Psalmen 103
1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
Pisarema raDhavhidhi. Rumbidza Jehovha, iwe mweya wangu; zvose zviri mukati mangu, ngazvirumbidze zita rake dzvene.
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Rumbidza Jehovha, iwe mweya wangu, uye urege kukanganwa mikomborero yake yose,
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
iye anokanganwira zvivi zvako zvose, uye anoporesa kurwara kwako kwose,
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
anodzikinura upenyu hwako kubva pagomba, uye anokushongedza korona yorudo netsitsi,
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
anogutsa zvido zvako nezvinhu zvakanaka, kuti uduku hwako huvandudzwe sohwegondo.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
Jehovha anoita zvakarurama, uye anoruramisira vose vakadzvinyirirwa.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Akazivisa nzira dzake kuna Mozisi, namabasa ake kuvanhu veIsraeri:
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
Jehovha ane tsitsi nenyasha, anononoka kutsamwa, azere norudo.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
Haangarambi achipomera mhosva, uye haangarambi akatsamwa nokusingaperi;
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
haatiitiri sezvakafanira zvivi zvedu, kana kutipa mubayiro sezvakafanira zvakaipa zvedu.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
Nokuti sokukwirira kwaakaita kudenga kumusoro kwenyika, ndizvo zvakaita kukura kworudo rwake kuna vanomutya;
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
sokuva kure kwamabvazuva namavirira, saizvozvo akabvisa kudarika kwedu kwatiri.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
Sokunzwira tsitsi kunoita baba vana vavo, saizvozvo Jehovha ane tsitsi pamusoro pavanomutya;
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
nokuti anoziva kuti takaumbwa sei, anorangarira kuti tiri guruva.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Kana ari munhu zvake, mazuva ake akaita souswa, anokura seruva resango;
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
mhepo inorova napamusoro paro onei raenda, uye nzvimbo yaranga riri haicharirangaririzve.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Asi kubva pakusingaperi kusvikira pakusingaperi, rudo rwaJehovha rwuri pane avo vanomutya, nokururama kwake kuvana vavana vavo,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
naavo vanochengeta sungano yake uye vanorangarira kuita zvaakatema.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
Jehovha akasimbisa chigaro chake choushe kudenga, uye ushe hwake hunotonga zvinhu zvose.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Rumbidzai Jehovha, imi vatumwa vake, nemi vane simba vanoita zvaakarayira, vanoteerera shoko rake.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Rumbidzai Jehovha, imi hondo dzose dzokudenga, imi varanda vake vanoita kuda kwake.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Rumbidzai Jehovha, imi mabasa ake ose kwose kwose kuno umambo hwake. Rumbidza Jehovha, mweya wangu.
