Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
| הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃ |
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
| יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃ |
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
| ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃ |
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
| תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃ |
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
| רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃ |
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
| ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃ |
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
| וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃ |
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
| כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃ |
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
| ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃ |
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
| כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃ |
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
| ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃ |
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
| ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ |
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
| יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃ |
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
| כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃ |
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
| אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃ |
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
| כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃ |
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
| ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ |
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
| ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃ |
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
| ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃ |
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
| יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃ |
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
| המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃ |
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
| ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃ |
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
| יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃ |
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
| יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃ |
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
| ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃ |
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
| יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃ |
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
| וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃ |
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
| וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃ |
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
| ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃ |
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
| ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃ |
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
| ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃ |
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
| ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃ |
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
| ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃ |
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
| ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃ |
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
| וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃ |
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
| שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃ |
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
| וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃ |
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
| יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃ |
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
| מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃ |
