Psalmen 107

1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.

8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;

12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.