Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
Yahweh Pakai hi aphatjeh'in thangvahna peuvin, Ami ngailutna dihtah hi tonsot'a dettou jing ahi.
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Yahweh Pakai in nalhatdoh hitam? Achutileh phongdoh'in! Aman namelma holah'a kon a nahoidohsahhi miho seipeh'in.
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
Ajeh chu Aman gam tamtah a kon in solamle lhumlam'a kon in, sahlam le lhanglam a kon in sohchangho ahin puikhom'in ahi.
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Miloi khat hi gamthip gam mah avah mang'un, in le lou beijin avah mang'un,
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Gilkil leh dangchah geovin a thiding konchan aum mun,
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
“Yahweh Pakai neipanpin” tin ahahsat nauva Pakai Yahweh akouvun, chuteng Aman agenthei nauva konnin ahuhdoh jin ahi.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Aman amaho chu bitkei chan apuijin achenna theiju khopi khatna akoiyin ahi.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Yahweh Pakai chu angailutna thupi tah jehleh thil kidang tahtah abolpeh jeh'un thangvahna peuhen.
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
Ajeh chu Aman adangchah ho adangnou sah'in, agilkil'ho thilpha tamtah tothon a-oiva sahjin ahi.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Miloikhat muthim lah athimlah pen a atouvin, lung gimna thihkhao vin ahen oh'in ahi.
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
Amaho Elohim Pathen thu dounan akiphin un, Elohim Pathen thumop chu anelpeh'un ahi.
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
Hijeh chun Aman amaho chu akhut hamtah in avo lhun, amaho alhuh phatnun koima akithopidiu aumpon ahi.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Ahahsat tenguleh Yahweh Pakai akoujiuvin “Yahweh Pakai neipanpin” atiuve. Hitengle chun Aman athohgim nauva kon in ahuhdohjin ahi.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Aman amaho chu muthimleh ahahsatnau thimjin banga thimlah a kon in apui galkaijin akihennao asutlhappeh'in ahi.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Yahweh Pakai chu ami ngailutna thupitah jehleh thil kidangtah tah abolpeh jeh'in thangvah uhen,
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
ajeh chu Aman sum-eng songkul kotpi avohlhahpeh'in chuleh akihennao thihkhao avohtan pehtan ahi.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Mingol themkhat chun boina asemuvin achonset jeh'un thohgimna atoh'un ahi.
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
An le twi ngaichatnan athohlel lheh'un hiti chun amaho chu athiding kon ahiuve.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
“Yahweh Pakai neikithopin” tin ahahsat tenguleh Yahweh Pakai akoujiuvin Aman athohgim nauva kon in ahuhdohjin ahi.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
Aman thu changkhat agahseijin aboldamjin, thina kotbul a kon in aloidohtan ahi.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Ami lungsetna thupi tah jehleh amaho dinga thil kidang tamtah anabolpeh jeh'in Yahweh Pakai chu thangvahna peuhen.
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Kilhaina gantha pummin thangvahna peuhen, chuleh athilbol kidangtah ho jeh'in thangvahna peuhen.
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Mi phabep chu kong innei mangchan twikhanglen'ah vannoi leiset kiveina lampi ajot un akitollun ahi.
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
Amaho jonghin twikhanglen athuhlang tah'a Yahweh Pakai thuneitah'a anatoh naleh thil thupi tahtah abolna ho amu'vin ahi.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Aman thu aseijin hui ahungnung doh'in twikhanglen ahin kinongsah'in ahi.
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Kong innei hochu vanlanga anuh touvin chule twi thuhlah'a ahung kilehlut kitjin kongtol hochu kichatnan akileh leuvin ahi.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Amaho jukham ho bangin a-onle leuvin kichat tijat nan adim'un ahi.
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
“Yahweh Pakai neihuh'un” tin ahahsat phatnun Yahweh Pakai akouvun, Amanjong agimnauva kon in ahuhdohjin ahi.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
A-o neochakhat'in hui le guo kithochu athipsah'in chuleh twi kinong jong asutang'in ahi.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Hiche athip theina chu ichan gei a pha a phatthei bohna hitam? Kongchu kong mun'ah bitkeichan apuilut in ahi.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Yahweh Pakai chu angailutna thupitah jehleh thilkidang tamtah abolpeh jeh'un thangvahna peuhen.
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Nam lamkaiho masangleh, mipi kikhomho masangah japi hetthei doltah'in thangvahna peuhen.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Aman vadung jong neldigam aso sahjin, twisam putna munho jong gamgo leh adang chahna aso sahjin ahi.
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
Aman ga phatah sona gam phatah jong ima sodoh louna chitwi-al gamgo asosah thei in ahi, agam sunga cheng mipite phatmo jeh'a hitiachu abolji ahi.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Ahinlah Aman neldigam chu twikul asosah'in, chuleh gamgo jong twi putna mun aso sahjin ahi.
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Aman gilkel dangchah techu khopi semdoh dinga hiche mun a chu achensah ding ahi.
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
Amahon aloulai uva muchi kitheuvin tin lengpigui tu uvintin ga lhingsetna akilodiu ahi.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
Aman ichan gei a phatthei aboh hitam? Amahon insungmi tamtah atungdoh'un chuleh aganchahou ninglhingset ding ahi.
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Ijemtia bolgentheina jalle, boina le hahsatna jalla umho mihem a akemsuh uva avaichat phatnuleh,
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
Yahweh Pakai in alengteu hinpaidoh intin amaho gamgo laija pannabei in umsah leleu vintin,
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
hinla Yahweh Pakai in mivaichaho ahahsat nauva kon in kelngoihon phatah bangin ainsunga hinpunsah intin,
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Miphahon hiche thilsoh hohi hinveu vintin kipahdiu ahinla miphalou hochu suhthipma umdiu ahi.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Michingho jousen hitia thilsoh hohi lunggiltah'in hinheu vintin, amahon hitobang ikhankhouva kon a hi Yahweh Pakai mingailutna dihtah chu ahin mudohdiu ahi.
