Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
Magpasalamat kay Yahweh, dahil sa kaniyang kabutihan at ang kaniyang katapatan sa tipan ay mananatili magpakailanman.
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Hayaang magsalita ang mga tinubos ni Yahweh, ang kaniyang mga sinagip mula sa kapangyarihan ng kaaway.
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
Tinipon niya (sila) mula sa ibang mga lupain ng dayuhan, mula sa silangan at kanluran, mula sa hilaga at mula sa timog.
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Naligaw (sila) sa ilang sa disyertong daan at walang lungsod na natagpuan para matirhan.
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Dahil gutom at uhaw (sila) nanghina (sila) sa kapaguran.
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Pagkatapos tumawag (sila) kay Yahweh sa kanilang pagkabalisa, at sinagip niya (sila) mula sa kagipitan.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Pinangunahan niya (sila) sa tuwid na landas para mapunta (sila) sa lungsod para manirahan.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
O papupurihan si Yahweh ng mga tao dahil sa kaniyang katapatan sa tipan at para sa mga kamangha-manghang bagay na kaniyang ginawa sa sangkatauhan!
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
Dahil panapawi niya ang pananabik nilang mga nauuhaw, at ang mga pagnanasa nilang mga gutom ay kaniyang pinupuno ng magagandang bagay.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Naupo ang ilan sa kadiliman at sa lumbay, mga bilanggo sa kalungkutan at pagkagapos.
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
Dahil nagrebelde (sila) laban sa salita ng Diyos at tinanggihan ang tagubilin ng nasa Kataas-taasan.
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
Ibinaba niya ang kanilang mga puso sa paghihirap; Natisod (sila) at wala ni isa ang tumulong sa kanila.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Kaya tumawag (sila) kay Yahweh sa kanilang problema at inalis niya (sila) mula sa kanilang kagipitan.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Inalis niya (sila) mula sa kadiliman at lumbay at nilagot ang kanilang pagkakatali.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Magpupuri ang mga taong iyon kay Yahweh dahil sa kaniyang katapatan sa tipan at para sa mga kamangha-manghang bagay na kaniyang ginawa sa sangkatauhan!
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
Dahil winasak niya ang mga tarangkahan na tanso at pinutol ang mga bakal na rehas.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Hangal (sila) sa kanilang suwail na mga pamamaraan at naghihirap dahil sa kanilang mga kasalanan.
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
Nawalan (sila) ng pagnanais na kumain ng kahit na anong pagkain at napalapit (sila) sa mga tarangkahan ng kamatayan.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Kaya (sila) ay tumawag kay Yahweh sa kanilang problema at inalis niya (sila) mula sa kagipitan.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
Ipinadala niya ang kaniyang salita at pinagaling (sila) at sinagip niya (sila) mula sa kanilang pagkawasak.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Papupurihan nang mga taong iyon si Yahweh dahil sa kaniyang katapatan sa tipan at dahil sa mga kamangha-manghang bagay na kaniyang ginawa para sa sangkatauhan!
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Hayaan mo silang maghandog ng pasasalamat at magpahayag ng kaniyang mga ginawa sa pag-aawitan.
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Naglakbay ang iba sa dagat sa barko at nagnegosyo sa ibang bansa.
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
Nakita nila ang mga gawa ni Yahweh at kaniyang kababalaghan sa mga dagat.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Dahil ipinag-utos niya at ginising ang hangin ng bagyo na nagpaalon sa karagatan.
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Umabot ito sa himpapawid; bumaba (sila) sa pinakamalalim na lugar. Ang kanilang mga buhay ay nalusaw ng pagkabalisa.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Nayanig (sila) at sumuray-suray tulad ng mga lasinggero at (sila) ay nasa dulo ng kanilang diwa.
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
At tumawag (sila) kay Yahweh sa kanilang problema at inalis niya (sila) sa kanilang pagkabalisa.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
Pinayapa niya ang bagyo at pinatahimik ang mga alon.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Nagdiwang (sila) dahil kumalma ang dagat at dinala niya (sila) sa nais nilang daungan.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Nawa papupurihan ng mga taong iyon si Yahweh dahil sa kaniyang katapatan sa tipan at dahil sa mga kamangha-manghang bagay na kaniyang ginawa para sa sangkatauhan!
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Hayaan silang dakilain siya sa pagtitipon ng mga tao at papurihan siya sa samahan ng mga nakatatanda.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Ginagawa niyang ilang ang mga ilog, tuyong lupa ang mga bukal na tubig,
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
at tigang na lupa ang matabang lupa dahil sa kasamaan ng mga tao rito.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Ginagawa niyang paliguan ang ilang at mga bukal na tubig ang tuyong lupa.
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Doon pinapatira niya ang nagugutom at (sila) ay nagtayo ng isang lungsod para tirahan.
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
Gumagawa (sila) ng isang lungsod para maglagay ng bukirin para taniman ng ubasan, at para mamunga ito ng masaganang ani.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
Pinagpala niya (sila) para maging napakarami. Hindi niya hinayaan ang kanilang mga baka na mabawasan ng bilang.
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Nawala (sila) at ibinaba sa pamamagitan ng kagipitan at paghihirap.
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
Nagbuhos siya ng galit sa mga pinuno at nagdulot sa kanila na maligaw sa ilang, kung saan walang mga daan.
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
Pero iniingatan niya ang nangangailangan mula sa sakit at inilagaan ang kaniyang mga pamilya tulad ng isang kawan.
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Makikita ito ng matuwid at magdiriwang at mananahimik ang kasamaan.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Dapat tandaan ng sinuman ang mga bagay na ito at magnilay-nilay sa tipan na pagkilos ni Yahweh.
