Psalmen 106
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
Dejen que el Señor sea alabado. Alaben al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.
2 Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
¿Quién puede dar cuenta de los grandes actos del Señor, o dejar en claro toda su alabanza?
3 Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
Felices son aquellos cuyas decisiones son rectas, y el que hace justicia todo el tiempo.
4 Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
Recuerda, oh Señor, cuando eres bueno con tu pueblo; Oh, deja que tu salvación venga a mí;
5 Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
Para que pueda ver el bienestar de las personas de tu elección y participe en la alegría de tu nación y enorgullezca de tu herencia.
6 Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
Somos pecadores como nuestros padres, hemos hecho mal, nuestros actos son malos.
7 Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
Nuestros padres no pensaron en tus maravillas en Egipto; ellos no guardaron en la memoria la gran cantidad de tus misericordias, sino que te dieron motivos para la ira en el mar, incluso en el Mar Rojo.
8 Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
Pero él era su salvador a causa de su nombre, para que los hombres pudieran ver su gran poder.
9 Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
Por su palabra, el mar Rojo se secó, y él los llevó por las aguas profundas como a través del desierto.
10 Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
Y los tomó a salvo de las manos de sus enemigos, y los mantuvo lejos de los ataques de los que estaban contra ellos.
11 De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
Y las aguas pasaron sobre sus enemigos; todos ellos llegaron a su fin.
12 Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
Entonces tuvieron fe en su palabra; ellos le dieron canciones de alabanza.
13 Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
Pero el recuerdo de sus obras fue breve; no esperando ser guiado por él,
14 Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
Ellos dieron paso a sus malos deseos en la tierra baldía, y pusieron a Dios a prueba en el desierto.
15 Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
Y él les dio su pedido, pero envió una enfermedad devastadora en sus almas.
16 Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
Estaban llenos de envidia contra Moisés en las tiendas, y contra Aarón, el santo del Señor.
17 Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
La apertura de la tierra puso fin a Datán, cubriendo a Abiram y su banda.
18 Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
Y se encendió un fuego entre sus tiendas; los pecadores fueron quemados por las llamas.
19 Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron a una imagen de oro.
20 Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
Y su gloria fue transformada en imagen de buey, cuyo alimento es hierba.
21 Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
No tenían memoria de Dios su salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto;
22 Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
Obras de maravilla en la tierra de Ham, y cosas de miedo en el Mar Rojo.
23 En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
Y él se proponía poner fin a ellos si Moisés, su siervo especial, no se hubiera levantado delante de él, entre él y su pueblo, haciendo retroceder su ira, para guardarlos de la destrucción.
24 Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
Estaban disgustados con la buena tierra; no tenían fe en su palabra;
25 Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
Hablando contra él secretamente en sus tiendas, no escucharon la voz del Señor.
26 Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
Entonces les juró que los exterminaría en la tierra baldía.
27 Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
para que sus hijos se mezclen entre las naciones, y sean enviados a otras tierras.
28 Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
Y se juntaron con Baal-peor, y tomaron parte en las ofrendas a los muertos.
29 Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
Entonces lo enojaron por su comportamiento; y él envió enfermedad sobre ellos.
30 Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
Entonces se levantó Finees y oró por ellos; y la enfermedad no se expandió.
31 Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
Y todas las generaciones que vinieron después de él guardaban para siempre el recuerdo de su justicia.
32 Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
E hicieron enojar a Dios otra vez en las aguas de Meriba, y Moisés se angustió por causa de ellos;
33 Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
Porque ellos hicieron amargar su espíritu, y él dijo cosas impías.
34 Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
No pusieron fin a los pueblos, como el Señor había dicho;
35 Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
Pero se unieron a las naciones, aprendiendo sus obras.
36 Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
Y adoraron a las imágenes; que eran un peligro para ellos:
37 Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
Incluso hicieron ofrendas de sus hijos y sus hijas a espíritus malignos,
38 Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
Y dieron la sangre de sus hijos y de sus hijas que no habían hecho mal, ofreciéndolas a las imágenes de Canaán; y la tierra quedó contaminada con sangre.
39 Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
Y se contaminaron con sus obras, yendo tras sus malos deseos.
40 Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
Entonces la ira del Señor ardió contra su pueblo, y él se enojó contra su heredad.
41 Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
Y él los entregó en manos de las naciones; y fueron gobernados por sus enemigos.
42 Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
Por ellos fueron aplastados, y humillados bajo sus manos.
43 En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
Una y otra vez los hizo libres; pero sus corazones se volvieron contra su propósito, y fueron vencidos por sus pecados.
44 Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
Pero cuando su clamor llegó a sus oídos, tuvo piedad de su problema:
45 Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
Y tuvo en cuenta su acuerdo con ellos, y en su gran misericordia les dio el perdón.
46 Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
Él puso lástima en los corazones de aquellos que los hicieron prisioneros.
47 Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
Sé nuestro Salvador, Señor Dios nuestro, y nos volvamos a reunir de entre las naciones, para que glorifiquemos tu santo nombre y nos gloriamos en tu alabanza.
48 Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
Alabado sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos; y que toda la gente diga: que así sea. Alaba al Señor.
