Psalmen 105
1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
Angraeng khaeah anghoehaih lok to thui ah; anih ih ahmin to kawk oh; a sak ih hmuennawk to kaminawk khaeah amtuengsak oh.
2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
Angmah khaeah laasah oh loe, angmah khaeah saam laa to sah oh; a sak ih dawnrai hmuennawk to thui oh.
3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
Anih ih ciimcai ahmin to lensawkhaih hoiah amoek o haih ah; Angraeng pakrong kaminawk ih palungthin loe anghoe nasoe.
4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
Angraeng hoi a thacakhaih to pakrong oh; a mikhmai to pakrong oh!
5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
A sak ih dawnrai, anghmang thok hmuennawk, angmah ih pakha hoi tacawt lokcaekhaihnawk to pakuem oh,
6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
a tamna Abraham ih caanawk, a qoih ih Jakob ih caanawk to panoek oh!
7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
Anih loe aicae Angraeng Sithaw ah oh; a lokcaekhaih loe long nui boih ah oh.
8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
Anih loe angmah sak ih lokmaihaih to dungzan khoek to panoek poe, a thuih ih lok to adung sangto khoek to panoek,
9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
anih loe Abraham hoi a sak ih lokmaihaih, Isaak khaeah sak ih lokkamhaih to panoek poe;
10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
to lokmaihaih to Jakob khaeah a caksak moe, Israel khaeah dungzan lokmaihaih ah a suek:
11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
Kanaan prae to kang paek han, nangmah ih taham ah kaom qawk baktiah na toep tih, tiah a naa.
12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
Nihcae loe kami tamsi o, ue, paroeai tamsi kaminawk loe prae thungah angvin ah oh o.
13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
Nihcae mah acaeng maeto hoi maeto khaeah caeh o moe, prae maeto hoi kalah kaminawk khaeah a caeh o naah,
14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
mi doeh kasae hmuen to sahsak ai; ue, nihcae pongah siangpahrangnawk to a thuitaek,
15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
situi ka bawh ih kami to sui o hmah; kai ih tahmaanawk to nganbawh kana paek o hmah, tiah a naa.
16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
Anih mah prae thungah khokhahaih to phaksak; caaknaek boih amrosak.
17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
Nihcae hmaa ah kami maeto, tamna ah zawh o ih, Joseph to patoeh.
18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
Anih ih khok to thlongthuk pae o moe, sumboeng hoiah pacaekthlaek o;
19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
a thuih ih lok acung ai karoek to, Angraeng ih lok mah anih to tanoek.
20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Siangpahrang mah kami to patoeh moe, loisak; kaminawk ukkung mah doeh anih to loisak.
21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
Anih to a imthung ah angraeng ah suek, a tawnh ih hmuennawk boih ukkung ah a suek,
22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
Anih mah angraeng capanawk to a koeh baktiah patuk, to tiah anih loe kacoehtanawk palunghahaih patuk hanah oh.
23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
Israel doeh Izip prae thungah angzoh; Jakob loe Ham prae thungah oh.
24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
Angraeng mah angmah ih kaminawk to pungsak moe, nihcae ih misanawk pongah tha a caksak kue.
25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
Anih ih kaminawk hnukma moe, a tamnanawk kasae sak pacaeng hanah, nihcae ih palungthin to a paqoi pae.
26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
A tamna Mosi hoi a qoih ih Aaron to patoeh.
27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Nihnik mah nihcae khaeah Angraeng ih angmathaih to sak pae hoi, anghmang thok hmuennawk to Ham prae ah a sak pae hoi.
28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
Vinghaih to patoeh pae moe, prae to khovingsak; to tiah nihcae mah anih ih lok to aek o ai.
29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
Nihcae ih tuinawk to athii ah angcoengsak moe, tanganawk to dueksak.
30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Nihcae ih prae thungah ukongnawk to a pungsak, angmacae siangpahrang iihhaih ahmuen khoek to ohsak.
31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Lok a thuih moe, taksaenawk to a pungsak, prae thung boih ah alungh to koi.
32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
Anih mah khotui zuengah qaetui to paek moe, a prae thungah hmai kangqong to phaksak.
33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
Misurkung hoi thaiduetkungnawk to amrosak king moe, prae thung ih thingnawk to amtimsak boih.
34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
Anih mah lokthuih let naah, pakhuhnawk to angzoh o, kroeklaek ai langkawknawk to angzoh o,
35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
angmacae prae thung ih kahing aanqamnawk to caak pae o king moe, long ah kamprawk thingthai qumponawk doeh caak pae o boih.
36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
Angmacae prae thungah kami ih athaih tangsuek ah kaom a calunawk to a hum pae boih.
37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Anih mah nihcae han sui hoi sumkanglung to phawsak; angmah ih acaengnawk thungah thacak ai kami maeto doeh om ai.
38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
Izip kaminawk mah nihcae to zit pongah, nihcae amlaem o naah prae boih anghoe o.
39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
Nihcae khuk hanah tamai to amzamsak, aqum ah aanghaih paek hanah hmai to a paek.
40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Kaminawk mah hnik o naah, kuikoem to a paek, van ih takaw hoiah nihcae to zok amhahsak.
41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Anih mah thlung to paongh moe, tui to tacawt; tui loe prae karoem ah vapui baktiah longh.
42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
Anih loe a tamna Abraham khaeah paek ih, kaciim a lokkamhaih to panoek poe.
43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
Anih mah angmah ih kaminawk to anghoehaih hoiah caeh haih, a qoih ih kaminawk to anghoehaih hoiah a zaeh,
44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
Sithaw panoek ai kaminawk ih prae to nihcae hanah a paek; minawk mah sak tangcae ih prae to nihcae mah qawk ah toep o,
45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
nihcae mah anih ih kaalok to pakuem o moe, a paek ih loknawk to pazui o thai hanah, to tiah a sak pae. Angraeng to saphaw oh!
