Psalmen 106
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
¡Alaben al Señor! ¡Agradézcanle, porque es bueno! Su gran amor durará para siempre.
2 Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
¿Quién puede dar cuenta de todas las maravillas que el Señor ha hecho? ¿Quién puede darle toda la alabanza que merece?
3 Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
Felices son esos que tratan a la gente de forma justa, quienes siempre hacen lo correcto.
4 Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
Acuérdate de mi, por favor, cuando seas generoso con tu pueblo; piensa en mí cuando vengas a salvar.
5 Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
Déjame ver a tu pueblo escogido prosperar; déjame alegrarme juntamente con tu nación santa; déjame compartir tu gozo con los tuyos.
6 Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
Hemos pecado como nuestros antepasados. Nos hemos equivocado. Somos culpables.
7 Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
No prestaron atención a todas las cosas buenas que hiciste. No guardaron en su corazón cuánto los amabas, sino que eligieron rebelarse en el mar Rojo.
8 Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
Tanto así que los salvó por su carácter santo, y para mostrar su poder
9 Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
Él dio la orden al mar Rojo, y este se secó. Guió a su pueblo a través de la profundidad del mar como si fueran por el desierto.
10 Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
Los rescató de aquellos que lo odiaban; los salvó del poder de sus enemigos.
11 De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
El agua ahogó a sus enemigos, ni uno de ellos sobrevivió,
12 Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
Entonces su pueblo confió en lo que él había prometido, y cantó alabanzas a su nombre.
13 Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
Pero ellos olvidaron rápidamente lo que Dios había hecho por ellos, y no escucharon sus advertencias.
14 Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
Estaban llenos de ansias desesperadas en el desierto; provocaron a Dios en el desierto.
15 Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
Dios les dio lo que querían, pero también les envió una plaga.
16 Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
La gente se volvió celosa de Moisés, y de Aarón, los sacerdotes santos del Señor.
17 Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
La tierra se abrió y se tragó a Datán; sepultó a Abiram y a sus seguidores.
18 Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
Fuego ardiente se encendió en medio de ellos. Una llama que los quemó a todos.
19 Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
En el monte Sinaí elaboraron un becerro, se postraron ante un ídolo de metal.
20 Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
¡Reemplazaron su rey de gloria por un toro que comía yerba!
21 Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
Se olvidaron de Dios, su Salvador, quien había hecho cosas maravillosas en Egipto;
22 Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
obrando toda clase de milagros en la tierra de Cam, haciendo cosas maravillosas en el mar Rojo.
23 En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
Y entonces dijo que iba a destruirlos, pero Moisés, su líder escogido, se colocó entre Dios y el pueblo para persuadirlo de nos destruirlos en su ira.
24 Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
Más tarde el pueblo se rehusó a entrar a la tierra prometida; no confiaron en que Él cumpliría lo que había prometido.
25 Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
Hablaban en sus tiendas sobre el Señor, y se rehusaron a obedecer lo que les había ordenado.
26 Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
Entonces levantó su mano para hacerles una seria advertencia de que los destruiría en el desierto,
27 Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
que dispersaría a sus descendientes entre las naciones, mandándolos a países lejanos.
28 Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
Proclamaron fidelidad a Baal Peor, y comieron alimento sacrificado a los muertos.
29 Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
Provocaron al Señor con lo que hicieron, haciéndolo enojar, y una plaga cayó sobre ellos.
30 Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
Pero Finees tomó un lugar por el Señor e intervino, y la plaga se detuvo.
31 Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
Ha sido considerado como un hombre que vivió con rectitud desde entonces hasta ahora, durante todas las generaciones.
32 Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
También hicieron airar al Señor en las aguas de Meribá, cuando las cosas se pusieron en contra de Moisés por culpa de ellos.
33 Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
Lo hicieron enfurecer tanto que habló sin pensar en el calor del momento.
34 Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
No destruyeron a los pueblos paganos como el Señor les había dicho,
35 Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
sino que en su lugar se unieron a ellos y adoptaron su estilo de vida.
36 Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
Adoraron a sus ídolos paganos que se convirtieron en una trampa para ellos.
37 Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
Incluso rindieron en sacrificio a sus hijos e hijas a esos demonios.
38 Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
Derramaron sangre de niños inocentes, sus propios hijos, sacrificándolos a los dioses de Canaán. Al hacerlo, mancharon la tierra con sangre.
39 Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
Incluso mancharon sus propias vidas con lo que hicieron: sus acciones fueron adulterio espiritual.
40 Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
Por eso el Señor se airó con su pueblo, odió a aquellos que le pertenecían.
41 Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
Y los entregó a las naciones paganas. Estos pueblos que los odiaban ahora se convirtieron en sus dirigentes.
42 Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
Sus enemigos los dominaron y los doblegaron con su poder.
43 En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
El Señor los rescató repetidas veces, pero ellos continuaron con sus actos rebeldes, hasta que fueron destruidos por sus propios pecados.
44 Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
Pero, a pesar de todo esto, el Señor fue movido por su sufrimiento; oyó sus lamentos quejumbrosos.
45 Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
Recordó el pacto que había hecho con ellos, y se contuvo por gran bondad y amor.
46 Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
Hizo que los pueblos que los habían capturado los trataran con misericordia.
47 Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
¡Sálvanos, Señor, Dios nuestro! reúnenos nuevamente de entre todas las naciones, para que podamos agradecerte y hablar de lo maravilloso que eres.
48 Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
¡Cuán grande es el Señor, el Dios de Israel, quien vive por siempre y para siempre! ¡Todo el mundo diga “Amén”! ¡Alaben al Señor!
