Psalmen 105
1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
E MILILANI aku ia Iehova, e kahea aku hoi i kona inoa: E hoike aku hoi i kana mau hana iwaena o na kanaka.
2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
E oli aku ia ia, e hoolea aku ia ia; E hookaulana aku i kana mau hana a pau.
3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
E kaena oukou ma kona inoa hoano, E lealea hoi ka naau o ka poe imi ia Iehova.
4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
E huli oukou ia Iehova, a me kona ikaika; E imi mau loa aku hoi i kona maka.
5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
E hoomanao i na hana mana ana i hana'i, A me kana mau mea kupanaha, A me ka hooponopono ana o kona waha:
6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
E na pua a Aberahama, a kana kauwa, E na mamo a Iakoba, kona mea i wae ai.
7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
Oia no o Iehova, ko kakou Akua: Aia ma ka honua a pau kana hoopononono ana.
8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
Ua hoomanao mau mai oia i kona berita, I ka olelo hoi ana i kauoha mai ai i na hanauna he tausani;
9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
Ka mea ana i hana mai ai ia Aberahama, A me kana hoohiki ana ia Isaaka;
10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
A hoopaa mai no hoi oia ia mea ia Iakoba i kanawai nona, A ia Iseraela hoi, i berita mau loa.
11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
I mai la, E haawi aku no wau ia oe i ka aina o Kanaana, I moku no oukou e nobo hooilina ai;
12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
I ko lakou noho kanaka ole ana, na uuku; A he poe uuku a malihini hoi malaila.
13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
Ia lakou i hele ai, mai kekahi aina, a i kekahi aina, A mai kekahi aupuni aku, a i kekahi lahuikanaka e;
14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
Aole ia i kuu mai i kekahi kanaka a hana ino ia lakou; Papa mai no oia i na'lii no lakou:
15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
Mai hoopa oukou i ko'u poe i poniia, A mai hana ino hoi i ko'u poe kaula.
16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
Kahea ae no hoi ia, i wi ma ia aina, Uhai no hoi oia i ko kookoo berena a pau.
17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
Hoouna ae la oia i ke kanaka mamua o lakou, A kuaiia o Iosepa i kauwa;
18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
A hoeha lakou i kona mau wawae i ke kupee; A komo no hoi kona ola iloko o ka paahao;
19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
A hiki i ka manawa o kana olelo ana; Alaila, hoao ae la ka olelo a Iehova ia ia.
20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Hoouna ae la ke alii, a hookuu iho la ia ia; Na ka luna o na kanaka i wehe ae ia ia.
21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
Hoonoho iho la oia ia ia i haku maluna o kona bale, A i luna hoi maluua o kona waiwai a pau;
22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
E nakinaki i kona poo alii, ma kona manao iho, A e hoonaauao hoi i kana poe luna kahiko.
23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
Hele ae la o Iseraela i Aigupita; Noho malihini iho la o Iakoba ma ka aina o Hama.
24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
Hookawowo nui iho la kela i kona poe kanaka, A hoomahuahua ae la i ko lakou ikaika imua o ko lakou poe enemi.
25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
Hoohuli aku la oia i ko lakou naau, I inaina mai ai i kona poe kanaka, A e hana maalea hoi i kana poe kanwa,
26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
Hoouna mai la oia ia Mose, i kana kanwa, Ia Aarona hoi, ka mea ana i wae mai ai
27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Hoike mai la laua i kona hoailona no lakou, A me kana mau hana kupanaha ma ka aina o Hama.
28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
Hoouna mai la oia i ka pouli, a ua pouli iho la, Aole hoi laua i kipi aku i kana olelo.
29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
Hoolilo mai la oia i ko lakou wai i koko, A hoopau hoi i ka lakou ia i ka make.
30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Hookawowo mai la ko lakou aina i na rana, Aia no iloko o na keena o ko lakou poe alii.
31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Olelo mai oia a hiki mai la na makika, O na uku hoi kekahi ma ko lakou mokuna a pau.
32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
Haawi mai la oia i ko lakou ua, he huahekili, I ke ahi hoi, e lapalapa ana ma ko lakou aina,
33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
Hahau mai la oia i ko lakou mau kumu waina, a me na laau fiku, o lakou; A uhai mai la hoi i na laau o ko, lakou mokuna.
34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
Olelo mai la oia, a hiki mai la na uhini, A me na enuhe huluhulu pau ole i ka helu.
35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
A ai iho la lakou i na mea uliuli a pau o ko lakou aina, A hoopau no hoi i ka hua o ka lakou mahinaai.
36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
Pepehi no hoi oia i na makahiapo a pau o ko lakou aina, I ke pookela hoi o ko lakou ikaika a pau.
37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Hoopuka mai la oia ia lakou iwaho, me ke kala a me ke gula; Aohe mea nawaliwali mawaena o ko lakou mau ohana.
38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
Olioli no ko Aigupita i ko lakou puka ana iwaho; No ka mea, kau mai la ka makau ia lakou maluna o ia poe.
39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
Hohola ae la oia i ke ao e uhi ai ia lakou, I ke ahi hoi, e hoomalamalama mai i ka po.
40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Nonoi aku la lakou, a lawe mai la ia i na silo, A hoomaona mai la oia ia lakou i ka berena o ka lani.
41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Wahi ae la oia i ka pohaku, a poha mai la na wai; Kahe ae la lakou ma kahi maloo, he muliwai.
42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
No ka mea, hoomanao ae la ia i kana olelo hoano, A me Aberahama hoi, i kana kauwa.
43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
Hoopuka mai oia i kona poe kanaka me ka olioli, A me kona poe i waeia me ka hauoli.
44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
Haawi mai la oia i ka aina o ko na aina e no lakou, A loaa mai ia lakou ka mea a na kanaka i hooikaika'i:
45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
I mea e malama'i lakou i kana mau kauoha, A e hana pono hoi i kona mau kanawai. E halelu aku oukou ia Iehova.
