Psalmen 103
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša, in vse, kar je znotraj mene, blagoslavljaj njegovo sveto ime.
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša in ne pozabi vseh dejanj njega,
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
ki odpušča vse tvoje krivičnosti, ki ozdravlja vse tvoje bolezni,
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
ki odkupuje tvoje življenje pred uničenjem, ki te krona z ljubečo skrbnostjo in nežnimi usmiljenji,
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
ki tvoja usta nasičuje z dobrimi stvarmi, tako da se tvoja mladost obnavlja kakor orlova.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
Gospod izvršuje pravičnost in sodbo za vse, ki so zatirani.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Svoje poti je dal spoznati Mojzesu, svoja dela Izraelovim otrokom.
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
Gospod je usmiljen in milostljiv, počasen za jezo in obilen v usmiljenju.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
Ne bo se vedno pričkal niti svoje jeze ne bo držal na veke.
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Z nami ni ravnal po naših grehih niti nas ni nagrajeval glede na naše krivičnosti.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
Kajti kakor je nebo visoko nad zemljo, tako veliko je njegovo usmiljenje do tistih, ki se ga bojijo.
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
Kolikor daleč je vzhod od zahoda, tako daleč odstranja naše prestopke od nas.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
Kakor se oče usmili svojih otrok, tako se Gospod usmili teh, ki se ga bojijo.
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
Kajti pozna naš sestav; spominja se, da smo prah.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Glede človeka, so njegovi dnevi kakor trava; kakor cvetica polja, tako cveti.
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
Kajti čeznjo gre veter in izgine in njen kraj je ne bo več poznal.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Toda Gospodovo usmiljenje je od večnosti do večnosti na tistih, ki se ga bojijo in njegova pravičnost do otrok otrok,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
tistim, ki se držijo njegove zaveze in tistim, ki se spominjajo njegovih zapovedi, da jih izpolnjujejo.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
Gospod je pripravil svoj prestol v nebesih in njegovo kraljestvo vlada nad vsemi.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Blagoslavljajte Gospoda, vi njegovi angeli, ki se odlikujete v moči, ki izpolnjujete njegove zapovedi s poslušanjem glasu njegove besede.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Blagoslavljajte Gospoda, vse ve njegove vojske, vi njegovi služabniki, ki izpolnjujete njegovo željo.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Blagoslavljajte Gospoda, vsa njegova dela na vseh krajih njegovega gospostva. Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša.
