Psalmen 105
1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
Waaqayyoof galata galchaa; maqaa isaas waammadhaa; waan inni hojjetes saboota gidduutti beeksisaa.
2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
Isaaf faarfadhaa; faarfannaadhaan isa galateeffadhaa; waaʼee hojii isaa isa dinqisiisaa hundaas odeessaa.
3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
Maqaa isaa qulqulluu sanaan boonaa; garaan warra Waaqayyoon barbaadanii haa gammadu.
4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
Waaqayyoo fi humna isaa barbaaddadhaa; yeroo hunda fuula isaa barbaadaa.
5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
Dinqii inni hojjete, hojii isaa dinqii sanaa fi murtii inni labse yaadadhaa;
6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
isin tajaajiltoonni isaa, warri sanyii Abrahaam taatan, isin filatamtoonni isaa, ilmaan Yaaqoobis kana yaadadhaa.
7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
Inni Waaqayyo Waaqa keenya; murtiin isaas lafa hunda irra jira.
8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
Inni kakuu isaa bara baraan, waadaa gale sanas dhaloota kumaaf ni yaadata;
9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
inni kakuu Abrahaam wajjin gale, kakuu Yisihaaqiif kakates ni yaadata.
10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
Kanas Yaaqoobiif seera, Israaʼeliif immoo kakuu bara baraa godhee akkana jedhee mirkaneesseera:
11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
“Ani biyya Kanaʼaan qooda ati dhaaltu godhee siif nan kenna.”
12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
Isaan yeroo lakkoobsaan xinnoo turanitti, dhugumaanuu xinnoo fi biyyattii keessattis keessummoota turanitti,
13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
sabaa gara sabaatti, mootummaa tokkoo gara mootummaa biraatti jooran.
14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
Inni akka namni tokko iyyuu isaan cunqursu hin eeyyamne; sababii isaaniitiifis akkana jedhee mootota ifate:
15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
“Dibamtoota koo hin tuqinaa; raajota koos hin miidhinaa.”
16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
Inni beela biyyattiitti waame; midhaan nyaataa hundas ni balleesse;
17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
innis Yoosef namicha akka garbaatti gurgurame tokko isaan dura erge.
18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
Isaan foncaadhaan miilla isaa luqqisan; mormi isaas sibiila keessa galfame;
19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
hamma wanni inni duraan dursee dubbate guutamutti dubbiin Waaqayyoo isa qore.
20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Mootiin nama ergee gad isa dhiisise; bulchaan sabaa isa hiiksise.
21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
Mootichis mana isaa irratti ajajaa, qabeenya isaa hunda irratti immoo bulchaa isa godhate;
22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
kanas akka inni akkuma fedhetti qondaaltota isaa gorsuuf, akka inni maanguddoota isaa ogummaa barsiisuuf godhe.
23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
Israaʼel biyya Gibxi dhaqe; Yaaqoobis akka alagaatti biyya Haam keessa jiraate.
24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
Waaqayyo saba isaa akka malee baayʼise; akka isaan amajaajota isaanii caalaa jabaatanis godhe;
25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
innis akka isaan saba isaa jibbanii fi akka isaan tajaajiltoota isaatti mariʼataniif yaada isaanii geeddare.
26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
Waaqnis Musee tajaajilaa isaatii fi Aroon filatamaa isaa erge.
27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Isaanis jara gidduutti mallattoo isaa, biyya Haam keessatti immoo dinqii isaa argisiisan.
28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
Inni dukkana ergee biyyattii dukkaneesse; isaan dubbii isaatti fincilaniiruutii.
29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
Inni bishaanota isaanii dhiigatti geeddaree akka qurxummiiwwan isaanii dhuman godhe.
30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Fatteen biyya isaanii guutee diinqa mootota isaanii keessa yaaʼe.
31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Inni dubbannaan tuunni tisiisaatii fi bookeen biyya isaanii hunda keessa guutte.
32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
Inni qooda bokkaa cabbii isaaniif roobse; bakakkaas biyya isaaniitti erge;
33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
wayinii isaaniitii fi muka harbuu isaanii balleesse; mukkeen biyya isaaniis ni caccabse.
34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
Inni dubbannaan hawwaannisnii fi korophisni hedduun dhufan;
35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
isaanis biqiltuu biyya jaraa hunda nyaatan; waan lafti isaanii baases ni fixan.
36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
Ergasii inni hangafa biyya isaanii hunda, jabina isaanii jalqabaas ni dhaʼe.
37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Akka sabni Israaʼel meetii fi warqee baadhatee baʼu godhe; gosa isaanii keessaa namni tokko iyyuu hin gufanne.
38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
Israaʼeloonni baanaan warri Gibxi gammadan; isaan Israaʼelin sodaatanii turaniitii.
39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
Inni akka gaaddisaatti duumessa isaan irra qabe; akka halkaniin isaaniif ibsuuf immoo ibidda qabsiiseef.
40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Isaan kadhannaan inni dimbiriqqee kenneef; buddeena samiitiinis isaan quufse.
41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Innis kattaa bane; bishaanis keessaa gad dhangalaʼe; akkuma bishaan lagaattis gammoojjii keessaa yaaʼe.
42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
Inni waadaa isaa qulqulluu, kan garbicha isaa Abrahaamiif gale sana yaadateeraatii.
43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
Inni saba isaa gammachuun, warra isaaf filataman immoo ililleedhaan baaseera;
44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
inni biyya ormootaa isaaniif kenne; isaanis waan saboonni sun itti dadhaban dhaalan;
45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
kanas akka isaan sirna isaa eeganii seera isaatiif bulaniif godhe. Haalleluuyaa.
