Psalmen 106
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
Praise ye Jah, give thanks to Jehovah, For good, for to the age, [is] His kindness.
2 Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
Who doth utter the mighty acts of Jehovah? Soundeth all His praise?
3 Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
O the happiness of those keeping judgment, Doing righteousness at all times.
4 Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
Remember me, O Jehovah, With the favour of Thy people, Look after me in Thy salvation.
5 Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
To look on the good of Thy chosen ones, To rejoice in the joy of Thy nation, To boast myself with Thine inheritance.
6 Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
We have sinned with our fathers, We have done perversely, we have done wickedly.
7 Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
Our fathers in Egypt, Have not considered wisely Thy wonders, They have not remembered The abundance of Thy kind acts, And provoke by the sea, at the sea of Suph.
8 Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
And He saveth them for His name's sake, To make known His might,
9 Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
And rebuketh the sea of Suph, and it is dried up, And causeth them to go Through depths as a wilderness.
10 Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
And He saveth them from the hand Of him who is hating, And redeemeth them from the hand of the enemy.
11 De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
And waters cover their adversaries, One of them hath not been left.
12 Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
And they believe in His words, they sing His praise,
13 Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
They have hasted — forgotten His works, They have not waited for His counsel.
14 Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
And they lust greatly in a wilderness, And try God in a desert.
15 Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
And He giveth to them their request, And sendeth leanness into their soul.
16 Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
And they are envious of Moses in the camp, Of Aaron, Jehovah's holy one.
17 Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
Earth openeth, and swalloweth up Dathan, And covereth over the company of Abiram.
18 Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
And fire burneth among their company, A flame setteth on fire the wicked.
19 Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
They make a calf in Horeb, And bow themselves to a molten image,
20 Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
And change their Honour Into the form of an ox eating herbs.
21 Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
They have forgotten God their saviour, The doer of great things in Egypt,
22 Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
Of wonderful things in the land of Ham, Of fearful things by the sea of Suph.
23 En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
And He saith to destroy them, Unless Moses, His chosen one, Had stood in the breach before Him, To turn back His wrath from destroying.
24 Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
And they kick against the desirable land, They have not given credence to His word.
25 Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
And they murmur in their tents, They have not hearkened to the voice of Jehovah.
26 Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
And He lifteth up His hand to them, To cause them to fall in a wilderness,
27 Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
And to cause their seed to fall among nations, And to scatter them through lands.
28 Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
And they are coupled to Baal-Peor, And eat the sacrifices of the dead,
29 Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
And they provoke to anger by their actions, And a plague breaketh forth upon them,
30 Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
And Phinehas standeth, and executeth judgment, And the plague is restrained,
31 Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
And it is reckoned to him to righteousness, To all generations — unto the age.
32 Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
And they cause wrath by the waters of Meribah, And it is evil to Moses for their sakes,
33 Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
For they have provoked his spirit, And he speaketh wrongfully with his lips.
34 Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
They have not destroyed the peoples, As Jehovah had said to them,
35 Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
And mix themselves among nations, and learn their works,
36 Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
And serve their idols, And they are to them for a snare.
37 Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
And they sacrifice their sons And their daughters to destroyers,
38 Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
And they shed innocent blood — Blood of their sons and of their daughters, Whom they have sacrificed to idols of Canaan, And the land is profaned with blood.
39 Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
And they are defiled with their works, And commit whoredom in their habitual doings.
40 Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
And the anger of Jehovah Is kindled against His people, And He doth abominate His inheritance.
41 Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
And giveth them into the hand of nations, And those hating them rule over them,
42 Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
And their enemies oppress them, And they are humbled under their hand.
43 En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
Many times He doth deliver them, And they rebel in their counsel, And they are brought low in their iniquity.
44 Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
And He looketh on their distress When He heareth their cry,
45 Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
And remembereth for them His covenant, And is comforted, According to the abundance of His kindness.
46 Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
And He appointeth them for mercies Before all their captors.
47 Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
Save us, O Jehovah our God, and gather us from the nations, To give thanks to Thy holy name, To glory in Thy praise.
48 Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
Blessed [is] Jehovah, God of Israel, From the age even unto the age. And all the people said, 'Amen, praise Jah!'
