Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
Oh zahvaljujte se Gospodu, ker je dober, kajti njegovo usmiljenje traja večno.
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Tako naj govorijo Gospodovi odkupljenci, ki jih je odkupil iz sovražnikove roke
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
in jih zbral iz dežel, od vzhoda in od zahoda, od severa in od juga.
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Tavali so po divjini, po osamljeni poti; nobenega mesta niso našli, da prebivajo v njem.
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Lačni in žejni, njihova duša je oslabela v njih.
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Potem so v svoji stiski klicali h Gospodu in jih je osvobodil iz njihovih tegob.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Vodil jih je naprej po pravi poti, da lahko gredo v mesto prebivanja.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda zaradi njegove dobrote in zaradi njegovih čudovitih del človeškim otrokom!
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
Kajti on nasičuje hrepenečo dušo in lačno dušo napolnjuje z dobroto.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Tem, ki so sedeli v temi in smrtni senci in bili zvezani v stiski in železu,
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
ker so se uprli zoper Božjo besedo in zaničevali namero Najvišjega,
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
je zato njihovo srce ponižal s trudom; padli so dol in nikogar ni bilo, da pomaga.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Potem so v svoji stiski klicali h Gospodu in rešil jih je iz njihovih tegob.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Privedel jih je iz teme in smrtne sence in pretrgal njihove vezi.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda zaradi njegove dobrote in zaradi njegovih čudovitih del človeškim otrokom!
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
Kajti zlomil je velika vrata iz brona in presekal železne zapahe.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Bedaki, zaradi svojega prestopka in zaradi svojih krivičnosti so prizadeti.
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
Njihova duša prezira vse vrste hrane in približujejo se velikim vratom smrti.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Potem v svoji stiski kličejo h Gospodu in on jih rešuje iz njihovih tegob.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
Poslal je svojo besedo, jih ozdravil in jih osvobodil pred njihovimi uničenji.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda za njegovo dobroto in za njegova čudovita dela človeškim otrokom!
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Naj žrtvujejo klavne daritve zahvaljevanja in z veseljem oznanjajo njegova dela.
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Tisti, ki gredo dol k morju na ladjah, da trgujejo po velikih vodah,
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
tisti vidijo Gospodova dela in njegove čudeže v globini.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Kajti on ukazuje in vzdiguje viharni veter, ki dviguje valove.
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Le-ti se vzpenjajo k nebu, ponovno gredo dol h globinam. Njihova duša je zmehčana zaradi stiske.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Opotekajo se sem ter tja in omahujejo kakor pijan človek in ne vedo več kaj storiti.
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Potem v svoji stiski kličejo h Gospodu in jih izpeljuje iz njihovih tegob.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
Vihar spreminja v tišino, tako da so njegovi valovi mirni.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Potem so veseli, ker so mirni; tako jih privede v njihovo želeno pristanišče.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda za njegovo dobroto in za njegova čudovita dela človeškim otrokom!
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Naj ga povišujejo tudi v skupnosti ljudstva in ga hvalijo v zboru starešin.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Reke spreminja v divjino in vodne izvire v suha tla,
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
rodovitno deželo v jalovost zaradi zlobnosti tistih, ki prebivajo v njej.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Divjino spreminja v stoječo vodo in suha tla v vodne izvire.
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Tam daje lačnim, da prebivajo, da lahko postavijo mesto za prebivališče,
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
posejejo polja in zasadijo vinograde, ki lahko obrodijo sadove rasti.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
Tudi blagoslavlja jih, tako da so silno pomnoženi in ne prenaša, [da] se njihova živina zmanjšuje.
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Ponovno, pomanjšani so in ponižani zaradi zatiranja, stiske in bridkosti.
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
Zaničevanje izliva na prince in jim povzroča, da se klatijo po divjini, kjer ni poti.
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
Vendar ubogega postavlja na visoko pred stisko in mu pripravlja družine kakor trop.
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Pravični bo to videl in se veselil; vsa krivičnost pa bo ustavila svoja usta.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Kdorkoli je moder in bo obeleževal te stvari, celó oni bodo razumeli Gospodovo ljubečo skrbnost.
