Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
Ah, Perwerdigargha teshekkür éytinglar! Chünki U méhribandur, ebediydur Uning méhir-muhebbiti!
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Perwerdigar yaw qolidin qutquzghanlar, U hemjemet bolup qutquzghan xelqi buni dawamliq bayan qilsun —
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
Yeni U sherq bilen gherbtin, shimal bilen jenubtin, Herqaysi yurtlardin yighiwélin’ghanlar buni éytsun!
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Ular chöl-bayawanni kézip pinhan yolda adashti, Adem makanlashqan héchbir sheherni tapalmastin.
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Ach hemde ussuz bolup, Jéni chiqay dep qaldi.
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Andin Perwerdigargha peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Makanlashqudek sheherge yetküche, U ularni tüz yolda bashlidi.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
Chünki U changqighan köngülni qandurdi, Ach qalghan janni ésil németler bilen toldurdi.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Zülmette, ölüm kölenggiside yashighanlar, Tömür kishen sélinip, azab chekkenlerni bolsa,
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
(Chünki ular Tengrining emirlirige qarshiliq qildi, Hemmidin Aliy Bolghuchining nesihetini kemsitti)
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
— U ularni japa-musheqqet tartquzup kemter qildi, Ular putliship yiqildi, ulargha yardemge birsimu yoq idi.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Andin Perwerdigargha yélinip peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Ularni zulmet hem ölüm sayisidin chiqirip, Ularning zenjir-asaretlirini sundurup tashlidi.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
Mana U mis derwazilarni pare-pare qilip, Tömür taqaqlarni késip tashlidi.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Hamaqetler öz itaetsizlik yolliridin, Qebihlikliridin azablargha uchraydu;
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
Könglide herxil ozuq-tülüktin bizar bolup, Ölüm derwazilirigha yéqinlishidu.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
U söz-kalamini ewetip, ularni saqaytidu, Ularni zawalliqliridin qutquzidu.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Adem balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Qurbanliq süpitide teshekkürler éytsun, Uning qilghanlirini tentenilik naxshilar bilen bayan qilsun!
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Kémilerde déngizgha chüshüp qatnighuchilar, Ulugh sularda tirikchilik qilghuchilar,
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
Bular Perwerdigarning ishlirigha guwahchidur, Chongqur okyanda körsetken karametlerni körgüchidur.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Chünki U bir söz bilenla shiddetlik shamalni chiqirip, Dolqunlirini örkeshlitidu;
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Kémichiler asman-pelek örleydu, Sularning tehtilirige chüshidu, Dehshettin ularning jéni érip kétidu.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Ular mest ademdek eleng-seleng irghanglaydu, Herqandaq eqil-charisi tügeydu;
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
U boranni tinchitidu, Su dolqunlirimu jim bolidu.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Shuning bilen ular tinchliqidin shadlinidu; U ularni teshna bolghan aramgahigha yéteklep baridu.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Ular xelqning jamaitidimu Uni ulughlisun, Aqsaqallar mejliside Uni medhiyilisun.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
U deryalarni chölge, Bulaqlarni qaqasliqqa aylanduridu.
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
Ahalisining yamanliqi tüpeylidin, Hosulluq yerni shorluq qilidu.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
U yene chöl-bayawanni kölge, Changqaq yerni bulaqlargha aylanduridu;
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Achlarni shu yerge jaylashturup, Ular olturaqlashqan bir sheherni berpa qilidu;
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
Ular étizlarni heydep-térip, üzümzarlarni berpa qilidu; Bular hosul-mehsulatni mol béridu.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
U ulargha beriket béridu, Shuning bilen ularning sani xélila éship baridu, U ularning mal-waranlirini héch azaytmaydu.
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Ular yene jebir-zulum, bala-qaza hem derd-elemge yoluqup, Sani aziyip, pükülidu.
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
U ésilzadiler üstige kemsitishlirini tökidu, Yolsiz desht-sehrada ularni sergerdan qilidu;
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
Lékin miskin ademni jebir-zulumdin yuqiri kötürüp saqlaydu, Uning aile-tawabatini qoy padisidek köp qilidu.
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Buni köngli duruslar körüp shadlinidu; Pasiqlarning aghzi étilidu.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Kimki dana bolsa, bularni bayqisun, Perwerdigarning méhir-shepqetlirini chüshensun!
