Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
Agyamankayo kenni Yahweh, ta naimbag isuna, ken ti kinapudnona iti tulagna ket agtalinaed iti agnanayon.
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Agsao koma dagiti sinubbot ni Yahweh, dagiditi inispalna manipud iti pannakabalin ti kabusor.
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
Inruarna ida kadagiti ganggannaet a daga, manipud iti laud ken manipud iti daya, manipud iti amianan ken manipud iti abagatan.
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Nagalla-allada idiay let-ang iti awan matataona a dalan ket awan ti nasarakanda a siudad a pagnaedanda.
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Gapu ta nabisinan ken nawawda, natalimudawda gapu ta napakapsutanda.
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Ket immawagda kenni Yahweh iti pakariribukanda ket inispalna ida manipud iti pakarigatanda.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Indalanna ida iti nalinteg a dalan tapno makapanda iti siudad a pagnaedanda.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
O idaydayaw koma dagita a tattao ni Yahweh gapu iti kinapudnona iti tulagna ken gapu kadagiti nakakaskasdaaw a banbanag nga inaramidna iti sangkataoan!
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
Ta penpennekenna dagiti tarigagay dagiti mawaw ken pinunnona dagiti tarigagay dagiti mabisin kadagiti nasayaat a banbanag.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Nagtugaw dagiti dadduma iti kasipngetan ken nalidem, a balbalud iti panagsagaba ken kadagiti kawar.
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
Daytoy ket gapu iti panagsukirda iti sao ti Dios ken linaksidda ti pagannurutan ti Kangangatoan.
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
Pinagpakumbabana dagiti pusoda babaen iti panagrigat; naitublakda ket awan iti tumulong a mangibangon kadakuada.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Ket immawagda ngarud kenni Yahweh iti panagrigatda ket inyaonna ida iti pakarikutanda.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Inikkatna ida manipud iti sipnget ken lidem ken pinugsatna dagiti kawarda.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
O idaydayaw koma dagita a tattao ni Yahweh gapu iti kinapudnona iti tulagna ken gapu kadagiti nakakaskasdaaw a banbanag nga inaramidna iti sangkataoan!
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
Ta dinadaelna dagiti bronse a ruangan ken pinutedna dagiti landok a balunek.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Maagda kadagiti panagsukirda ken nagrigatda gapu kadagiti basbasolda.
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
Napukawda ti ganasda a mangan iti aniaman a taraon, ket immasidegda kadagiti ruangan ti patay.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Ket immawagda kenni Yahweh iti panagrigatda, ket inispalna ida manipud iti pakarikutanda.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
Imbaonna dagiti saona ket pinaimbagna ida, ken inispalna ida manipud iti pannakadadaelda.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
O dayawen koma dagita a tattao ni Yahweh gapu iti kinapudnona iti tulagna ken gapu kadagiti nakaskasdaaw a banbanag nga inaramidna iti sangkataoan!
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Agidatonda koma kadagiti daton ti panagyaman ken iwaragawagda dagiti aramidna babaen iti panagkankanta.
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Dagiti dadduma ket nagdaliasat iti baybay babaen iti barko ken nagnegosyoda iti ballasiw ti taaw.
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
Nakita dagitoy dagiti aramid ni Yahweh ken dagiti datdatlag nga inaramidna kadagiti taaw.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Ta binilinna ken pinarnuayna ti napigsa nga angin a nangpadalluyon kadagiti taaw.
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Nagpangatoda aginggana iti tangatang; limnedda iti kaadalman. Narunaw dagiti biagda gapu iti pakarigatan.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Nagdiwerdiwer ken naiparusisida a kasla kadagiti mammartek ket nagpatinggan ti laingda.
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Ket immawagda ngarud kenni Yahweh iti pakariribukanda, ket inyaonna ida manipud iti pakarigatanda.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
Pinagkalmana ti bagyo ket nagtalna dagiti dalluyon.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Ket nagrag-oda gapu ta kimmalma ti baybay, ken inyapanna ida iti tinarigagayanda a pagsangladan.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
O dayawen koma dagita a tattao ni Yahweh gapu iti kinapudnona iti tulagna ken gapu kadagiti nakakaskasdaaw a banbanag nga inaramidna iti sangkataoan!
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Itag-ayda koma isuna iti gimongan dagiti tattao ken idaydayawda koma isuna iti taripnong dagiti panglakayen.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Pagbalbalinenna a let-ang dagiti karayan, dagiti ubbog ti danum a namaga a daga,
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
ken pagbalinenna a langalang ti nabunga a daga gapu iti kinadangkes dagiti tattaona.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Pagbalbalinenna a dan-aw dagiti let-ang ken ti namaga a daga nga ubbog dagiti danum.
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Pagnanaedenna ti mabisin sadiay, ket mangbangonda iti siudad a pagnaedanda.
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
Mangbangonda it siudad a pagtalonanda, a pagmulaanda iti ubas, ken mangpataud iti nawadwad nga apit.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
Benbendisionanna ida isu nga immadoda. Saanna nga ipalubos a maksayan ti bilang dagiti tarakenda.
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Bimmassit ken naibabainda gapu iti nasaem a riribuk ken panagsagaba.
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
Imbuyatna ti pungtotna kadagiti mangidadaulo a nakaigapuan iti panagalla-allada idiay let-ang, nga awanan iti dal-dalan.
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
Ngem salsalaknibanna ti agkasapulan manipud iti panagrigat ken ay-aywananna dagiti pamiliana a kasla iti arban.
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Makita daytoy dagiti nalinteg ket agrag-oda, ket nagulimek dagiti amin a kinadangkes.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Ti siasinoman a nasirib ket rumbeng a panunotenda dagitoy a banbanag ken utubenna dagiti aramid ni Yahweh iti kinapudnona ti tulagna.
