< Psalmen 103 >

1 Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
2 Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
3 Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
4 Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
5 Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
6 Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
7 Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
8 Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9 Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
10 Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
11 Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
12 Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
13 Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
14 Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
15 Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
16 Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
17 Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
18 Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
19 In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
20 Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
21 Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
22 Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.

< Psalmen 103 >