< Psalmen 107 >

1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
O bay remèsiman a Bondye, paske Li Bon, paske lanmou dous Li dire jis pou tout tan.
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Kite rachte a SENYÈ yo pale: “Se sa!” (Sila) ke Li fin rachte soti nan men advèsè a,
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
e te ranmase soti nan peyi yo, soti nan lès e soti nan lwès, soti nan nò e soti nan sid.
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Yo te mache egare nan dezè yo. Yo pa t jwenn yon vil pou yo ta rete.
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Yo te grangou ak swaf. Nanm yo te fennen anndan yo.
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Yo te kriye fò a SENYÈ a nan gran twoub yo, Konsa, Li te delivre yo sòti nan twoub yo.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Anplis, Li te mennen yo pa yon chemen dwat, pou rive nan yon vil ki deja etabli ak moun ladann.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Kite yo bay remèsiman a SENYÈ a pou lanmou dous Li a, pou mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
Paske Li te satisfè nanm swaf la, e nanm grangou a, Li te ranpli li ak sa ki bon.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Te gen (sila) ki te viv nan tenèb yo ak nan lonbraj lanmò yo, Prizonye yo nan mizè ak chenn yo,
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
akoz yo te fè rebèl kont pawòl Bondye a, e te meprize konsèy a Pi Wo a.
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
Akoz sa, Li te imilye kè yo ak travay fòse. Yo te chape tonbe e pa t gen moun ki pou bay yo sekou.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Epi nan gwo pwoblèm yo, yo te rele fò a SENYÈ a. Li te delivre yo sòti nan gwo twoub yo.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Li te mennen yo sòti nan tenèb la, nan lonbraj lanmò a, e te kase chire kòd li yo.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Kite yo bay remèsiman a SENYÈ a pou Lanmou dous Li a ak pou mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
Paske Li te kraze pòtay an bwonz yo, e te koupe ba fè yo.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Yo te vin fou nèt nan rebelyon yo e akoz inikite yo, yo te aflije.
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
Nanm yo te rayi tout kalite manje e yo te rive toupre pòtay lanmò yo.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Konsa yo te kriye fò a SENYÈ a nan gran mizè yo, e Li te sove yo sòti nan gwo pwoblèm yo.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
Li te voye pawòl Li pou te geri yo, pou te delivre yo sòti nan destriksyon yo.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Kite yo bay remèsiman pou Lanmou dous Li a, ak mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Anplis, kite yo ofri sakrifis a remèsiman yo e pale sou afè zèv Li yo ak chan lajwa.
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
(Sila) ki desann bò kote lanmè nan bato yo, ki fè komès sou gwo dlo yo,
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
yo te konn wè zèv SENYÈ yo, avèk mèvèy Li yo nan gran fon an.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Paske Li te pale e fè leve yon gwo van tanpèt, ki te fè leve gwo vag lanmè yo.
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Yo te leve jis rive nan syèl yo e te desann jis rive nan fon yo. Nanm yo te fann avèk mizè.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Yo te gaye, bite tankou moun sou. Yo te fin about nèt.
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Yo te kriye a Bondye nan mizè yo, e Li te mennen yo sòti nan twoub yo.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
Li te fè tanpèt la vin kalm, jiskaske vag lanmè yo te vin kalm.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Konsa, yo te kontan akoz yo te kalme, e Li te gide yo pou rive nan pò ke yo te pito a.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Kite yo bay remèsiman a SENYÈ a pou lanmou dous Li a, pou mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Kite yo leve L wo, anplis, nan asanble a pèp la, e beni Li nan asanble ansyen yo.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Li chanje rivyè yo vin tounen dezè, e sous dlo yo an tè deseche.
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
Yon tè fètil vin tounen savann tè sale, akoz mechanste a (sila) ki rete ladann yo.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Li chanje dezè a vin tounen gwo sous dlo, e tè deseche a an sous k ap koule.
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Epi la, li fè moun grangou yo vin rete, pou yo vin etabli yon vil ki plen moun,
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
pou yo ka plante chan yo, plante chan rezen yo, e ranmase yon gwo rekòlt.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
Anplis, Li beni yo! Yo miltipliye anpil, e li pa kite bèt chan pa yo bese.
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Lè yo vin febli, koube nèt, akoz opresyon avèk mizè ak tristès,
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
Li vide wont sou prens yo e fè yo vin mache egare nan yon savann ki san chemen.
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
Men Li fè malere a chita wo ansekirite, byen lwen tout afliksyon, e fè fanmi li yo byen pwoteje kon yon twoupo.
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Moun dwat yo wè l e yo kontan. Men tout mechan yo fèmen bouch yo.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Se kilès ki saj? Kite li bay atansyon a bagay sa yo e konsidere lanmou dous SENYÈ a.

< Psalmen 107 >