Psalmen 108

1 Een lied; een psalm van David. Mijn hart is gerust, o mijn God; Ik wil zingen en spelen:

Ein Psalmlied Davids.

2 Word wakker, mijn lofzang; harp en citer ontwaak; Ik wil het morgenrood wekken!

Mein Herz ist getrost, Elohim. / Ich will singen und spielen, / Ja, das soll meine Seele!

3 Ik wil U loven onder de volken, o Jahweh, U verheerlijken onder de naties;

Wach auf, du Harfe und Zither! / Wecken will ich das Morgenrot.

4 Want uw goedheid reikt tot de hemel, En tot de wolken uw trouw.

Unter Völkern, Adonái, will ich dich preisen, / Dir singen unter den Leuten.

5 Verhef U boven de hemelen, o God; Uw glorie vervulle de aarde!

Denn groß bis über die Himmel hinaus ist deine Gnade, / Bis zu den Wolken reicht deine Treu.

6 Wil uw geliefden dan redden, Strek uw rechterhand uit, en verhoor ons!

Elohim, erheb dich über die Himmel, / Deine Herrlichkeit über alle Welt!

7 Bij zijn heiligheid heeft God het beloofd: Juichend zal ik Sikem verdelen, En het dal van Soekkot meten;

Damit deine Lieben gerettet werden, / So hilf denn mit deiner Rechten und hör uns!

8 Mij behoort Gilad, van mij is Manasse. Efraïm is de helm van mijn hoofd, Juda mijn schepter,

Elohim hat mir verheißen bei seinem heiligen Namen: / Frohlocken soll ich, austeilen Sichem / Und vermessen das Tal Sukkot.

9 Moab is mijn voetenbekken; Op Edom werp ik mijn schoeisel, Over Filistea hef ik mijn zegekreet aan.

Mein ist Gilead und mein Manasse, / Efraim schützt mein Haupt als Helm, / Juda ist mein Herrscherstab.

10 Maar wie brengt mij nu binnen de vesting, Wie zal mij naar Edom geleiden;

Moab ist mein Waschbecken, / Auf Edom werf ich meinen Schuh. / Über Philistäa werd ich (als Sieger) jauchzen."

11 Moet Gij het niet zijn, die ons hebt verstoten, o God, En niet langer met onze heirscharen optrekt, o God?

Wer bringt mich hinein in die feste Stadt? / Wer führt mich hin nach Edom?

12 Ach, help ons dan tegen den vijand, Want hulp van mensen is ijdel.

Du, Elohim, du hast uns verworfen; / Du zogst nicht aus, Elohim, mit unsern Heeren.

13 Maar met God zijn wij sterk; Hij zal onze verdrukkers vertrappen!

O schaff uns Beistand gegen den Feind! / Denn nichtig ist Menschenhilfe. Mit Elohim verrichten wir Heldentaten. / Er wird unsre Feinde zertreten.