Psalmen 108
1 Een lied; een psalm van David. Mijn hart is gerust, o mijn God; Ik wil zingen en spelen:
En Sang. En Salme af David.
2 Word wakker, mijn lofzang; harp en citer ontwaak; Ik wil het morgenrood wekken!
Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit Hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vaagn op, min Ære!
3 Ik wil U loven onder de volken, o Jahweh, U verheerlijken onder de naties;
Harpe og Citer, vaagn op, jeg vil vække Morgenrøden.
4 Want uw goedheid reikt tot de hemel, En tot de wolken uw trouw.
Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;
5 Verhef U boven de hemelen, o God; Uw glorie vervulle de aarde!
thi din Miskundhed naar til Himlen, din Sandhed til Skyerne.
6 Wil uw geliefden dan redden, Strek uw rechterhand uit, en verhoor ons!
Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!
7 Bij zijn heiligheid heeft God het beloofd: Juichend zal ik Sikem verdelen, En het dal van Soekkot meten;
Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!
8 Mij behoort Gilad, van mij is Manasse. Efraïm is de helm van mijn hoofd, Juda mijn schepter,
Gud talede i sin Helligdom: »Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmaale Sukkots Dal;
9 Moab is mijn voetenbekken; Op Edom werp ik mijn schoeisel, Over Filistea hef ik mijn zegekreet aan.
mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,
10 Maar wie brengt mij nu binnen de vesting, Wie zal mij naar Edom geleiden;
Moab min Vaskeskaal, paa Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg.«
11 Moet Gij het niet zijn, die ons hebt verstoten, o God, En niet langer met onze heirscharen optrekt, o God?
Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?
12 Ach, help ons dan tegen den vijand, Want hulp van mensen is ijdel.
Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.
13 Maar met God zijn wij sterk; Hij zal onze verdrukkers vertrappen!
Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte. Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!
