Psalmen 106
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
Hvalite Gospoda. O zahvaljujte se Gospodu, ker je dober, kajti njegovo usmiljenje traja večno.
2 Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
Kdo lahko izreče mogočna Gospodova dela? Kdo lahko naznanja vso njegovo hvalo?
3 Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
Blagoslovljeni so tisti, ki se držijo sodbe in tisti, ki ob vseh časih ravna pravično.
4 Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
Spomni se me, oh Gospod, z naklonjenostjo, ki jo prinašaš svojemu ljudstvu. Oh obišči me s svojo rešitvijo duše,
5 Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
da lahko vidim dobro tvojega izbranca, da se lahko veselim v veselju tvojega naroda, da se lahko ponašam s tvojo dediščino.
6 Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
Grešili smo s svojimi očeti, zagrešili smo krivičnost, ravnali smo zlobno.
7 Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
Naši očetje v Egiptu niso razumeli tvojih čudežev, niso se spominjali množice tvojih milosti, temveč so ga dražili pri morju, celó pri Rdečem morju.
8 Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
Pa vendar jih je rešil zaradi svojega imena, da je lahko storil, da se spozna njegova mogočna moč.
9 Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
Oštel je tudi Rdeče morje in le-to se je posušilo, tako jih je vodil skozi globine kakor skozi divjino.
10 Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
Rešil jih je iz roke tistega, ki jih je sovražil in jih odkupil iz sovražnikove roke.
11 De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
Vode so pokrile njihove sovražnike; niti eden izmed njih ni preostal.
12 Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
Potem so verjeli njegovim besedam; peli so njegovo hvalo.
13 Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
Kmalu so pozabili njegova dela, niso čakali na njegov nasvet,
14 Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
temveč so silno hrepeneli v divjini in skušali Boga v puščavi.
15 Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
Dal jim je njihovo zahtevo, toda poslal je pustost v njihove duše.
16 Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
Zavidali so tudi Mojzesu v taboru in Aronu, Gospodovemu svetemu.
17 Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
Zemlja se je odprla in požrla Datána in pokrila Abirámovo druščino.
18 Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
V njuni druščini pa je bil vžgan ogenj, plamen je požgal zlobne.
19 Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
Naredili so tele na Horebu in oboževali ulito podobo.
20 Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
Tako so svojo slavo zamenjali v podobnost vola, ki jé travo.
21 Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
Pozabili so Boga, svojega rešitelja, ki je v Egiptu storil velike stvari,
22 Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
čudovita dela v Hamovi deželi in strašne stvari pri Rdečem morju.
23 En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
Zato je rekel, da jih bo uničil, če ne bi njegov izbranec Mojzes stal pred njim v vrzeli, da odvrne njegov bes, da jih ne bi uničil.
24 Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
Da, prezirali so prijetno deželo, niso verovali njegovi besedi,
25 Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
temveč so godrnjali v svojih šotorih in niso prisluhnili Gospodovemu glasu.
26 Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
Zato je dvignil svojo roko zoper njih, da jih zruši v divjini,
27 Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
da uniči njihovo seme tudi med narodi in da jih razkropi po deželah.
28 Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
Pridružili so se tudi k Báal Peórju in jedli žrtvovanje mrtvim.
29 Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
Tako so ga s svojimi domiselnostmi dražili do jeze, in mednje je vdrla nadloga.
30 Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
Potem se je dvignil Pinhás in izvršil sodbo in tako se je nadloga zaustavila.
31 Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
To mu je bilo šteto v pravičnost, vsem rodovom na vékomaj.
32 Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
Jezili so ga tudi pri vodah prepira, tako da se je zaradi njih za Mojzesa slabo izteklo,
33 Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
ker so dražili njegovega duha, tako da je s svojimi ustnicami nepremišljeno govoril.
34 Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
Niso pokončali narodov, glede katerih jim je Gospod zapovedal,
35 Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
temveč so bili pomešani med pogane in se naučili njihovih del.
36 Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
Služili so svojim malikom, ki so bili zanje past.
37 Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
Da, svoje sinove in svoje hčere so žrtvovali hudičem
38 Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
in prelivali nedolžno kri, celó kri svojih sinov in svojih hčera, ki so jih žrtvovali kánaanskim malikom, in dežela je bila oskrunjena s krvjo.
39 Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
Tako so bili omadeževani s svojimi lastnimi deli in se šli vlačuganje s svojo lastno domiselnostjo.
40 Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
Zato je bil zoper njegovo ljudstvo vžgan Gospodov bes, do take mere, da je preziral svojo lastno dediščino.
41 Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
Izročil jih je v roko poganov in tisti, ki so jih sovražili, so vladali nad njimi.
42 Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
Tudi njihovi sovražniki so jih zatirali in privedeni so bili v podjarmljenje, pod njihovo roko.
43 En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
Mnogokrat jih je osvobodil, toda dražili so ga s svojo namero in bili so ponižani zaradi svoje krivičnosti.
44 Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
Vendar ko je slišal njihovo vpitje, se je ozrl na njihovo stisko
45 Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
in zanje se je spomnil svoje zaveze in se pokesal glede na množico svojih usmiljenj.
46 Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
Pripravil jim je tudi usmiljenje pred vsemi tistimi, ki so jih odvedli ujete.
47 Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
Reši nas, oh Gospod, naš Bog in zberi nas izmed poganov, da se zahvaljujemo tvojemu svetemu imenu in da zmagujemo v tvojem hvaljenju.
48 Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
Blagoslovljen bodi Gospod, Izraelov Bog, od večnosti do večnosti in vse ljudstvo naj reče: »Amen. Hvalite Gospoda.«
