Psalmen 104
1 Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
Bless the LORD, O my soul! O LORD, my God! thou art very great! Thou art clothed with glory and majesty!
2 En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
He covereth himself with light as with a garment; He spreadeth out the heavens like a curtain;
3 En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
He layeth the beams of his chambers in the waters; He maketh the clouds his chariot; He rideth upon the wings of the wind.
4 Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
He maketh the winds his messengers, The flaming lightnings his ministers.
5 Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
He established the earth on its foundations; It shall not be removed for ever.
6 De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
Thou didst cover it with the deep as with a garment; The waters stood above the mountains!
7 Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
At thy rebuke they fled; At the voice of thy thunder they hasted away.
8 Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
The mountains rose, the valleys sank, In the place which thou didst appoint for them.
9 Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
Thou hast established a bound which the waters may not pass, That they may not return, and cover the earth.
10 Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
He sendeth forth the springs in brooks; They run among the mountains;
11 Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
They give drink to all the beasts of the forest; In them the wild asses quench their thirst.
12 Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
About them the birds of heaven have their habitation; They sing among the branches.
13 Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
He watereth the hills from his chambers; The earth is satisfied with the fruit of thy works!
14 Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
He causeth grass to spring up for cattle, And herbage for the service of man, To bring forth food out of the earth,
15 En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
And wine that gladdeneth the heart of man, Making his face to shine more than oil, And bread that strengtheneth man's heart.
16 Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
The trees of the LORD are full of sap, The cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
There the birds build their nests; In the cypresses the stork hath her abode.
18 De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
The high hills are a refuge for the wild goats, And the rocks for the conies.
19 Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
He appointed the moon to mark seasons; The sun knoweth when to go down.
20 Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
Thou makest darkness, and it is night, When all the beasts of the forest go forth!
21 Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
The young lions roar for prey, And seek their food from God.
22 De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
When the sun ariseth, they withdraw themselves, And lie down in their dens.
23 Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
Man goeth forth to his work, And to his labor, until the evening.
24 Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
O LORD! how manifold are thy works! In wisdom hast thou made them all! The earth is full of thy riches!
25 Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
Lo! this great and wide sea! In it are moving creatures without number, Animals small and great.
26 Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
There go the ships; There is the leviathan, which thou hast made to play therein.
27 Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
All these wait on thee To give them their food in due season.
28 Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
Thou givest it to them, they gather it; Thou openest thine hand, they are satisfied with good.
29 Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
Thou hidest thy face, they are confounded; Thou takest away their breath, they die, And return to the dust.
30 Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
Thou sendest forth thy spirit, they are created, And thou renewest the face of the earth.
31 Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
The glory of the LORD shall endure for ever; The LORD shall rejoice in his works;
32 Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
He looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the hills, and they smoke.
33 Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
I will sing to the LORD as long as I live, I will sing praise to my God while I have my being.
34 Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
May my meditation be acceptable to him! I will rejoice in the LORD.
35 Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!
May sinners perish from the earth, And the wicked be no more! Bless the LORD, O my soul! Praise ye the LORD!
