Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
Monna Awurade ase na oye; na nʼadɔe wɔ hɔ daa.
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Momma wɔn a Awurade agye wɔn nka saa, wɔn a wagye wɔn afi ɔtamfo nsam no;
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
wɔn a ɔboaboaa wɔn ano fii nsase so no, efi apuei kosi atɔe, atifi kosi anafo.
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Ebinom kyinkyinii wɔ nsase pradada so, a wɔanhu ɔkwan ankɔ kuropɔn no mu, faako a wobetumi anya atenae.
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Ɔkɔm ne osukɔm dee wɔn na wɔtotɔɔ beraw.
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Afei wosu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohiahia mu.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Ɔde wɔn faa ɔkwan tee so baa kuropɔn a wotumi tena mu no mu.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho,
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
ɔma wɔn a osukɔm de wɔn nsu na ɔde nnepa hyɛ wɔn a ɔkɔm de wɔn ma.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Ebinom tenaa sum ne awerɛhow mu, nneduafo a wɔde dade nkɔnsɔnkɔnsɔn agu wɔn,
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
efisɛ wɔatew Onyankopɔn nsɛm ho atua na wɔabu Ɔsorosoroni no agyinatu animtiaa.
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
Enti ogyaa wɔn maa adwumaden; wohintihintiwii, na wɔannya ɔboafo.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Afei wosu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Oyii wɔn fii sum ne awerɛhow mu, na obubuu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn mu.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho,
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
efisɛ obubu kɔbere mfrafra apon na otwitwa nnadeban mu.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Ebinom bɛyɛɛ nkwaseafo, wɔn atuatew nti, na wohuu amane, wɔn nnebɔne nti.
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
Wokyii aduan nyinaa na wotwiw bɛnee owu pon ano.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Afei wosu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
Ɔsomaa nʼasɛm na ɔsaa wɔn yare; na ogyee wɔn fii ɔda mu.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho.
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Momma wɔmmɔ aseda afɔre na wɔmfa ahurusi nnwom nka ne nnwuma ho asɛm.
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Ebinom tenaa ahyɛn mu wɔ po so; wɔyɛ aguadifo wɔ nsu akɛse so.
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
Wohuu Awurade nnwuma, nʼanwonwade a ɛwɔ bun mu.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Ɔkasa maa ahum tui na ekukuru asorɔkye.
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Wokukuru kɔɔ ɔsorosoro na wosian kɔɔ bun mu tɔnn; wɔn amanehunu mu no wɔn koma tui.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Wokyim totɔɔ ntintan sɛ asabowfo; na wonhu nea wɔnnyɛ bio.
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Afei wosu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
Ɔmaa ahum no yɛɛ dinn; po so asorɔkye ano brɛɛ ase.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Wɔn ani gyei, bere a ɛyɛɛ dinn no, na ɔkyerɛɛ wɔn ɔkwan de wɔn koduu gyinabea a wɔpɛ.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho.
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Wɔmma no so wɔ asafo no mu na wɔnkamfo no wɔ mpanyimfo nhyiamu ase.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Ɔdan nsubɔnten maa no yɛɛ sare, asuten yɛɛ asase wosee,
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
na asasebere dan nkyenenkyene, wɔn a wɔte asase no so amumɔyɛ nti.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Ɔdan sare so maa no yɛɛ nsuwansuwa na nkyɛkyerɛ yɛɛ sɛ nsuten anan mu;
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Ɛhɔ na ɔde wɔn a ɔkɔm de wɔn kɔsoɛe, na wɔkyekyeree kuropɔn tenaa mu.
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
Wɔyɛɛ mfuw ne bobe nturo na ɛmaa wɔn nnɔbae bebree.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
Ohyiraa wɔn na wɔn ase dɔe. Wamma wɔn nyɛmmoa dodow so anhuan.
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Afei wɔn dodow so huanee na nhyɛso, amanehunu ne awerɛhow brɛɛ wɔn ase;
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
nea obu abirɛmpɔn animtiaa no ma wokyinkyin asase kesee a ɔkwan nni hɔ so.
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
Nanso ɔmaa ahiafo so fii wɔn ahohia mu na ɔmaa wɔn mmusua dɔɔ sɛ nguankuw.
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Atreneefo hu ma wɔn ani gye, nanso amumɔyɛfo nyinaa mua wɔn ano.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Momma nea ɔyɛ onyansafo no mmu eyinom, na onsusuw Awurade adɔe kɛse no ho.
