< Psalmen 105 >

1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
Agyamankayo kenni Yahweh, umawagkayo iti naganna; ipakaammoyo dagiti aramidna kadagiti nasion.
2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
Kantaanyo isuna, agkantakayo iti panagdaydayaw kenkuana; iyebkasyo dagiti nakaskasdaaw nga aramidna.
3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
Agpannakkelkayo iti nasantoan a naganna; agrag-o koma dagiti puso dagiti mangsapsapul kenni Yahweh.
4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
Sapulenyo ni Yahweh ken ti pigsana; agtultuloy a sapulenyo ti presensiana.
5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
Lagipenyo dagiti nakaskasdaaw a banbanag nga inaramidna, dagiti milagrona ken dagiti pangngeddeng manipud iti ngiwatna,
6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
dakayo a kaputotan ni Abraham nga adipenna, dakayo a tattao ni Jacob a pinilina.
7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
Isuna ni Yahweh a Diostayo. Adda iti entero a daga dagiti pangeddengna.
8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
Laglagipenna iti agnanayon ti tulagna, ti sao nga imbilinna para iti rinibribu a kaputotan.
9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
Laglagipenna ti tulagna kenni Abraham ken ti sapatana kenni Isaac.
10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
Daytoy ti pinasingkedanna kenni Jacob a kas alagaden ken iti Israel a kas agnanayon a tulagna.
11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
Kinunana, “Itedkonto kenka ti daga ti Canaan a pannakatawidmo.”
12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
Imbagana daytoy idi bassit pay ti bilangda, bassitda unay, ken gangannaetda iti daga.
13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
Nagakar-akarda kadagiti nadumaduma a nasion ken kadagiti nadumaduma a pagarian.
14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
Saanna nga impalubos a parigaten ida ti siasinoman; binabalawna dagiti ari gapu kadakuada.
15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
Kinunana, “Saanyo a sagiden dagiti pinulotak ken saanyo a dangran dagiti propetak.”
16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
Nangiyeg isuna iti panagbisin iti daga; pinasardengna ti entero a pagtaudan ti tinapay.
17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
Nangibaon isuna iti tao nga ummuna kadakuada; nailako ni Jose a kas maysa nga adipen.
18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
Naposasan dagiti sakana; nakawaran isuna
19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
agingga iti tiempo a pimmudno ti impadtona. Pinaneknekan ti sao ni Yahweh a nalinteg isuna.
20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Nangibaon ti ari kadagiti adipen a mangwaya-waya kenkuana; winayawayaan isuna ti mangiturturay kadagiti tattao.
21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
Pinagbalinna isuna a mangimaton iti balayna kas mangituray kadagiti sanikuana
22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
tapno mangisuro kadagiti prinsipena segun iti pagayatanna ken tapno mangisuro iti kinasirib kadagiti panglakayenna.
23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
Ket dimteng ni Israel iti Egipto, ket nagnaed ni Jacob iti apagbiit a tiempo iti daga ni Ham.
24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
Pinaadu ti Dios dagiti tattaona iti kasta unay ken pinaaduna ti bilangda ngem kadagiti kabusorda.
25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
Pinataudna ti gura dagiti kabusorda kadagiti tattaona, tapno pagaramidanda ti saan a nasayaat dagiti adipenna.
26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
Imbaonna ti adipenna a ni Moises ken ni Aaron a pinilina.
27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Impakitada dagiti pagilasinanna kadagiti Egipcio, dagiti nakakaskasdaaw nga aramidna idiay daga ni Ham.
28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
Nangiyeg isuna iti kinasipnget ket pinasipngetna dayta a daga, ngem saan a nagtulnog dagiti tattao iti dayta a daga kadagiti bilinna.
29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
Pinagbalinna a dara dagiti danumda ket natay dagiti lamesda.
30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Napno iti nakaad-adu a tukak ti dagada, uray kadagiti siled dagiti mangiturturayda.
31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Nagsao isuna, ket nagsaknap ti pangen ti ngilaw ken timel iti entero a pagilianda.
32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
Nangiyeg isuna iti uraro ken tudo, a napakuyogan iti gurruod ken kimat iti dagada.
33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
Dinadaelna dagiti ubas ken igosda; tinuangna dagiti kaykayo ti pagilianda.
34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
Nagsao isuna ket immay dagiti nakaad-adu a dudon.
35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
Kinnanda dagiti amin a mula iti dagada; Kinnanda amin a maapit iti daga.
36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
Pinapatayna amin nga inauna nga anak a lalaki iti dagada, dagiti ummuna a bunga ti pigsada.
37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Inruarna dagiti Israelita nga addaan iti pirak ken balitok; awan kadagiti tribuna iti napasag iti dalan.
38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
Naragsakan ti Egipto idi pimmanawda ta nagbuteng dagiti Egipcio kadakuada.
39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
Nangiwaras isuna iti ulep a linong ken nanggangat iti apuy a manglawag iti rabii.
40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Nagdawat dagiti Israelita iti taraon, ket nangiyeg isuna iti pugo ket pinennekna ida iti tinapay manipud langit.
41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Pinagrengngatna ti bato ket pimsuak ti danum manipud iti daytoy, nagayus dagitoy idiay let-ang a kasla karayan.
42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
Ta linagipna dagiti nasantoan a karina nga inkarina iti adipenna a ni Abraham.
43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
Inruarna dagiti tattaona nga addaan iti rag-o, ti pinilina nga addaan iti panagpukkaw gapu iti balligi.
44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
Intedna kadakuda dagiti daga dagiti nasion; tinagikuada ti kinabaknang dagiti tattao
45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
tapno salimetmetanda dagiti alagadenna ken tungpalenda dagiti lintegna. Idaydayawyo ni Yahweh.

< Psalmen 105 >