en citer ontwaak; Ik wil het morgenrood wekken!
Psalter und Harfe wachet auf, ich will das Morgenrot wecken.
3 Ik wil U loven onder de volken, o Jahweh, U verheerlijken onder de naties;
Ich will Dich bekennen, Jehovah, unter den Völkern, und Dir Psalmen singen unter den Volksstämmen.
4 Want uw goedheid reikt tot de hemel, En tot de wolken uw trouw.
Denn über die Himmel groß ist Deine Barmherzigkeit, und Deine Wahrheit bis an die Ätherkreise.
5 Verhef U boven de hemelen, o God; Uw glorie vervulle de aarde!
Erhöhe Dich über die Himmel, o Gott, und über die ganze Erde Deine Herrlichkeit.
6 Wil uw geliefden dan redden, Strek uw rechterhand uit, en verhoor ons!
Auf daß gerettet werden Deine Lieben, rette mit Deiner Rechten und antworte mir.
7 Bij zijn heiligheid heeft God het beloofd: Juichend zal ik Sikem verdelen, En het dal van Soekkot meten;
Gott hat geredet in Seiner Heiligkeit: Ich will jauchzen, Ich will Schechem verteilen und den Talgrund Sukkoth ausmessen.
8 Mij behoort Gilad, van mij is Manasse. Efraïm is de helm van mijn hoofd, Juda mijn schepter,
Mein ist Gilead, Mein Menascheh, und Ephraim ist Meines Hauptes Stärke, Mein Gesetzgeber Jehudah!
9 Moab is mijn voetenbekken; Op Edom werp ik mijn schoeisel, Over Filistea hef ik mijn zegekreet aan.
Moab, der Topf Meines Waschens, über Edom werfe Ich Meinen Schuh, über Philistäa will Ich jubeln.
10 Maar wie brengt mij nu binnen de vesting, Wie zal mij naar Edom geleiden;
Wer wird mich geleiten zu der festen Stadt, wer mich bis Edom führen?
11 Moet Gij het niet zijn, die ons hebt verstoten, o God, En niet langer met onze heirscharen optrekt, o God?
Nicht Du, o Gott, Der Du uns verstoßen, und nicht auszogst, o Gott in unseren Heerscharen?
12 Ach, help ons dan tegen den vijand, Want hulp van mensen is ijdel.
Gib Du uns Beistand von dem Dränger. Ist eitel doch das Heil des Menschen.
13 Maar met God zijn wij sterk; Hij zal onze verdrukkers vertrappen!
Mit Gott wollen wir Tapferes tun; und Er zertritt unsere Dränger.