Psalmen 105
1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
Kathutkung: Devit Oe, BAWIPA koe lunghawilawk dei awh. A min lahoi kaw awh nateh, a sak e hno hah tami pueng koe panueksak awh.
2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
Ama koe la sak awh, ama koe la sak laihoi, a sak e hno kângairu hno pueng hah dei awh.
3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
A min kathoung teh bari awh. BAWIPA katawngnaw e lungthin teh nawm naseh.
4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
BAWIPA hoi a thaonae hah tawng awh nateh, a minhmai hah hoehoe tawng awh.
5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
Kângairu hno a sak e hah hoehoe pâkuem awh nateh, kângairunae hoi a pahni dawk hoi ka tâcawt e lawkcengnae hah pâkuem awh.
6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
Oe a san Abraham catoun, nangmouh Jakop catounnaw, ama ni rawi e lah na o awh.
7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
Ama teh BAWIPA Cathut lah ao teh, a lawkcengnae ni talai pueng koung a katin.
8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
A lawkkam teh pou a pâkuem teh se thong totouh nakunghai thoseh,
9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
Abraham koe lawk a kam e hoi Isak koe thoe a bo e hai thoseh, kâ a poe e lawk teh a pâkuem.
10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
Hotnaw teh Jakop Catounnaw hanelah, ka cak e phung lah a sak teh, Isarel hanelah a yungyoe e lawkkam doeh.
11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
Kanaan ram heh râw lah na poe han telah lawk a kam.
12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
Tami kayounca lah ao awh lahunnah, oe kayounca lah imyin lah ka o awh.
13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
Kho touh hnukkhu kho touh, uknaeram hnukkhu alouke koe a kâva awh.
14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
Ahnimouh rektap hane pasoung hoeh. Bokheiyah, ahnimouh kecu dawk siangpahrang hah a yue pouh.
15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
Satui ka awi e naw hah tek awh hanh. Ka profetnaw hah runae poe hanh telah a ti.
16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
Hothloilah, ram thung takang a tho sak teh, cang hoi apawhik naw koung a raphoe pouh.
17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
Ahnimae hmalah a patoun awh e, Joseph teh san patetlah a yo awh.
18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
a khok hlong a buet pouh awh teh, sumbawtarui hoi a rektap awh.
19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
A dei tangcoung e a kuep hoehroukrak, BAWIPA ni ahni teh a tanouk.
20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Hottelah siangpahrang ni a patoun teh a tâco sak teh, ukkung lah o hanlah a hlout sak.
21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
A imthungkhu kahrawikungnaw a tawn e pueng hoi,
22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
a tami bawinaw yue thainae kâ hoi kahrawikungnaw lungangnae cangkhai hanelah, kaukkung lah a coung sak.
23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
Isarel hai Izip ram lah a tho teh, Jakop hai Ham ram vah ao.
24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
A taminaw moi a pung sak teh, ahnimouh ka tarannaw hlak a tha hoe kaawm lah a coung sak.
25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
A taminaw hah a tarannaw ni a hmuhma awh teh, a sannaw hah huenghai hoi dumyen hanelah a lungthin a kâhleng sak.
26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
A san Mosi hoi a rawi e Aron hoi a patoun.
27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Mitnout hah a taminaw koe a sak teh, Ham ram dawk kângairu hno hah a sak.
28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
Hmonae hah a tho teh koung a hmo. Hahoi a lawk teh oun thai awh hoeh.
29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
Ahnimae tui hah thi lah a coung sak teh, tangawn hah a due sak.
30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Ahnimae ram teh ekka hoi king akawi teh, siangpahrang imthung totouh koung akawi.
31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Lawk a dei boteh bitsei thouk a tâco teh ahri hai a ram pueng dawk a tâco.
32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
Kho rak yueng lah roun a poe, a ram dawk hmaito hai a tâco sak.
33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
Misurkung hoi thaibunglung kung koung a raphoe teh a ram dawk e thingkungnaw a khoe pouh.
34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
Lawk a dei teh samtongnaw a tho awh teh, touklek hoeh lah a tho awh.
35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
Hotnaw ni a ram dawk e apawhik pueng a ca teh, apawhik pueng hah capingkacailah a ca awh.
36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
A ram dawk e camin pueng hai a raphoe teh, aluepaw pueng hai koung a raphoe pouh.
37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Hothloilah, sui hoi ngun hoi a tâco sak teh, a taminaw thung dawk kabawp han totouh, ka vout e awm hoeh.
38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
A tâco awh navah, Izipnaw a lunghawi awh. Bangkongtetpawiteh, ahnimouh hah a taki awh.
39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
Ka ngue hanelah tâmai a pâyam sak teh, khohmo ka ang sak hanlah hmai hah a poe.
40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Tamimaya ni a hei awh e tamuem hah a poe teh, kalvanlae rawca hoi a von a paha awh.
41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Lungsong a paawng teh, tui a tâco, kahrawngum palang patetlah a lawng.
42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
Bangtelah tetpawiteh, a san Abraham koe kathounge a lawkkam hah pahnim hoeh.
43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
A taminaw hah konawm laihoi a hrawi teh, a rawi e naw hah thadamcalah a hrawi.
44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
A phunglam hah tarawi vaiteh, kâlawk a tarawi thai awh nahanlah,
45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
Jentelnaw e ram hah a poe teh, ayâ ni a tawk tangcoung e hah a pang sak. Hallelujah.
